Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2016

'' ΒΑΡΒΑΡΑ 2016 '' ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΩΝ ΘΗΒΑΣ !!!




Δελτίο Τύπου
Ένωση Μικρασιατών Θήβας
Πρόσκληση σε αναβίωση Μικρασιατικού εθίμου στη Θήβα 

Το ΔΣ της Ένωσης Μικρασιατών Θήβας σας προσκαλεί στην αναβίωση του Μικρασιάτικου Εθίμου «ΒΑΡΒΑΡΑ» το Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2016 (παραμονή της Αγίας Βαρβάρας) ώρα 18:00 στην πλατεία του Π. Συνοικισμού. 

Οι Μικρασιάτες της Θήβας έφεραν αυτό το έθιμο από την πατρίδα, μιας και στα τρίστρατα των χωριών και πόλεων της Μ. Ασίας τιμούσαν την γιορτή της Αγίας Βαρβάρας και την βοήθεια της να γλιτώσουν από της μολυσματικές ασθένειες της εποχής.
Το έθιμο αυτό αναβιώνει για 12η συνεχή χρόνια η Ένωση Μικρασιατών στο Συνοικισμό Θήβας . 
Η φωτιά θα ανάψει από νωρίς το μεσημέρι. Βράζουμε το σιτάρι και προσθέτουμε   σταφίδες, ζάχαρη και σουσάμι. Στο τέλος, προσθέτουμε αμύγδαλα και καρύδια, λίγο καβουρντισμένο αλεύρι για να δέσει ο χυλός και κανέλα για άρωμα. 
Στις 6 το απόγευμα οι παρευρισκόμενοι δοκιμάζουν τα «βάρβαρα», μαζί με άλλα παραδοσιακά μικρασιάτικα γλυκά και εδέσματα που παρασκευάζουν οι γυναίκες της Ένωσης και χορεύουν με τους ήχους των μικρασιάτικων τραγουδιών. 

ΜΕΛΙ & ΓΑΛΑ ΣΤΗ ΣΤΡΑΤΑ ΟΛΩΝ ΣΑΣ

Το Διοικητικό Συμβούλιο

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2016

ΚΑΡΑΒΙΕΣ !!! ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ !!! ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ... !!!

Οι Τούρκοι ρίχνουν βάρκες για να φέρουν καραβιές μετανάστες στα νησιά

Ο Ερντογάν προετοιμάζεται να υλοποιήσει τις απειλές του μετά τη ρήξη με την Ευρώπη και την ένταση στα Ελληνοτουρκικά - Τι αναφέρουν οι μυστικές υπηρεσίες στην Αθήνα

«Ετοιμάζεται για πόλεμο ο Ερντογάν; Τι κρύβουν οι αναφορές του στη Λωζάννη και μέχρι πού είναι αποφασισμένος να φτάσει;». Οι δηλώσεις του προέδρου της Τουρκίας έχουν προκαλέσει ανησυχία στην ελληνική κοινή γνώμη, αλλά και στην κυβέρνηση. 
Μόνο που, όπως έχει γράψει ο Κινέζος θεωρητικός της στρατηγικής Σουν Τζου, «η μεγαλύτερη τέχνη στον πόλεμο είναι να υποτάξεις τον εχθρό χωρίς μάχη». Αντί για στρατεύματα, ο Ερντογάν έχει «παρατάξει» στα μικρασιατικά παράλια δεκάδες χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες, τους οποίους απειλεί να στείλει στην Ελλάδα και τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης εάν η Ευρωπαϊκή Ενωση υλοποιήσει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για πάγωμα των ενταξιακών σχέσεων με την Τουρκία!

Ενδεικτικό της επιθετικής διάθεσης του Ταγίπ Ερντογάν είναι ότι δεν δίστασε να στείλει τελεσίγραφο στην Ε.Ε. απειλώντας ότι, αν ανασταλούν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία, εκατομμύρια μετανάστες θα πλημμυρίσουν την Ευρώπη.

«Εμείς έχουμε 3 εκατομμύρια πρόσφυγες στο έδαφός μας, έχουμε δώσει 15 δισ. και η Ευρώπη δεν έχει υλοποιήσει τις υποσχέσεις της. Αν προχωρήσετε ακόμα περισσότερο με τις αποφάσεις σας, οι συνοριακές πύλες θα ανοίξουν», ήταν η ευθεία απειλή που εξαπέλυσε ο κ. Ερντογάν, προκαλώντας ανατριχίλα στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.

Οι προειδοποιήσεις του προέδρου της Τουρκίας ότι θα διατάξει τη μαζική επέλαση μεταναστών προς την ελληνική επικράτεια και τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες δεν είναι απλώς λεκτικές υπερβολές. Το σενάριο της διοχέτευσης χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων προς την Ελλάδα παίρνει σάρκα και οστά με παρότρυνση, αν όχι με ευθύνη και ενορχήστρωση της τουρκικής κυβέρνησης. Αυτό που προκαλεί συναγερμό στα υπουργεία Εθνικής Αμυνας, Εξωτερικών και στις αρμόδιες υπηρεσίες ασφαλείας είναι η πληροφορία ότι στα μικρασιατικά παράλια συγκεντρώνονται βάρκες και μηχανές οι οποίες θα χρησιμοποιηθούν τις επόμενες εβδομάδες και μήνες για να περάσουν στα ελληνικά νησιά νέα καραβάνια μεταναστών! Ο κίνδυνος να αυξηθεί η ανεξέλεγκτη μετανάστευση και τα προσφυγικά ρεύματα από την Τουρκία προς την Ελλάδα να ξαναφτάσουν τον αριθμό των περίπου 3.000 ανθρώπων την ημέρα προκαλεί ίλιγγο στους Ελληνες που έχουν αναλάβει τον χειρισμό της κρίσης. Η πληροφορία ότι οι διακινητές στην Τουρκία έχουν αγοράσει καινούριες βάρκες και έχουν προμηθευτεί εξωλέμβιες μηχανές για τα πλωτά με τα οποία θα διοχετεύουν τους μετανάστες στη νησιωτική Ελλάδα αξιολογείται ως πολύ σοβαρή από τις αρμόδιες υπηρεσίες.

Τον προβληματισμό και την αγωνία των αξιωματικών επιτείνει η αίσθηση ότι ο ΝΑΤΟϊκός στολίσκος που είχε αναπτυχθεί στο Αιγαίο για την επιτήρηση και τον έλεγχο της λαθρομετανάστευσης είναι θέμα χρόνου να αποσυρθεί από την περιοχή, αφού οι συμμαχικές χώρες εμφανίζονται απρόθυμες να συνεχίσουν τη χρηματοδότηση της επιχείρησης, που έτσι κι αλλιώς είχε πολύ φτωχά αποτελέσματα.

«Αν η Τουρκία ξανανοίξει πράγματι την κάνουλα των μεταναστών, θα έχουμε κακά ξεμπερδέματα», μας λέει αξιωματικός του υπουργείου Εθνικής Αμυνας εκφράζοντας την έντονη ανησυχία του.  Την προηγούμενη Πέμπτη, λίγες ώρες αφού το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα για το πάγωμα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία, ο πρωθυπουργός της γειτονικής χώρας Μπιναλί Γιλντιρίμ προειδοποίησε ότι αν οι «28» υιοθετήσουν τη μη δεσμευτική πρόταση και αναστείλουν την εταιρική σχέση, τότε η Τουρκία θα στείλει τους μετανάστες στην Ευρώπη. «Είμαστε ένας από τους παράγοντες που προστατεύουν την Ευρώπη. Αν οι πρόσφυγες διασχίσουν τα σύνορά μας, θα πλημμυρίσουν και θα κατακλύσουν την Ευρώπη και η Τουρκία αποτρέπει να συμβεί αυτό», τόνισε ο Τούρκος πρωθυπουργός, ενώ πρόσθεσε απειλητικά: «Δέχομαι ότι η διακοπή των σχέσεων με την Ευρώπη θα βλάψει την Τουρκία, αλλά η ζημιά θα είναι πενταπλάσια έως και εξαπλάσια για την Ευρώπη». «Το καθεστώς Ερντογάν δεν χρειάζεται να μας απειλήσει με στρατιωτική κρίση», λέει σχολιάζοντας την κατάσταση διπλωματικός παράγοντας και προσθέτει: «Αρκεί να ανοίξουν λίγο τη στρόφιγγα με τους πρόσφυγες για να γονατίσουν όλα τα νησιά μας».

Στην περίπτωση που οι απειλές της Αγκυρας πραγματοποιηθούν, «όλα τα ελληνοτουρκικά προβλήματα μπαίνουν εκ των πραγμάτων πάνω στο τραπέζι και ο Ερντογάν διευκολύνεται να σε αναγκάσει να οπισθοχωρήσεις ατάκτως», εκτιμά ο ίδιος έμπειρος διπλωμάτης. «Ο Ερντογάν έχει την κάνουλα και μπορεί να μας πνίξει με χιλιάδες μετανάστες», αναφέρει στο «ΘΕΜΑ» ανώτατος στρατιω­τικός, σημειώνοντας ότι οι εξελίξεις δεν είναι ευοίωνες για την Αθήνα.
Η επερχόμενη «τέλεια καταιγίδα»
Ο φόβος για ένα σκηνοθετημένο επεισόδιο από τον απρόβλεπτο Ταγίπ Ερντογάν στοιχειώνει την ελληνική κυβέρνηση. Τις τελευταίες ημέρες στο Μέγαρο Μαξίμου, στο υπουργείο Εξωτερικών και στο Πεντάγωνο επικρατεί αναβρασμός. Οι αρμόδιοι σύμβουλοι του πρωθυπουργού, οι διπλωμάτες και οι στρατιωτικοί επιτελείς προσπαθούν να αποκωδικοποιήσουν πού το πάει ο πρόεδρος της Τουρκίας. Η μεγάλη ανησυχία είναι μήπως παράλληλα με την επιθετική ρητορική και τις απειλές ότι η Αγκυρα θα απαιτήσει την αλλαγή της Συνθήκης της Λωζάννης, ώστε να προσαρτήσει εδάφη που ο Ταγίπ Ερντογάν έχει δηλώσει ότι ανήκαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και σήμερα τα αντιμετωπίζει ως... αλύτρωτες πατρίδες, γίνονται κινήσεις πιθανής στρατιωτικής προπαρασκευής. Το υπουργείο Εθνικής Αμυνας παρακολουθεί τις καθημερινές παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου από τα τουρκικά μαχητικά επιχειρώντας να μεταφράσει κινήσεις που θα μπορούσαν να προδώσουν ότι η... ομίχλη του πολέμου μεταφέρεται προς τα σύνορά μας. Από την αξιολόγηση των καθημερινών τουρκικών προκλήσεων, δηλαδή κυρίως από τις παραβιάσεις που κάνουν τα τουρκικά μαχητικά, δεν προκύπτει τόσο σημαντική ποιοτική μεταβολή που να δικαιολογεί ότι η Αγκυρα σχεδιάζει να κλιμακώσει τεχνητά την ένταση στο Αιγαίο.

Η Ελλάδα αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να εγκλωβιστεί μέσα σε μια «τέλεια καταιγίδα» που μπορεί να αφήσει πίσω της μόνο καταστροφές: Ο Ερντογάν απρόβλεπτος, ένα πληγωμένο θηρίο που αντιλαμβάνεται τον εαυτό του σαν σουλτάνο και τη χώρα του σαν αυτοκρατορία. Οι Αλβανοί και οι Σκοπιανοί έχουν αφηνιάσει, σαν τα αρπακτικά που έχουν μυρίσει πτώμα και ετοιμάζονται να το κατασπαράξουν. Οι άλλες γειτονικές χώρες, όπως το Ισραήλ και η Αίγυπτος, είναι κρυμμένες επιμελώς μέσα σε μια ουδετερότητα που δεν δημιουργεί προσδοκίες για κάτι καλό. Οι ευρωπαϊκές χώρες στον κόσμο τους. Η Λευκωσία είναι καχύποπτη με την Αθήνα, με τελευταίο επεισόδιο, που δεν προοιωνίζεται θετικές εξελίξεις, τη διασπορά φημών ότι το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών τορπίλισε τις διαπραγματεύσεις του προέδρου Νίκου Αναστασιάδη με τους Τουρκοκύπριους στην Ελβετία. Οι ΗΠΑ βρίσκονται σε περίοδο μετάβασης που μπορεί να διαρκέσει μήνες και αυτό εγκυμονεί απροσδιόριστους κινδύνους για την Ελλάδα. Το παραλήρημα του Ερντογάν σχετικά με τη Συνθήκη της Λωζάννης, από την οποία διαμορφώθηκαν τα σημερινά σύνορα της Τουρκίας με την Ελλάδα, απευθύνεται κυρίως στο εσωτερικό του ακροατήριο. Το γεγονός όμως ότι συνεχίζει και κλιμακώνει την επιθετική ρητορική του για την ανάγκη επαναδιαπραγμάτευσης της Λωζάννης σημαίνει ότι η προσπάθεια της Τουρκίας να μεγαλώσει την επικράτειά της θα έχει και εξωτερικές προεκτάσεις... Διπλωματικές πηγές επισημαίνουν ότι βασική επιδίωξη του τουρκικού καθεστώτος είναι να ενσωματώσει περιοχές όπως η Μοσούλη στο Ιράκ, αλλά και τμήμα της Συρίας όπου ζουν φιλικοί πληθυσμοί, όπως οι Τουρκμένοι που βρίσκονται στην περιοχή των σημερινών τουρκοσυριακών συνόρων, εκεί όπου η Τουρκική Αεροπορία κατέρριψε το ρωσικό μαχητικό τον Νοέμβριο του 2015. Ο πρόεδρος της Τουρκίας επαναφέρει εδαφικές αξιώσεις για παλιές περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που περιλαμβάνουν εδάφη τα οποία σήμερα κατέχουν το Ιράκ και η Συρία, ζητώντας την επαναδιαπραγμάτευση της Συνθήκης της Λωζάννης με την οποία η Αγκυρα παραιτήθηκε από τις διεκδικήσεις της στις συγκεκριμένες περιοχές.

Αυτό που αποκαλύπτει ότι ο αναθεωρητικός σχεδιασμός του Ερντογάν δεν περιλαμβάνει μόνο τη Συρία και το Ιράκ είναι το γεγονός ότι ο πρόεδρος της Τουρκίας έχει μιλήσει παραπάνω από μία φορά για τα νησιά του Αιγαίου. «Με τη Λωζάννη δώσαμε στους Ελληνες τα νησιά όπου αν φωνάξεις από τις ακτές του Αιγαίου θα ακουστείς απέναντι», έχει πει ο Τούρκος πρόεδρος, παραδεχόμενος ότι είναι έτοιμος να επωφεληθεί αν του παρουσιαστεί η ευκαιρία.

Η αναφορά του Ταγίπ Ερντογάν στο «ορόσημο» του 2023, οπότε συμπληρώνονται 100 χρόνια από την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης, δείχνει ότι η νέα τουρκική πολιτική αμφισβητήσεων του σημερινού status quo δεν είναι συγκυριακή, αλλά περίοδος αναταραχής που θα διαρκέσει χρόνια και όχι λίγους μήνες. Ακολουθώντας μια ρεαλιστική πολιτική γραμμή, η ελληνική πλευρά απαντά ότι οι ισχυρισμοί Ερντογάν είναι απαράδεκτοι, παραλλήλως όμως ακολουθεί μια ήπια τακτική με σκοπό να μην αφιονίσει τον ανεξέλεγκτο πρόεδρο της Τουρκίας.

«Η ατζέντα Ερντογάν δημιουργεί μεσοπρόθεσμους κινδύνους για την Ελλάδα», τονίζει ανώτατος αξιωματικός και εξηγεί: «Μετά το πραξικόπημα χτύπησε τη ραχοκοκαλιά του τουρκικού κράτους, διαλύοντας τον πυρήνα της κρατικής μηχανής που ακολουθούσε δυτικά πρότυπα, γεγονός που δείχνει ότι πλέον δεν υπάρχουν σταθερές».

Αφού κατέπνιξε το κίνημα ανατροπής του, ο Ταγίπ Ερντογάν έχει αποστρατεύσει σχεδόν τους μισούς στρατηγούς των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, θεωρώντας ότι συμμετείχαν στο κίνημα των γκιουλενιστών. «Οι εξελίξεις στην Τουρκία δεν είναι καλές», σημειώνει ο ίδιος επιτελής του Πενταγώνου, και παρατηρεί ότι «έχει σταματήσει η παραγωγή αυτών που αποκαλούσαμε “λευκοί Τούρκοι”», δηλαδή των κρατικών αξιωματούχων που λειτουργούσαν ακολουθώντας δυτικά πρότυπα. Το καινούριο στοιχείο, για το οποίο η Αθήνα δεν έχει διαμορφώσει ακόμη εναλλακτική στρατηγική, είναι ότι έχει καταρρεύσει η πολιτική της «εξημέρωσης του κτήνους» μέσω της ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας, την οποία οι ελληνικές κυβερνήσεις ακολουθούσαν από την εποχή της πρωθυπουργίας του Κώστα Σημίτη. «Ολη η στρατηγική ασφάλειάς μας ήταν το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε. Σήμερα, όμως, δεν γνωρίζουμε πώς θα λειτουργήσουν αυτοί οι δύο μηχανισμοί», προειδοποιεί άλλος αξιωματικός.



Ο ρόλος Τραμπ
Ενα κρίσιμο ερώτημα σε αυτή τη συγκυρία είναι πώς θα λειτουργήσει ο αμερικανικός παράγοντας μετά την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ. Ο κίνδυνος για την Ελλάδα είναι μεγάλος. Ο νέος πρόεδρος της Αμερικής έχει ταχθεί υπέρ της παραμονής του Ασαντ στην προεδρία της Συρίας, υπαναχωρεί από την πολιτική του Μπαράκ Ομπάμα για παραχώρηση αυτονομίας στους Κούρδους και εμφανίζεται υπέρμαχος της αναβάθμισης των αμερικανοτουρκικών σχέσεων. Οσο κι αν ο Ερντογάν δυσαρεστείται από την παραμονή του Ασαντ στην εξουσία, ικανοποιείται από τον παραγκωνισμό των Κούρδων και αποδέχεται με θέρμη τον ρόλο χωροφύλακα στην ευρύτερη περιοχή, τον οποίο φαίνεται ότι του επιφυλάσσει ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ. Για να λειτουργήσει ως προέκταση της αμερικανικής ομπρέλας, ο Ταγίπ Ερντογάν δεν αποκλείεται να ζητήσει ανταλλάγματα σε περιοχές όπου η Ελλάδα έχει ζωτικά συμφέροντα.

Ετσι, όσο κι αν το Μέγαρο Μαξίμου προσπάθησε να μεταδώσει την εικόνα ότι η πρώτη επικοινωνία του Αλέξη Τσίπρα με τον Ντόναλντ Τραμπ ήταν ενθουσιώδης και σε κλίμα θερμό, η αλήθεια είναι ότι η εικόνα κάθε άλλο παρά ειδυλλιακή είναι. «Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν συμφέροντα εδώ. Η Ελλάδα δεν είναι στο μόνιτορ του Λευκού Οίκου παρά μόνο όταν ταυτίζεται με τη φιλοσοφία της Ουάσινγκτον σε θέματα ασφάλειας και σταθερότητας στην Ευρώπη. Προφανώς οι Αμερικανοί ενδιαφέρονται για να παραμείνει η Ελλάδα ένας σταθερός σύμμαχός τους στην περιοχή, όμως η πραγματικότητα είναι ότι η χώρα μας σε αυτή τη φάση δεν έχει προστιθέμενη αξία γι’ αυτούς», παρατηρεί αξιωματούχος με γνώση της πραγματικότητας στο κατεστημένο της Ουάσινγκτον, και προειδοποιεί: «Μόνο τις υπερπτήσεις και τις παραβιάσεις στο Αιγαίο να αυξήσουν οι Τούρκοι μπορούν να μας γονατίσουν οικονομικά».
 http://www.protothema.gr/

Η '' ΦΟΥΣΚΑ '' !!! ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ !!!


Το τέλος της παγκοσμιοποίησης αποτελεί λύση;



Του Κωνσταντίνου Βέργου 

Οι οικονομικές και πολιτικές αλλαγές σε Ευρώπη και ΗΠΑ δείχνουν ότι το παγκόσμιο τραίνο αλλάζει πορεία και κατευθύνεται από τα πηγάδια της παγκοσμιοποίησης στα λιβάδια των εθνικών αγορών. Αυτή η αλλαγή πορείας έχει όχι μόνο νέους οδηγούς, όπως τον Donald Trump, αλλά και νέους επιβάτες, νέους πρωταγωνιστές. Πού ακριβώς βαδίζουμε και ποιος κερδίζει;

Τα προηγούμενα 40 χρόνια οδήγησαν σε μια πρωτοφανή, σε τόσο σύντομο διάστημα, μεταβολή των χαρακτηριστικών των παγκόσμιων αγορών εμπορευμάτων και υπηρεσιών. Το διεθνές εμπόριο, που το 1963 αποτελούσε το 22% μόλις του παγκόσμιου ΑΕΠ, έφτασε να αποτελεί το 65% του Παγκόσμιου ΑΕΠ το 2008, τη χρονιά που ξέσπασε η πρόσφατη παγκόσμια οικονομική κρίση.

Όμως, παρότι υπήρξε κατά την περίοδο 1970 -1980 όφελος για όλους, τα τελευταία 30 χρόνια τα οφέλη από αυτή την εξάπλωση, από αυτή την απίστευτη οικονομική επανάσταση, δεν πέρασαν το κατώφλι των εγχώριων εταιριών της Ευρώπης και των ΗΠΑ, ούτε των εργαζομένων τους, κατευθύνθηκαν στις τσέπες μιας ομάδας πολυεθνικών εταιριών. Μέσα σε 25 χρόνια, από το 1982 ως το 2007, οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες, που από 5% των κερδών τώρα κάνουν περίπου 20% των παγκόσμιων κερδών, οδήγησαν σε πραγματικές μειώσεις τους μισθούς και τα κέρδη των εγχώριων εταιριών, ενώ κατεύθυναν την τεράστια υπεραξία σε εξωτικούς παραδείσους, ξεπλένονταν τα κέρδη σε περιοχές όπως Σιγκαπούρη (Πολυεθνικές από Ασία και Ωκεανία), Παρθένες Νήσους (Δυτικές Τράπεζες) και Λουξεμβούργο (Δυτικές πολυεθνικές με αντικείμενο της βιομηχανία), μέσα από τριγωνικές συναλλαγές, υπερτιμολογήσεις και εταιρίες-φαντάσματα.

Οι απώλειες εισοδημάτων για εργαζόμενους και εθνικές εταιρίες δεν έγιναν άμεσα αντιληπτές στο διάστημα αυτό λόγω της τεράστιας πτώσης των επιτοκίων από 20% το 1980 σε 2%, και καθώς το χαμένο εισόδημα των πολιτών, αντικαταστάθηκε από δάνεια (στεγαστικά και καταναλωτικά), ο δανεισμός πλέον των πολιτών, που ήταν λιγότερο από 20% του ΑΕΠ, έφτασε το 150% πλέον στις μεγάλες χώρες της δύσης, ενώ το προνομιακό φορολογικό καθεστώς και οι διαρκείς χρεοκοπίες των τραπεζών οδήγησαν σε οικονομικό αδιέξοδο ακόμη και τα κράτη, με χρέη που είναι στο πρωτοφανές επίπεδο του 100% κατά μέσο όρο, υψηλότερο από εκείνο που διαμορφώθηκε στον πόλεμο!

Στην Ευρωζώνη το πρόβλημα έγινε χειρότερο την τελευταία δεκαετία, σύμφωνα με σχετική πρόσφατη έκθεση αναλυτών της Deutsche Bank, λόγω του ενιαίου νομίσματος, που δεν επέτρεψε την προσαρμογή των εθνικών οικονομιών χωρών όπως Ιταλίας, Γαλλίας, Ισπανίας και Ελλάδος, μέσα από τη ανταγωνιστική νομισματική διολίσθηση, οδηγώντας σε ασύμμετρα εμπορικά κέρδη υπέρ της Γερμανίας. Από την άλλη, η υπερχείλιση των αγορών με 1 δις από φτηνό εργατικό δυναμικό, από Ανατολική Ευρώπη ως… Ινδία, ενίσχυσε περαιτέρω την ασύμμετρη ανάπτυξη, με τεράστιες απώλειες για την αστική και εργατική τάξη της δύσης εις όφελος 300 πολυεθνικών. Αυτή η τάση φαίνεται ότι φτάνει στο τέλος της για λόγους μακροοικονομικούς (δημογραφικό, χρεοκοπίες κρατών) και πολιτικούς (Αγγλία, ΗΠΑ, αγανάκτηση πολιτών).

Η επιστροφή στις εθνικές οικονομίες, που ξεκίνησε από την Αγγλία, και ακολουθείται από τον νέο Αμερικανό πρόεδρο αποτελεί τάση που θα οδηγήσει σε αναζωογόνηση την μεσαία τάξη της δύσης, οδηγώντας σε υψηλότερη απασχόληση, μισθολογικά δεδομένα, και υψηλότερα εταιρικά κέρδη για τις εθνικές εταιρίες οι οποίες επί χρόνια υπερφορολογούνταν την στιγμή που πολυεθνικές σαν την Amazon, Starbucks, Apple ενώ έκαναν αμύθητα κέρδη φαίνεται ότι δεν πλήρωναν φόρους περισσότερους, σε μερικές περιπτώσεις, από την αξία ενός… πιάτου φασολιών! Το γκρέμισμα, τέλος των τερατωδών συμφωνών τύπου TTIP, που επέτρεπαν σκανδαλώδες καθεστώς για τις πολυεθνικές, αν επιτευχθεί, αποτελεί σημείο-ορόσημο, όπως τη μάχη του Σταλιγκραντ στο Β Παγκόσμιο πόλεμο που γκρέμισε την επέλαση του Χίτλερ, επιτρέποντας στα έθνη να βρουν ξανά τον ρόλο τους στην ιστορία ξαναχτίζοντας τις οικονομίες με όφελος για όλους.
 

* Ο κ. Κωνσταντίνος Βέργος είναι Καθηγητής Χρηματοοικονομικών, Πανεπιστήμιο Πόρτσμουθ, Αγγλία
Πηγή Liberal

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2016

Ο '' ΕΠΕΚΤΑΤΙΣΜΟΣ '' ... !!! ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ... ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ !!!

Οι "αλβανικές περιοχές στην Ελλάδα" διδάσκονται και φέτος από τα σχολικά βιβλία Γεωγραφίας της Αλβανίας

Εδώ και τουλάχιστον δώδεκα χρόνια το Υπουργείο Παιδείας της Ελλάδας έχει αφαιρέσει από τα σχολικά βιβλία κάθε αναφορά για την...
Βόρειο Ήπειρο και τον Ελληνισμό της περιοχής. 
Η κίνηση αυτή έγινε στο πλαίσιο διακρατικής συμφωνίας με την Αλβανία η οποία προβλέπει αφαίρεση από τα σχολικά εγχειρίδια και των δύο χωρών κάθε στοιχείου που θα μπορούσε να του αποδοθεί χαρακτήρας επεκτατικός από τη μία χώρα εις βάρος της άλλης. 
Οι ελληνικές κυβερνήσεις τήρησαν την συμφωνία και μεταξύ άλλων έσβησαν από το Βιβλίο της Ιστορίας της Γ΄ Λυκείου τον Βορειοηπειρωτικό Αγώνα του 1914 και την υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Κερκύρας.

Εδώ και λίγες εβδομάδες άρχισε η σχολική χρονιά 2016 - 2017 και με αισθήματα οργής και θλίψης πληροφορηθήκαμε ότι στα σχολικά βιβλία του μαθήματος της Γεωγραφίας στην Αλβανία, το κεφάλαιο υπό τον τίτλο "αλβανικές περιοχές στην Ελλάδα" παραμένει αμετακίνητο!

Δύο δεκαετίες τώρα γίνονται συναντήσεις επί συναντήσεων και συστήνονται επιτροπές επί επιτροπών μεταξύ των Υπουργείων Παιδείας Ελλάδος και Αλβανίας για τις αμοιβαίες υποχωρήσεις στα σχολικά βιβλία, αλλά όπως διαπιστώνουμε οι υποχωρήσεις στην πράξη γίνονται μόνο από την ελληνική πλευρά. 

Την τακτική των Τιράνων την γνωρίζουμε πολύ καλά, αφού την βιώνουμε δραματικά για έναν αιώνα και συνεπώς δεν μας εκπλήσσει. Η οργή και η θλίψη μας στρέφεται κυρίως προς την Αθήνα η οποία αδιαφορεί και εθελοτυφλεί αδιάκοπα απέναντι τις αλβανικές προκλήσεις και προσβολές τόσο εις βάρος του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού όσο και ως προς την ακεραιότητα της ίδιας της Ελληνικής Πολιτείας. 

Κύριοι κυβερνώντες και πολιτικοί των Αθηνών, η σοβαρή εξωτερική πολιτική δεν γίνεται με "σκληρές δηλώσεις" αλλά με επιβολή πραγματικά αυστηρών μέτρων εις βάρος μίας χώρας που όχι απλώς αμφισβητεί και απειλεί την κυριαρχία της Ελλάδας αλλά παράλληλα μεταφέρει προς τις νέες γενιές ανιστόρητες φαντασιώσεις.

Ας μην απορούμε λοιπόν γιατί ανύπαρκτα ζητήματα που εγείρουν οι Αλβανοί καταφέρνουν να γίνονται σημείο αναφοράς από Επίτροπο της ΕΕ. 

Στη Βόρειο Ήπειρο υπάρχουν ακόμα Ελληνόπουλα που κρατούν αναμμένη μέσα τους τη φλόγα του Έθνους μας, αγωνίζονται ως αμνοί εν μέσω λύκων και δεν αποδέχονται να διδάσκονται αυτές τις αθλιότητες στα σχολεία της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας.

Ο Εθνικός Σύλλογος Βόρειος Ήπειρος 1914, για χάρη πρωτίστως αυτών των παιδιών αλλά και φυσικά για χάρη της Ιστορίας και της πραγματικότητας, δεν θα αδιαφορήσει για το θέμα θεωρώντας το ως "συνηθισμένο" και "τετελεσμένο". 
Με τις όποιες δυνάμεις μας θα ζητούμε την αφαίρεση των ανιστόρητων κεφαλαίων και παραγράφων εις βάρος της Ελλάδας από τα αλβανικά σχολικά εγχειρίδια, καθώς και την αποκατάσταση του Βορειοηπειρωτικού Αγώνα του 1914 στα σχολικά βιβλία του μαθήματος της Ιστορίας στην Ελλάδα, όπως και κάθε αναφορά υπέρ του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα.

Παραθέτουμε μία από τις επίμαχες σελίδες του βιβλίου Γεωγραφίας της 12ης τάξης στην Αλβανία πριν και μετά από την παρέμβαση από Βορειοηπειρώτη μαθητή:







Όλες οι επίμαχες σελίδες
Βιβλίο Γεωγραφίας 9ης τάξης

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016

ΕΡΧΕΤΑΙ ... Η ΚΟΛΑΣΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩ !!!


Financial Times: Προετοιμαστείτε για το τέλος του ευρώ και την μεγαλύτερη χρεοκοπία στην ιστορία !!!


Σάλο έχει προκαλέσει το κύριο άρθρο των Financial Times με τίτλο: Το ιταλικό δημοψήφισμα και η αρχή του τέλους της ευρωζώνης.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα εάν ο Ρέντσι χάσει το Ιταλικό δημοψήφισμα για τις αλλαγές στο Σύνταγμα στις 4 Δεκεμβρίου και παραιτηθεί, τότε αρχίζει το ξήλωμα της ευρωζώνης, κάτι που είναι πιο πιθανό από ποτέ, λόγω του Brexit, της νίκης Τραμπ, της ανόδου της Λεπέν, αλλά κυρίως της λιτότητας από την Μέρκελ.
Το άρθρο υπογράφει ο Wolfgang Munchau.

«Το ιταλικό δημοψήφισμα και η αρχή του τέλους της ευρωζώνης»

Μετά το Brexit και τον Ντόναλντ Τραμπ ετοιμαστείτε για την επιστροφή της κρίσης στην ευρωζώνη. Αν ο Ματέο Ρέντζι, ο ιταλός πρωθυπουργός, χάσει το δημοψήφισμα για τις αλλαγές στο Σύνταγμα στις 4 Δεκεμβρίου περιμένω μια σειρά γεγονότων που θα θέσουν ερωτήματα για την συμμετοχή της Ιταλίας στην ευρωζώνη.

Τα βαθύτερα αίτια αυτής της εξαιρετικά ανησυχητικής πιθανότητας δεν έχουν σε τίποτα να κάνουν με το ίδιο το δημοψήφισμα. Το πιο σημαντικό είναι η απόδοση της ιταλικής οικονομίας από το 1999, οπότε υιοθέτησε το ευρώ. Η συνολική παραγωγικότητα των συντελεστών (total factor productivity), το κομμάτι βιομηχανική παραγωγή, το κομμάτι της οικονομικής παραγωγής που δεν εξηγείται από την εργασία και το κεφάλαιο υποχώρησε κατά περίπου 5% από τότε, όταν σε Γερμανία και Γαλλία αυξήθηκε κατά περίπου 10%.

Η δεύτερη αιτία ήταν η αποτυχία της ΕΕ να χτίσει μια κανονική οικονομική και τραπεζική ένωση μετά την κρίση της ευρωζώνης το 2010-2012 και να υιοθετήσει αντ’ αυτής τη λιτότητα. Αν θέλεις να ξέρεις γιατί η Αγκελα Μέρκελ δεν μπορεί να είναι ο ηγέτης του ελεύθερου κόσμου, δεν χρειάζεται να κοιτάξεις παραπέρα. Η γερμανίδα καγκελάριος δεν μπόρεσε καν να ηγηθεί της Ευρώπης όταν χρειάζονταν.

Ο συνδυασμός αυτών των δυο παραγόντων είναι οι μεγαλύτερες αιτίες για την σταδιακή αύξηση του λαϊκισμού στην Ευρώπη. Η Ιταλία έχει τρία κόμματα στην αντιπολίτευση και όλα υποστηρίζουν την έξοδο από το ευρώ. Το μεγαλύτερο και περισσότερο σημαντικό είναι το Κίνημα των Πέντε Αστέρων, ένα κόμμα που υπερβαίνει τον κλασσικό διαχωρισμό δεξιάς-αριστεράς. Το δεύτερο είναι το Forza Italia του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, που μετατράπηκε γρήγορα σε αντι-ευρωπαϊκό μετά την εκδίωξη του πρώην πρωθυπουργού από την εξουσία το 2011. Το τρίτο είναι η αποσχιστική Λίγκα του Βορρά. Σε δημοκρατικές χώρες είναι σύνηθες η αντιπολίτευση να αναλαμβάνει εν τέλει την εξουσία. Να περιμένετε αυτό να συμβεί και στην Ιταλία. Στις 5 Δεκεμβρίου ο κίνδυνος αποσύνθεσης της ευρωζώνης

Το δημοψήφισμα έχει σημασία γιατί θα μπορούσε να επιταχύνει την πορεία προς την έξοδο από το ευρώ. Αν ο Ματέο Ρέντσι χάσει, έχει πει πως θα παραιτηθεί, δημιουργώντας πολιτικό χάος. Οι επενδυτές ίσως θεωρήσουν ότι το παιχνίδι τελείωσε. Στις 5 Δεκεμβρίου η Ευρώπη μπορεί να ξυπνήσει με ένα άμεσο κίνδυνο αποσύνθεσης.

Στη Γαλλία, η πιθανότητα για νίκη της Μαρίν Λε Πέν δεν είναι πλέον ένα μακρινό ρίσκο. Από όλους όσους έχουν ως τώρα δηλώσει υποψήφιοι είναι η πλέον προετοιμασμένη. Υπάρχουν κάποιοι που θα μπορούσαν να τη νικήσουν, όπως ο Εμμανουέλ Μακρόν, ο πρώην μεταρρυθμιστής υπουργός Οικονομίας που ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του την Τετάρτη. Ισως όμως δεν φτάσει στον τελικό γύρο των εκλογών καθώς στερείται κομματικού μηχανισμού.

Αν η Λε Πεν γίνει Πρόεδρος έχει υποσχεθεί να κάνει δημοψήφισμα για το μέλλον της Γαλλίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Αν το δημοψήφισμα αυτό οδηγήσει σε Frexit, η Ευρωπαϊκή Ενωση θα τελειώσει το επόμενο πρωί. Το ίδιο και το ευρώ.

Μια έξοδος της Γαλλίας ή της Ιταλίας από το ευρώ θα επιφέρει το μεγαλύτερο default στην ιστορία. Οι ξένοι κάτοχοι ιταλικού ή γαλλικού χρέους σε ευρώ θα πληρωθούν με το ισόποσο της λίρας ή του φράγκου. Αμφότερα θα υποτιμηθούν. Αφού οι τράπεζες δεν υποχρεούνται να διακρατούν κεφάλαιο έναντι των τοποθετήσεών τους σε κρατικό χρέος οι απώλειες θα οδηγήσουν πολλές τράπεζες σε άμεση πτώχευση. Η Γερμανία τότε θα συνειδητοποιήσει ότι το τεράστιο πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών έχει τα μειονεκτήματά του. Υπάρχει πολύς γερμανικός πλούτος εν αναμονή πτώχευσης.

Μπορεί αυτό να αποτραπεί; Στη θεωρία ναι, αλλά θα απαιτήσει μια σειρά από αποφάσεις που θα παρθούν έγκαιρα και με τη σωστή σειρά. Αρχικά η Μέρκελ θα πρέπει να αποδεχτεί αυτό που αρνήθηκε το 2012, ένα οδικό χάρτη προς μια πλήρη δημοσιονομική και πολιτική ένωση. Η ΕΕ θα πρέπει να ενισχύσει τον ESM, το μηχανισμό διάσωσης, που δεν είναι σχεδιασμένος για να αντιμετωπίσει χώρες του μεγέθους της Ιταλίας ή της Γαλλίας.

Είναι αυτό έστω και λίγο πιθανό; Σκεφτείτε το ως εξής: αν ρωτήσετε την γερμανίδα καγκελάριο αν θέλει ευρωομόλογα θα σας απαντήσει όχι. Αλλά αν πρέπει να διαλέξει μεταξύ των ευρωομολόγων και της εξόδου της Ιταλίας από το ευρώ η απάντησή της μπορεί να είναι διαφορετική. Η απάντηση εξαρτάται επίσης από το εάν η ερώτηση θα γίνει πριν ή μετά τις γερμανικές εκλογές του φθινοπώρου.

Η βασική μου προσδοκία, ωστόσο, παραμένει. Δεν θα καταρρεύσει η ΕΕ και το ευρώ αλλά θα υπάρξει αποχώρηση μιας ή περισσότερων χωρών, πιθανότατα η Ιταλία, αλλά όχι η Γαλλία. Υπό το πρίσμα των τελευταίων γεγονότων, το βασικό μου σενάριο είναι τώρα στην αισιόδοξη πλευρά των λογικών εξελίξεων.

Η ΥΠΑΡΞΙΑΚΗ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ... ΚΑΙ Η ΑΒΥΣΣΟΣ ... ΠΟΥ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ... !!!



Στρέφοντας το βλέμμα στο πρόσφατο παρελθόν, σ’ αυτήν την μακρά μεταπολιτευτική περίοδο, η οποία ψυχορραγεί εδώ και έξι-επτά χρόνια, παρατηρούμε δύο βασικές μεταλλάξεις που συνέβησαν στην Ελλάδα. Η μία αφορούσε στον ανθρωπολογικό τύπο του Έλληνα, ο οποίος μεταμορφώθηκε σχεδόν ως τον πυρήνα του. Ο γενικά εργατικός, λιτοδίαιτος άνθρωπος, αντικαταστάθηκε από τον ατομιστή, αμοραλιστή κι άπληστο νεοέλληνα. Ο Έλληνας της μεταπολίτευσης εμφανίζεται περισσότερο μορφωμένος, πολύ πιο πλούσιος, πολυταξιδεμένος, αλλά, ταυτοχρόνως, «κενός περιεχόμενου».

Του Σωτήρη Δημόπουλου 


Κι αυτό γιατί επιδόθηκε στην πρόσληψη δάνειων στοιχείων εκ δυσμάς, τα οποία ουδέποτε αφομοίωσε, καθώς διαμόρφωσαν μόνον την εξωτερική του εικόνα, επιβάλλοντας τη βασιλεία του «δήθεν». Για να πετύχει τη μεταπήδησή του στην νέα εποχή, ο Έλληνας της μεταπολίτευσης «ξεφορτωνόταν» γοργά την περιττή πραμάτεια της βαριάς παράδοσης, με αντίτιμο το «πινάκιο φακής» μιας τυφλής προοδευτικότητας. Έτσι, έφτασε στην ώρα της κρίσης να χάσκει τον νέο άγριο κόσμο που ανατέλλει, περίτρομος, απαράσκευος και άστεγος, κλαυθμηρίζοντας ως νήπιο για τον παράδεισο που εχάθη δια παντός.

Παράλληλα, με την εσωτερική, ψυχοπνευματική του αλλαγή, και συνδεόμενη στενά με αυτήν, έλαβε χώρα και η μετάλλαξη της σχέσης του Έλληνα της μεταπολίτευσης προς την πατρίδα και το κράτος του.

Μετά το 1974, και ως αποτέλεσμα της επταετούς δικτατορίας, το πολιτικό και ιδεολογικό εκκρεμές κινήθηκε γοργά αριστερά. Οι ηττημένοι στο πολιτικό πεδίο κυριάρχησαν σταδιακά στο ιδεολογικό, και κατέλαβαν όλους σχεδόν τους μηχανισμούς παραγωγής σκέψης. Αυτό επηρέασε καταλυτικά την πρόσληψη του ιστορικού παρελθόντος, καθώς αμφισβήτησε την έως τότε παγιωμένη «εθνική αντίληψη» για τη συνέχεια του ελληνισμού.

Παράλληλα, η ιδέα του κράτους ως δομή του έθνους, εκ του έθνους και προαπαιτούμενο της ελεύθερης ύπαρξης και διαιώνισής του, υπονομεύθηκε από την επικράτηση της «αντικρατικής» επαναστατικής αντίληψης. Το κράτος εμφανίζεται πλέον μόνον ως καταπιεστικός μηχανισμός των κυριάρχων τάξεων.

Λόγω και των ιδιαιτέρων συνθηκών, όπως ήταν η παρέμβαση του στρατού στα πολιτικά πράγματα, θεσμοί απαραίτητοι για την εθνική κυριαρχία και ασφάλεια, συρρικνώθηκαν, και κυρίως απώλεσαν το απαιτούμενο για την εκτέλεση της αποστολή τους κύρος.

Η κατίσχυση του ΠΑΣΟΚ το 1981, φέρνει μαζί του και την «έφοδο» στο κράτος των μικρομεσαίων στρωμάτων, που υποστήριξαν τον Ανδρέα Παπανδρέου, ώστε να λάβουν μερίδιο της κρατικής εξουσίας. Από την πλευρά του ο λαοπρόβλητος ηγέτης, χρησιμοποίησε τον κρατικό μηχανισμό, όπως άλλωστε συνέβαινε έως έναν βαθμό και προηγουμένως, για να εδραιώσει την εκλογική του βάση, και όχι με κριτήριο τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας.

Η συνάντηση της νέας, συνεχώς διευρυνόμενης, σύνθεσης του κρατικού μηχανισμού με τα επικρατούντα ιδεολογικά ρεύματα κατέληξαν σε ένα οξύμωρο φαινόμενο, το οποίο προετοίμασε και την επόμενη φάση, τη δεκαετία του 1990. Αναδύθηκε, δηλαδή, μια κατάσταση όπου οι κρατικοί υπάλληλοι να εμφορούνται, εν πολλοίς, από αντικρατική ιδεολογία, ενώ την ίδια ώρα το αντιπαραγωγικό κράτος-λεβιάθαν σιτίζει εκατομμύρια νυν και πρώην υπαλλήλους του.

Έτσι, αν και κατά τη δεκαετία του 1980 διατηρήθηκε φαινομενικά ένα πατριωτικό πρόσημο, στη συνέχεια οι νέοι προσανατολισμοί θα γίνουν πιο σαφείς και γρήγορα θα βρεθούν σε μια πρωτόγνωρη έξαρση. Η επέλαση της παγκοσμιοποίησης, μετά την πτώση των καθεστώτων της ανατολικής Ευρώπης, και η πλημμύρα των ευρωπαϊκών κεφαλαίων θα μετατρέψει τη μάζα των οργανικών διανοουμένων και μεγάλο μέρος της δημόσιας διοίκησης σε οπαδούς της μεταεθνικής αλλά και υπερκρατικής εποχής.

Αυτήν την περίοδο, το ελληνικό έθνος-κράτος θα δεχθεί συνολικά την εκ των έσω υπαρξιακή του αμφισβήτηση, δηλαδή θα τεθεί ευθέως υπό αίρεση η ίδια η αξία της σύστασής του ως αποτέλεσμα της διαρκούς ελληνικής επανάστασης, με τυπική ημερομηνία γεννήσεως το 1821. Η αμφισβήτηση, ωστόσο, δεν θα προέλθει μόνον από την αριστερή σκέψη αλλά και από άλλες δύο πηγές, φαινομενικά διαφορετικές μεταξύ τους.

Ασφαλώς, τον κυρίαρχο τόνο, τον έδωσε η αριστερή κριτική. Τότε, μάλιστα, στο εσωτερικό ανταγωνισμό της αριστεράς επικρατεί ολοκληρωτικά η «ανανεωτική» πτέρυγα, διεθνιστών ή ευρωπαϊστών, ή και τα δύο μαζί συχνότερα, έναντι των παραδοσιακών. Οι τελευταίοι έβλεπαν την απελευθέρωση από το τουρκικό ζυγό ως συνέπεια του αγώνα του λαϊκού παράγοντα που αναζητούσε ακόμη τη δικαίωσή του, την οποία πλησίασε κατά τη δεκαετία του 1940. Τελικώς, παρά τα όποια απομεινάρια της «λαϊκής γραμμής», τα οποία ανιχνεύονται και σήμερα, η διεθνιστική αντίληψη βγήκε νικήτρια.

Ο διεθνισμός της αριστεράς ήλθε να συναντήσει τις ιδέες για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, που στο βάθος του ορίζοντα διέκρινε την πλήρη κατάργηση των συνόρων, αλλά και τα κελεύσματα της παγκοσμιοποίησης που οδηγούσαν μέχρι το τέλος της ιστορίας, μαζί με το τέλος των φαντασιακών εθνών και των αναχρονιστικών κρατών.

Το παράδοξο ήταν ότι σε αυτό το σημείο, οι «από τα κάτω» οπαδοί του «παγκοσμίου χωριού» συμμάχησαν με τους «από πάνω» εκπροσώπους του πάλαι ποτέ αστικού χώρου, όπως αυτός είχε ριζικά αναδιαμορφωθεί μετά το 1980. Η πλειοψηφία τους ασμένως δέχθηκε την προοπτική διάχυσης του ελληνικού έθνους-κράτους σε μια ευρωπαϊκή ή και παγκόσμια οντότητα.

Η σύμπτωση αυτή δεν ήταν τυχαία καθώς τα ευρωπαϊκά προγράμματα έρρεαν άφθονα και έτσι οι ντόπιες ελίτ – επιχειρηματίες, πολιτικοί και διανοούμενοι- μπορούσαν ανέτως να παίζουν, με το αζημίωτο, το ρόλο του τοποτηρητή, και χωρίς τις ευθύνες που αναλογούν στην κοινωνική τους αποστολή. Στο πλαίσιο αυτό αγνοήθηκαν επιδεικτικά και απαράδεκτα όλες οι υπαρκτές απειλές, που εκπηγάζουν από τη γεωπολιτική θέση της Ελλάδας, ενώ το κράτος συνέχιζε να λειτουργεί κατά τρόπο στρεβλό και παρασιτικό.

Η επισήμανση αυτή παραμένει καθοριστική για τη διάγνωση των αιτιών της παρούσας κρίσης και της παρατεινόμενης αδυναμίας υπερβάσεώς της. Η ουσιαστική ιδεολογική ήττα των παραδοσιακών αστικών στρωμάτων με την ιδεολογική και πολιτική αποστασία των μελών της, δημιούργησε ένα χάσμα, το οποίο προετοίμασε την κατάβαση σε προχαοτικές συνθήκες.

Θα ήταν ελλιπής, ωστόσο, η ανάλυσή μας, αν στο μέτωπο της αμφισβήτησης του νεοελληνικού έθνους-κράτους δεν συμπεριλαμβάναμε και μια «ψευδονεοβυζαντινή σχολή», η οποία επίσης βλέπει στη σύγχρονη Ελλάδα ένα ιστορικό λάθος. Οι επιφανείς εκπρόσωποί του, εμμένοντας στην αντίληψη ότι ο ελληνισμός μπορεί να ακμάσει μόνον υπό συνθήκες πολυεθνικής αυτοκρατορίας, καταλογίζουν στο ελληνικό έθνος-κράτος κάθε κακοδαιμονία.

Δεν ήταν τυχαίο ότι σε αρκετές περιπτώσεις, μέχρι και σήμερα, σε ιδεολογικό και πολιτικό επίπεδο, οι εκπρόσωποι της σχολής αυτής συνεργάζονται με τα άλλα δύο στρατόπεδα. Ούτε συμπτωματικό είναι το ότι στο πολύ πρόσφατο παρελθόν, οι ίδιοι άνθρωποι διατύπωναν ύμνους για το νεο-οθωμανικό άνοιγμα του Ερντογάν.

Οι συνέπειες αυτής της συντονισμένης επίθεσης στις «λίγες άδειες στέρνες», στο ύστατο καταφύγιο της ελεύθερης ελληνικής ιδιοπροσωπίας, είναι ανυπολόγιστες. Η πραγματικότητα παίρνει ήδη την εκδίκησή της. Η εσωτερική κατακρήμνιση και οι απειλητικοί βρυχηθμοί των γειτονικών αναθεωρητισμών αφυπνίζουν, αλλά μόνον μερικώς, ένα υπνωτισμένο έθνος, καθώς αυτό αιωρείται στο χείλος της ιστορικής αβύσσου. Θα προλάβουμε άραγε τον καιρό ή αυτός θα μας καταπιεί;

Για να αλλάξει η ρότα προς τον όλεθρο, πρέπει τώρα να δούμε ξανά διαφορετικά τον εαυτόν μας και τον τόπο μας. Το κομμάτι γης που ακόμη είναι Ελλάδα, μαζί με την ελεύθερη Κύπρο, είναι τα τελευταία απομεινάρια του ελληνισμού. Αυτή τη γη πρέπει να διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού• δεν υπάρχει άλλη, και χωρίς αυτή δεν θα υπάρχει κι ελληνισμός.

Χωρίς τόπο, δεν υπάρχει και λόγος. Είναι, πράγματι, επώδυνο να απαλλαχθούμε από τις ψευδαισθήσεις δεκαετιών που παραμόρφωσαν τα κριτήρια της αλήθειας. Οφείλουμε ωστόσο, για να έχουμε μέλλον, να πιάσουμε το νήμα της ιστορίας από την αρχή.

*Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “Αφύπνιση” Λάρισας, τ. Νοεμβρίου
Πηγή "Σωτήρης Δημόπουλος"

Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2016

ΠΟΣΗ ΕΥΕΛΙΞΙΑ ... ΑΝΤΕΧΕΙ Η ΛΙΤΟΤΗΤΑ ;;;


Η Ευρώπη αναζητεί μία «χρυσή τομή» ανάμεσα στη δημοσιονομική πειθαρχία και στη στρόφιγγα της ανάπτυξης. Σε υψηλούς τόνους έγιναν αυτήν την εβδομάδα οι σχετικές συζητήσεις στο Ευρωκοινοβούλιο 

Πράξη πρώτη: οι ευρωβουλευτές συζητούν για την επιτήρηση των εθνικών προϋπολογισμών στα πλαίσια του «ευρωπαϊκού εξαμήνου». Αποκαρδιωτικός ο σχετικός απολογισμός, καθώς μόλις πέντε κράτη-μέλη της ευρωζώνης συμμορφώνονται πλήρως με τις επιταγές του συμφώνου σταθερότητας: Γερμανία, Ολλανδία, Εσθονία, Σλοβακία και Λουξεμβούργο. Ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν Βλάντις Ντομπρόφσκις εντοπίζει το πρόβλημα, αλλά παρουσιάζει μία ιδιαίτερα αισιόδοξη «μεγάλη εικόνα». Όπως επισημαίνει «σήμερα, το ΑΕΠ της ΕΕ είναι υψηλότερο απ´ ότι πριν από την κρίση. Του χρόνου όλα τα κράτη-μέλη προβλέπεται να έχουν θετικούς δείκτες ανάπτυξης. Οι επενδύσεις αυξάνονται με τη βοήθεια του ευρωπαϊκού επενδυτικού πακέτου. Ενθαρρυντικές είναι οι ενδείξεις και στην αγορά εργασίας, καθώς η απασχόληση αυξάνεται με τον υψηλότερο ρυθμό από το 2008, αν και η ανεργία παραμένει υψηλή. Τα δημόσια οικονομικά βελτιώνονται».

Για τον αντιπρόεδρο Ντομπρόφσκις «πρώτο και κύριο» μέλημα παραμένει η υλοποίηση των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων, ώστε να αποκατασταθεί η ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας. Μέχρι σήμερα ο σχετικός αντίλογος προερχόταν κυρίως από την Αριστερά και τους Πράσινους. Αλλά στην τελευταία συζήτηση στο Στρασβούργο, άρχισαν να ανεβάζουν τους τόνους και οι σοσιαλιστές. Έμφαση στις κρατικές επενδύσεις δίνει, μεταξύ άλλων, ο ιταλός σοσιαλδημοκράτης και επικεφαλής της επιτροπής Oικονομικών Υποθέσεων Ρομπέρτο Γκουαλτιέρι. Απαντώντας σε επίμονες παραινέσεις σουηδού ευρωβουλευτή περί μεταρρυθμίσεων, ο Γκουαλτιέρι αντιτείνει ότι ένα σωστό «μείγμα πολιτικής» πρέπει να περιλαμβάνει και στοχευμένα μέτρα δημοσιονομικής τόνωσης. «Η ιστορία της Ευρώπης και της Αμερικής προσφέρει πολλά σχετικά παραδείγματα» λέει ο ιταλός ευρωβουλευτής. «Δεν χρειάζεται να είμαστε κεϋνσιανιστές και δεν θέλω να είμαι κεϋνσιανιστής, αλλά πραγματιστής. Γι αυτό λέω ότι δεν είναι πολύ λογικό, στη σημερινή συγκυρία, να μην αποδέχεται κανείς την παραμικρή τόνωση της δημοσιονομικής πολιτικής».

Νέα πυρά Πιτέλα κατά Σόιμπλε

Σε συνέντευξη τύπου το καλοκαίρι στο Στρασβούργο, ο επικεφαλής των ευρωπαίων σοσιαλιστών Τζιάνι Πιτέλα είχε επικρίνει σε ασυνήθιστα υψηλούς τόνους τον γερμανό υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για την προσήλωσή του στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, λέγοντας μάλιστα ότι οι θέσεις του είναι «απαράδεκτες». Την Τρίτη ο ιταλός πολιτικός επανήλθε δριμύτερος και εγκωμίασε πρόσφατες εξαγγελίες της Κομισιόν περί «δημοσιονομικής επέκτασης» το 2017, με περισσότερες επενδύσεις σε χώρες με πλεονάσματα, ενώ παράλληλα επιτέθηκε στον γερμανό υπουργό Οικονομικών. «Θέλω να το πω με σαφήνεια για όποιον επιδιώκει αυτήν τη ώρα να υπονομεύσει την προσπάθεια, και αναφέρομαι ιδιαίτερα στον Σόιμπλε: για μας ο δημοσιονομικός προσανατολισμός (financial stance) είναι απαράβατη κόκκινη γραμμή. Από αυτό εξαρτάται και η υποστήριξή μας προς την Κομισιόν, γι αυτό δεν πρόκειται να ανεχθούμε καμία υπονόμευση».

Την ίδια μέρα ο επικεφαλής των σοσιαλιστών επανέλαβε ότι «αν επικρατήσει η γραμμή Σόιμπλε» θα αποσύρει τη στήριξή του στην επιτροπή Γιούνκερ. Υποδηλώνει η σκληρή γραμμή Πιτέλα ένα υπό διαμόρφωση μέτωπο του Νότου, με στόχο τη δημοσιονομική χαλάρωση; Μία έμμεση απάντηση δίνει ο επικεφαλής της Κ.Ο. του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Μάνφρεντ Βέμπερ. Απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου μετά από συνάντησή του με τον νέο υπουργό Εξωτερικών της Ισπανίας, Αλφόνσο Νταστίς, ο γερμανός πολιτικός δηλώνει: «Η Ισπανία ήταν πάντα έτοιμη να τηρήσει τις δεσμεύσεις της. Και αυτό που εκτιμώ, σε σύγκριση με άλλες χώρες, είναι ότι ο Μαριάνο Ραχόι ποτέ δεν κατηγορούσε στις Βρυξέλλες για όσα έπρεπε να κάνει. Στην Ιταλία βλέπουμε μερικές φορές τον Ρέντσι να λέει ότι οι Βρυξέλλες είναι ο ‘κακός της υπόθεσηςʼ. Ο Μαριάνο Ραχόι ποτέ δεν έκανε κάτι τέτοιο. Πάντα έλεγε ‘ο προϋπολογισμός δεν είναι των Βρυξελλών, είναι δικός μας, εμείς πρέπει να μειώσουμε το χρέος μαςʼ».

Αγωνία Ντράγκι για τη συνοχή της Ευρώπης

Πράξη δεύτερη στη συζήτηση περί οικονομικής πολιτικής: ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), Μάριο Ντράγκι, καλείται στο Στρασβούργο για να εξηγήσει την πολιτική χαμηλών επιτοκίων και παρεμβάσεων στην αγορά ομολόγων, η οποία προκαλεί μεν ενθουσιώδη σχόλια, πυροδοτεί όμως και έντονες αντιδράσεις. Με διπλωματικό τρόπο ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν Ντομπρόφσκις υπενθυμίζει ότι είναι απαραίτητη η ανεξαρτησία της ΕΚΤ, αλλά εξίσου απαραίτητη είναι και η λογοδοσία της. Ευρωβουλευτές του ξενοφοβικού κόμματος «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD) κατηγορούν τη Φραγκφούρτη ότι υπερβαίνει τις αρμοδιότητές της.

Από την πλευρά του, ο Μάριο Ντράγκι στέλνει το δικό του, διακριτικό μήνυμα για μία μελλοντική «στοχευμένη» χαλάρωση. «Οι δημοσιονομικές πολιτικές», λέει στο Στρασβούργο ο επικεφαλής της ΕΚΤ, «πρέπει να στηρίζουν και την ανάκαμψη, σε συμμόρφωση πάντοτε με τους σχετικούς κανόνες της ΕΕ. Για παράδειγμα, χρειαζόμαστε δημοσιονομικές πολιτικές φιλικές προς τις επενδύσεις, ώστε να επιταχυνθούν οι ρυθμοί οικονομικής ανάπτυξης. Στην τελευταία συνάντησή μας τον Φεβρουάριο έλεγα ότι δοκιμάζεται η συνοχή της Ευρώπης. Από τότε οι προκλήσεις έχουν οξυνθεί. Είναι λοιπόν πιο σημαντικό από ποτέ να ανταποκριθεί η Ευρώπη αποφασιστικά, αλλά και συλλογικά».


Γιάννης Παπαδημητρίου, Στρασβούργο
Πηγή DW

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2016

ΒΡΑΔΥΦΛΕΓΗΣ !!! ΒΟΜΒΑ ...ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ... !!!

Βραδυφλεγής βόμβα τα Βαλκάνια, ο κίνδυνος παραμονεύει

«Φωλιές» του ακραίου Ισλαμισμού και των Τζιχαντιστών του ISIS στα Βαλκάνια
Οι ακραίοι εθνικισμοί και η δογματική θρησκευτική μισαλλοδοξία , βάζουν το πάθος της δικαίωσης και επιβολής, 
πάνω από το μακροχρόνιο συμφέρον της ειρηνικής και δημιουργικής συνύπαρξης, με τους αλλόδοξους και αλλοεθνείς γείτονές τους.
του Χρήστου Καπούτση
 Τα Βαλκάνια έχουν ένα κακό παρελθόν αιματηρών εθνοτικών συγκρούσεων , αλλά και ένα ανησυχητικό παρόν, καθώς δημιουργούνται οι συνθήκες ακραίων συμπεριφορών, που στον πυρήνα τους ενυπάρχει ο θρησκευτικός φανατισμός.
Αμερικανοί , Βρετανοί και Γάλλοι ειδικοί των μυστικών υπηρεσιών, σε συνεργασία με τις κρατικές αρχές της Ελλάδας, της Ιταλίας και της Βουλγαρίας, αναζητούν πυρήνες των τζιχαντιστών του 
ISIS στα Βαλκάνια, σε χώρες με πολυπληθές μουσουλμανικό στοιχείο, όπως Βοσνία, Κόσσοβο , νότια Σερβία, Αλβανία και π. Γ. Δ. Μακεδονία. Η εξάπλωση του ριζοσπαστικού Ισλαμισμού στα Βαλκάνια, εκτιμάται ότι αποτελεί, μια νέα και πολύ σημαντική απειλή, για τη σταθερότητα στα Βαλκάνια , αλλά και για την ασφάλεια της Ευρώπης. Σύμφωνα με την εφημερίδα Washington Times αναζητούνται 25 ύποπτοι στα Βαλκάνια , για σχέσεις με το ISIS ενώ η αμερικανική εφημερίδα επικαλούμενη ανώτερες διπλωματικές πηγές στην Ουάσιγκτον υποστηρίζει ότι οι τζιχαντιστές επόμενο στόχο έχουν την αποσταθεροποίηση στα Βαλκάνια, ώστε να βρουν ασφαλές καταφύγιο μαχητές της και έτσι οι τζιχαντιστές να εξαπλωθούν και στα Βαλκάνια.

Η ιταλική εφημερίδα «La Stampa» σε εκτενές ρεπορτάζ από τα Βαλκάνια σημειώνει ότι, μετά τον εντοπισμό δικτύου Αλβανών τζιχαντιστών που δρα στην αλβανική διασπορά, ιδίως στην Ιταλία, έχει σημάνει συναγερμός στις αμερικανικές και ευρωπαϊκές αντιτρομοκρατικές υπηρεσίες. Σύμφωνα με την εφημερίδα, από την Ευρώπη, το Κοσσυφοπέδιο και η Βοσνία, βρίσκονται στον υψηλότερο βαθμό «εξαγωγής τζιχαντιστών» που πολεμούν στη Συρία. Σημειώνεται, ακόμη, ότι οι Τζιχαντιστές αλβανικής καταγωγής, κατέχουν υψηλές θέσεις μεταξύ των ισλαμικών παραστρατιωτικών ομάδων, κυρίως του ISIS.

Το τελευταίο διάστημα, καταγράφεται μια κλιμακούμενη δραστηριότητα ακραίων ισλαμιστών σε περιοχές με συμπαγείς μουσουλμανικούς πληθυσμούς, όπως στο Τέτοβο (π.Γ.Δ. Μακεδονίας), στην Πρίστινα (Κόσσοβο),στην Ποντγκόριτσα (Μαυροβούνιο), στις Κούκες και Σκόντρα (Αλβανία), στο Πρέσεβο- Μπουγιάνοβατς (νότια Σερβία) και στο Σεράγεβο , Μοστάρ (Βοσνία) . Σε αυτές της περιοχές, με επίκεντρο νεόκτιστα τζαμιά (μόνο στο Κόσσοβο χτίσθηκαν 110 μεγαλοπρεπή Τζαμιά από το 2004 και μετά) ελεγχόμενα και χρηματοδοτούμενα από ουαχαβιτικούς φονταμενταλιστικούς κύκλους της Σαουδικής Αραβίας και του Πακιστάν, γίνονται κηρύγματα μίσους , αλλά και στρατολόγησης νέων αγωνιστών του Ισλαμισμού. Στις ίδιες περιοχές βρίσκουν ασφαλές καταφύγιο οι τζιχαντιστές του ISIS, που μέσω Ελλάδας, κατευθύνονται σε διάφορες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες με εντολή την οργάνωση τρομοκρατικών χτυπημάτων. Σύμφωνα με πληροφορίες της Υπηρεσίας Έρευνας του Κογκρέσου (Congressional Research Service) στην Συρία και στις γραμμές του 
ISIS βρίσκονται περίπου 430 μαχητές από τη Βοσνία, 180 από το Κόσσοβο, 90 από την Αλβανία, 80 από τη νότια Σερβία και 20 από την ΠΓΔΜ.

Είναι προφανές ότι, τα προβλήματα από την διακίνηση Τζιχαντιστών πολλαπλασιάζονται, λόγω της ανεξέλεγκτης εισόδου μεταναστών και προσφύγων στην ελληνική επικράτεια. Είναι πλέον βάσιμοι οι φόβοι, ότι πολλοί μαχητές του 
ISISέφθασαν στα Βαλκάνια και βρήκαν επαφή με τους «συνδέσμους» τους ,προσποιούμενοι τους πρόσφυγες. Στην Βοσνία, οι πυρήνες των ακραίων ισλαμιστών έχουν κτισθεί γύρω από τεμένη και από ομάδες ακραίων ισλαμιστών που πολέμησαν μαζί με τους Μουτζαχεντίν από τον αραβικό κόσμο, στο Αφγανιστάν και την Τσετσενία. Επίσης, πολέμησαν στο πλευρό των Βόσνιων μουσουλμάνων εναντίον των Σέρβων στον πόλεμο στη Βοσνία.

Γενικά, η περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων θεωρείται ιδιαίτερα επιρρεπής στην υιοθέτηση της ισλαμικής εξτρεμιστικής ιδεολογίας, λόγω των ειδικών συνθηκών που επικρατούν σε αυτές τις χώρες όπως: χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, φτώχεια, ασταθείς δημοκρατικοί θεσμοί, διεφθαρμένες πολιτικές ηγεσίες.
Είναι γνωστό ότι, Ισλαμιστές από τα Δυτικά Βαλκάνια, τώρα πολεμούν στο πλευρό του
ISIS στη Συρία. Κάποιοι από αυτούς θα επιστρέψουν στις πατρίδες τους. Αυτή η βάσιμη προοπτική , όπως είναι λογικό, έχει προκαλέσει εντονότατες ανησυχίες στις αρχές ασφαλείας και τις υπηρεσίες πληροφοριών της νοτιανατολικής Ευρώπης, καθώς θα έχουν την πολεμική εμπειρία και τις γνώσεις για να διεξάγουν τρομοκρατικά χτυπήματα και όχι μόνο στα Βαλκάνια.
Επίσης μια ισχυρή παράμετρος στην εξάπλωση του ακραίου ισλαμισμού στα κεντροδυτικά Βαλκάνια, είναι και το δίκτυο μεταφορών στα Βαλκάνια, η αποκαλούμενη «Βαλκανική Οδός» που χρησιμοποιείται, από ομάδες ισλαμιστών εξτρεμιστών μαχητών, σε συνεργασία με το βαλκανικό κύκλωμα εμπόρων ναρκωτικών, για μεταφορές σκληρών ναρκωτικών, όπως ηρωίνη, κυρίως από το Αφγανιστάν, που διοχετεύονται στην Ευρώπη. Πρόκειται για μια εγκληματική δραστηριότητα , που αφήνει τεράστια κέρδη στους ισλαμιστές και ταυτόχρονα, είναι και ένα μέσο χρηματισμού αξιωματούχων Βαλκανικών κρατών, ώστε να είναι πιο «ευέλικτοι» στις έρευνες τους για τον εντοπισμό τρομοκρατικών πυρήνων στα κράτη τους.

Οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες βρίσκονται σε «κατάσταση αυξημένης επαγρύπνησης» προς αναζήτηση υπόπτων ισλαμιστών μαχητών, καθώς αυξάνεται η ανησυχία πράξεων αντεκδίκησης λόγω των αμερικανικών αεροπορικών επιθέσεων κατά του ISIS, αναφέρει ανταπόκριση της Anthee Carassava από την Αθήνα στους LOS ANGELES TIMES με τίτλο «Greece intelligence on alert for traveling Islamist militants».

Η εμπόλεμη κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, που διαρκώς επιδεινώνεται, προκαλεί και την διαρκώς αυξανόμενη είσοδο προσφύγων στην Ελλάδα. Αυτή η πραγματικότητα σε συνδυασμό με την απειλή του τζιχαντισμού και του ορατού κινδύνου επέκτασης της δραστηριότητας του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) στα Βαλκάνια, προφανώς μέσω αύξησης των προσφυγικών ροών προς την Ευρώπη, καθιστούν την Ελλάδα, ως ευρωπαϊκή χώρα, το μόνο ασφαλές μέσο, για την αντιμετώπιση των παρενεργειών της προσφυγικής κρίσης, που προφανώς, δεν είναι μόνο ανθρωπιστική, αλλά είναι κυρίως γεωπολιτική. Η Ε.Ε. θα έπρεπε να είναι εδώ στην Ελλάδα και μαζί με τις Ελληνικές αρχές, να κατέγραφαν κάθε πρόσφυγα και μετανάστη που μπαίνει παράνομα στο ευρωπαϊκό έδαφος. Βάσει ενός σχεδίου, ένας αριθμός από αυτούς να προωθείται στα Ευρωπαϊκά κράτη και οι υπόλοιποι να επιστρέφουν στην πατρίδα τους. Δυστυχώς, αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχει ευρωπαϊκό σχέδιο, ούτε για την αντιμετώπιση της πολύπλευρης προσφυγικής κρίσης. Με αποτέλεσμα η Ελλάδα να καταβάλει τεράστιο κόστος για την αντιμετώπιση προβλημάτων εξαιτίας του προσφυγικού. «Έχουμε δαπανήσει περί τα 2 δισεκατομμύρια ευρώ. Για καταλύματα, σίτιση, μεταφορά και υγειονομική περίθαλψη. Για εμάς, δύο δισεκατομμύρια ευρώ είναι πάρα πολλά χρήματα – είναι για την ακρίβεια περισσότερα από όσα θα αποφέρουν οι περικοπές συντάξεων που τώρα μας επιβάλλει η Τρόϊκα», επισημαίνει ο ΥΠΕΞ Ν. Κοτζιάς σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Tageszeitung.
Παρόλα αυτά, η Ελληνική Κυβέρνηση έχει ισχυρά διαπραγματευτικά και γεωπολιτικά μέσα, ώστε αν τα αξιοποιήσει, θα αναβαθμίσει σημαντικά το κύρος της στους ευρωατλαντικούς θεσμούς, διότι θα έχει ουσιαστική συμμετοχή, στην αντιμετώπιση του προσφυγικού προβλήματος, αλλά και στον περιορισμό της επέκτασης του ακραίου ισλαμισμού στα Βαλκάνια. Απαιτείται μια υψηλού επιπέδου διπλωματική τακτική.

Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ !!!


Αγία Αικατερίνη
Ημερομηνία εορτής: 25/11/2016Αγία Αικατερίνη
Τύπος εορτής: Σταθερή.
Εορτάζει στις 25 Νοεμβρίου εκάστου έτους.
Πολιούχος: Κατερίνη, Σητεία Κρήτης
Ιερά Λείψανα: Τα Ιερά Λείψανα της Αγίας βρίσκονται αδιάφθορα στην Ιερά Μονή Σινά.
Δάκτυλος της Αγίας βρίσκεται στη Συλλογή των Ανακτόρων του Μπάκινγχαμ Λονδίνου.
Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου της Αγίας βρίσκονται στη Μονή Χιλανδαρίου Αγίου Όρους, στον ομώνυμο Ναό Ν. Λιοσίων Αττικής, στη Μονή Κύκκου Κύπρου και στη Λαύρα Αγίου Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.








Αἰκατερῖνα, καὶ σοφὴ καὶ παρθένος·
Ἐκ δὲ ξίφους, καὶ Μάρτυς, ὦ καλὰ τρία!
Εἰκάδι πέμπτῃ ἄορ κατέπεφνεν ῥήτορα Κούρην.
Βιογραφία
Η Αγία Αικατερίνη καταγόταν από οικογένεια ευγενών της Αλεξάνδρειας, «θυγάτηρ βασιλίσκου τινός ονομαζομένου Kώνστου», και μαρτύρησε στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. (304 μ.Χ.) Ήταν ευφυέστατη και φιλομαθής. Ήδη σε ηλικία δέκα οκτώ χρονών κατείχε τις γνώσεις της ελληνικής, ρωμαικής και λατινικής φιλολογίας και φιλοσοφίας, δηλαδή γνώριζε τα έργα του Oμήρου, του λατίνου ποιητή Bιργίλιου, του Aσκληπιού, του Iπποκράτη και Γαληνού των ιατρών, του Aριστοτέλη και του Πλάτωνα, του Φιλιστίωνα και του Eυσέβιου των φιλοσόφων, του Iαννή και Iαμβρή των μεγάλων μάγων, του Διονυσίου και της Σιβύλλης και άλλων. Ήταν όμως και άρτια καταρτισμένη στα δόγματα της χριστιανικής πίστης.

Όταν επί Μαξεντίου (υιός του Mαξιμιανού) διεξαγόταν διωγμός εναντίον των χριστιανών, η Αικατερίνη δε φοβήθηκε, αλλά με παρρησία διέδιδε πώς ο Ιησούς Χριστός είναι ο μόνος Αληθινός Θεός. Για το λόγο αυτό συνελήφθη από τον έπαρχο της περιοχής, ο οποίος προσπάθησε με συζητήσεις να την πείσει να αρνηθεί την πίστη της. Όταν ο έπαρχος διαπίστωσε την ανωτερότητά των λόγων της Αικατερίνης, συγκάλεσε δημόσια συζήτηση με τους πιο άξιους ρήτορες της Αλεξάνδρειας, τους οποίους όμως η Αικατερίνη αποστόμωσε. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά κάποιοι από τους συνομιλητές της Αικατερίνης πείσθηκαν για τους λόγους της και ασπάστηκαν την Χριστιανική Πίστη.

Μπροστά σε αυτή την κατάληξη, ο έπαρχος διέταξε να τη βασανίσουν σκληρά με την ελπίδα πώς η αγία θα λύγιζε και θα αρνιόταν τον Χριστό. Όμως η Αικατερίνη έμεινε ακλόνητη στην πίστη της. Τελικά αποκεφαλίσθηκε, ύστερα από διαταγή του έπαρχου. 

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ'.
Ἡ ἀμνάς σου Ἰησοῦ, κράζει μεγάλη τῇ φωνῇ. Σὲ Νυμφίε μου ποθῶ, καὶ σὲ ζητοῦσα ἀθλῶ, καὶ συσταυροῦμαι καὶ συνθάπτομαι τῷ βαπτισμῷ σου· καὶ πάσχω διὰ σέ, ὡς βασιλεύσω σὺν σοί, καὶ θνήσκω ὑπὲρ σοῦ, ἵνα καὶ ζήσω ἐν σοί· ἀλλ᾽ ὡς θυσίαν ἄμωμον προσδέχου τὴν μετὰ πόθου τυθεῖσάν σοι. Αὐτῆς πρεσβείαις, ὡς ἐλεήμων, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν. 

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα)
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Τὴν πανεύφημον νύμφην Χριστοῦ ὑμνήσωμεν, Αἰκατερίναν τὴν θείαν καὶ πολιοῦχον Σινᾶ, τὴν βοήθειαν ἡμῶν καὶ ἀντίληψιν· ὅτι ἐφίμωσε λαμπρῶς, τοὺς κομψοὺς τῶν ἀσεβῶν, τοῦ Πνεύματος τῇ δυνάμει, καὶ νῦν ὡς Μάρτυς στεφθεῖσα, αἰτεῖται πᾶσι τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον
Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Τὴν σοφίαν ἄνωθεν, κομισαμένη τοῦ λόγου, τῶν ῥητόρων ἤλεγξας, τὰς φληναφίας εὐτόνως· κάλλεσι, τῆς παρθενίας ὡραϊσμένη, αἵμασι, τῆς μαρτυρίας πεποικιλμένη· διὰ τοῦτό σε ὡς νύμφην, Αἰκατερίνα Χριστὸς προσήκατο.

Ἕτερον Κοντάκιον
Ἦχος β'. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Χορείαν σεπτήν, ἐνθέως φιλομάρτυρες, ἐγείρατε νῦν, γεραίροντες τὴν πάνσοφον, Αἰκατερίναν· αὕτη γάρ, ἐν σταδίῳ τὸν Χριστὸν ἐκήρυξε, καὶ τὸν ὄφιν ἐπάτησε, ῥητόρων τὴν γνῶσιν καταπτύσασα. 

Κάθισμα
Ἦχος α'. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ.
Μολοῦσα εὐθαρσῶς, πρὸς ἀγῶνας τρισμάκαρ, ἀνδρείως τὸν Χριστόν, ὡμολόγησας Μάρτυς, καὶ τύραννον ἤλεγξας, δυσσεβῆ καὶ παράφρονα, καὶ κατῄσχυνας, ῥητορευόντων τὰ στίφη, καὶ ἀνέδραμες, εἰς οὐρανίους σκηνώσεις· διὸ σε δοξάζομεν.

Ἕτερον Κάθισμα
Ἦχος δ'. Κατεπλάγη Ἰωσὴφ.
Ἡ παρθένος καὶ σεμνή, Αἰκατερῖνα ἡ σοφή, τῇ δυνάμει τοῦ Χριστοῦ, ἐπιρρωσθεῖσα ἀληθῶς, ἀγαλλομένη εἰσέρχεται ἐν σταδίῳ, καὶ τύραννον ὠμόν, καταβαλοῦσα στερρῶς, καὶ πᾶσαν τὴν πληθύν, τῶν δυσσεβούντων ἐχθρῶν, μετ' εὐφροσύνης ἔψαλλεν, ἀκαταπαύστως μεγάλῃ φωνῇ· Χριστέ μου δόξα, Σωτὴρ καὶ ῥύστα, σὺ οὖν δέξαι τὸ πνεῦμά μου.

Ἕτερον Κάθισμα
Ἦχος πλ. δ'. Τὸ προσταχθὲν μυστικῶς.
Ἀλεξανδρέων ἡ λαμπρὰ καὶ θεία πόλις, ἐπὶ τῇ μνήμῃ σου σεμνὴ πανηγυρίζει, καὶ γεραίρει τοὺς ἄθλους σου Αἰκατερῖνα οὓς ἔτλης γενναιοφρόνως ὑπὲρ Χριστοῦ· καὶ μέγα βρενθυομένη σοι ἐκβοᾷ· Ὦ Παρθένε πολύαθλε, εἰς οὐρανίους σκηνάς, συνοῦσα νῦν τῷ Κτίστῃ σου, χαῖρε Μάρτυς πανθαύμαστε.

Ἕτερον Κάθισμα
Ἦχος πλ. δ'. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον.
Τὴν σοφίαν τὴν ὄντως ἐξ Οὐρανοῦ, διὰ στόματος Μάρτυς τοῦ Μιχαήλ, λαβοῦσα πανεύφημε, καὶ ἐν ἄθλοις ἀήττητε, τῇ μὲν σοφίᾳ τῇ ἔξω, τοὺς Ῥήτορας ἔπτηξας, τῇ δὲ σοφίᾳ τῇ θείᾳ, τὴν πλάνην ἐμείωσας· ὅθεν καθορῶν σου, τὸν ἀγῶνα ὁ Κτίστης, παρέστη ἐνισχύων σε. Δεῦρο λέγων ἀνάβηθι· οἱ θησαυροὶ γὰρ σε μένουσι· Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην σου.

Ὁ Οἶκος
Τὴν ἐκ Θεοῦ σοφίαν λαβοῦσα παιδόθεν ἡ Μάρτυς, καὶ τὴν ἔξω καλῶς σοφίαν πᾶσαν μεμάθηκε, γνοῦσα δὲ ἐκ ταύτης τὴν τῶν στοιχείων κίνησίν τε καὶ ποίησιν κατὰ λόγον, καὶ τὸν αὐτὰ ἐξ ἀρχῆς διὰ λόγου ποιήσαντα, αὐτῷ τὴν εὐχαριστίαν ἐν νυκτὶ καὶ ἡμέρᾳ προσέφερε· τὰ δὲ εἴδωλα καθεῖλε, καὶ τοὺς ταῦτα ἀφρόνως λατρεύοντας, Ῥητόρων τὴν γνῶσιν καταπτύσασα. 

Μεγαλυνάριον
Νύμφη τοῦ Σωτῆρος πανευκλεής, αἴγλῃ παρθενίας,καὶ σοφίας τῇ καλλονῇ, καὶ μαρτύρων ἄθλοις, λαμπρῶς πεποικιλμένη,Αἰκατερίνα ὤφθης ὡς καλλιπάρθενος. 




Οπτικοακουστικό Υλικό
media
Ακούστε το απολυτίκιο!
media
Ακούστε το απολυτίκιο!
media
Ακούστε το απολυτίκιο!




Αγιογραφίες / Φωτογραφίες
Αγία Αικατερίνη
Αγία Αικατερίνη

Αγία Αικατερίνη - Λυδία Γουριώτη© (http://lydiagourioti-iconography.blogspot.com)
Αγία Αικατερίνη - Λυδία Γουριώτη© (http://lydiagourioti-iconography.blogspot.com)

Αγία Αικατερίνη (Σινά)
Αγία Αικατερίνη (Σινά)

Αγία Αικατερίνη - Βίκτωρ - Β΄ μισό 17ου αιώνα μ.Χ. Από τη Messina - Αθήνα, Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο
Αγία Αικατερίνη - Βίκτωρ - Β΄ μισό 17ου αιώνα μ.Χ. Από τη Messina - Αθήνα, Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο

Αγία Αικατερίνη
Αγία Αικατερίνη

Αγία Αικατερίνη
Αγία Αικατερίνη

Αγία Αικατερίνη
Αγία Αικατερίνη

Αγία Αικατερίνη  - τέλος 15ου - αρχές 16ου αι. μ.Χ. - Mονή Σίμωνος Πέτρας, Άγιον Όρος
Αγία Αικατερίνη - τέλος 15ου - αρχές 16ου αι. μ.Χ. - Mονή Σίμωνος Πέτρας, Άγιον Όρος

Αγία Αικατερίνη
Αγία Αικατερίνη

Αγία Αικατερίνη
Αγία Αικατερίνη

Αγία Αικατερίνη
Αγία Αικατερίνη

Αγία Αικατερίνη - Καζακίδου Μαρία© (byzantineartkazakidou. blogspot.com)
Αγία Αικατερίνη - Καζακίδου Μαρία© (byzantineartkazakidou. blogspot.com)

Αγία Αικατερίνη - Ησυχαστήριο «Παναγία των Βρυούλων»
Αγία Αικατερίνη - Ησυχαστήριο «Παναγία των Βρυούλων»

Αγία Αικατερίνη
Αγία Αικατερίνη

Η Αγία Αικατερίνη μαζί με την Αγία Βαρβάρα
Η Αγία Αικατερίνη μαζί με την Αγία Βαρβάρα





Σχετικές συνδέσεις




Παραπομπές