Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2018

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ !!!

Καλωσορίζοντας το 2019 , αναζητούμε τους λόγους που καθιερώθηκε κάθε χρονιά να ξεκινά την 1η Ιανουαρίου. Κάνοντας ένα ταξίδι στον χρόνο, από τη Βαβυλώνα μέχρι τον Ιούλιο Καίσαρα και τον Πάπα Γρηγόριο ΙΓ', ανακαλύπτουμε, τελικά, ότι η Πρωτοχρονιά δεν γιορτάζεται από όλους την ίδια μέρα.
Η Πρωτοχρονιά, στις περισσότερες χώρες του κόσμου, είναι δημόσια αργία και γιορτάζεται την 1η Ιανουαρίου. Σηματοδοτεί, όπως λέει και το όνομά της, την πρώτη μέρα κάθε χρόνου. Χορός, μουσική, πυροτεχνήματα και πολύ ποτό συνθέτουν την εικόνα των περισσότερων εορταστικών εκδηλώσεων που προγραμματίζονται για να καλωσορίσουμε το νέο έτος.
Ο εορτασμός της πρώτης μέρας του χρόνου, όμως, δεν είναι αποκλειστικό χαρακτηριστικό των σύγχρονων κοινωνιών. Η ανάγκη να γιορτάζεται η έλευση του νέου έτους, σαν μία καινούρια αρχή, έχει της ρίζες της στους πρώτους ανθρώπινους πολιτισμούς. Στο πέρασμα των αιώνων, αυτός ο εορτασμός άλλαξε μορφές, αλλά πάνω από όλα, άλλαξε ημερομηνίες.
Η Βαβυλώνα και το ανοιξιάτικο φεστιβάλ Ακίτου
Στη Βαβυλώνα, το φεστιβάλ Ακίτου, ήταν η πρώτη καταγεγραμμένη γιορτή για τον ερχομό του νέου έτους.
Στη Βαβυλώνα, το φεστιβάλ Ακίτου, ήταν η πρώτη καταγεγραμμένη γιορτή για τον ερχομό του νέου έτους.
Η γιορτή της Πρωτοχρονιάς είναι, λοιπόν, ίσως η αρχαιότερη από όλες τις άλλες. Και η ιστορία της, μας πάει πίσω τέσσερις χιλιετίες. Παρατηρήθηκε για πρώτη φορά στην αρχαία Βαβυλώνα. Συγκεκριμένα, γύρω στο 2000 π.Χ., όταν οι Βαβυλώνιοι γιόρταζαν την Πρωτοχρονιά κατά την πρώτη Νέα Σελήνη μετά την εαρινή ισημερία, η οποία συμβαίνει περίπου στις 21 Μαρτίου.
Οι γιορτές των Βαβυλώνιων για την έλευση του νέου έτους ήταν γνωστές με το όνομα Ακίτου, αφιερωμένες στη νίκη του νέου θεού Μαρντούκ εναντίον της παλιάς θεάς Τιαμάτ και διαρκούσαν δέκα ή έντεκα ημέρες. Είναι, μάλλον, ασφαλές να πούμε ότι ο δικός μας τρόπος καλωσορίσματος του χρόνου, με χαρτάκι στο σπίτι ή στρίμωγμα σε πλατείες, ωχριά μπροστά στην αρχαία γιορτή.
Κι αν ο ερχομός της άνοιξης φαντάζει μια λογική εκκίνηση για το νέο έτος – είναι η εποχή της αναγέννησης, της άνθησης των λουλουδιών και της φύτευσης των νέων σοδειών – η 1η Ιανουαρίου φαντάζει εντελώς αυθαίρετη ημερομηνία. Με μια πρώτη ματιά, δεν φαίνεται να έχει καμία γεωργική, αστρολογική ή άλλη σημασία. Πώς καθιερώθηκε, λοιπόν;
Οι νουμηνίες στην αρχαία Ελλάδα
Πριν ξεκινήσουμε την αναζήτηση των λόγων που η 1η Ιανουαρίου θεωρείται η πρώτη μέρα του έτους, πρέπει να πούμε ότι οι αρχαίοι Έλληνες δεν γιόρταζαν την Πρωτοχρονιά, αφού για εκείνους ήταν πιο σημαντική η αρχή κάθε μήνα, η οποία ονομαζόταν νουμηνία και γιορτάζονταν ανάλογα.
Όταν ο ελλαδικός χώρος πέρασε στην ρωμαϊκή αυτοκρατορία, οι Έλληνες υιοθέτησαν, μάλλον αναγκαστικά, την πρακτική εορτασμού της Πρωτοχρονιάς των Ρωμαίων, που θα δούμε παρακάτω.
Οι Ρωμαίοι αυξάνουν τους μήνες από δέκα σε δώδεκα
Ο Νοέμβριος σε μωσαϊκό με τους μήνες του ρωμαϊκού ημερολογίου, από τον 3ο αιώνα. © Ad Meskens/Wikimedia Commons
Ο Νοέμβριος σε μωσαϊκό με τους μήνες του ρωμαϊκού ημερολογίου, από τον 3ο αιώνα. © Ad Meskens/Wikimedia Commons
Στα πρώτα χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, αρχή του νέου έτους θεωρούνταν, όπως και κατά τη χρυσή εποχή της Βαβυλώνας, ο Μάρτιος. Συγκεκριμένα, το ρωμαϊκό ημερολόγιο, που είχε σαν βάση τον σεληνιακό κύκλο, ξεκινούσε από τον Μάρτιο και τελείωνε στον Δεκέμβριο.
Μάλιστα, τα ονόματα των σύγχρονων μηνών Σεπτέμβριος, Οκτώβριος, Νοέμβριος και Δεκέμβριος φανερώνουν, μέχρι σήμερα, τη θέση τους σε εκείνο το ημερολόγιο. Αυτό γιατί, στα λατινικά, septem σημαίνει επτά, octo σημαίνει οχτώ, novem σημαίνει εννιά και decem σημαίνει δέκα.
Αργότερα, προστέθηκαν δύο ακόμα μήνες στο ημερολόγιο των Ρωμαίων, ο Ιανουάριος και ο Φεβρουάριος και το 153 π.Χ., η ρωμαϊκή σύγκλητος αποφάσισε το ρωμαϊκό πολιτικό έτος να αρχίζει την 1η Ιανουαρίου, όταν και ορκίζονταν οι ετήσιοι ύπατοι και οι πραίτορες.
Το ημερολόγιο του Ιουλίου Καίσαρα και ο ρόλος του θεού Ιανού
Ο Ιανός, θεός των αρχαίων Ρωμαίων.
Ο Ιανός, θεός των αρχαίων Ρωμαίων.
Παρόλα αυτά, δεν ήταν παρά μόνο μέχρι το 46 π.Χ., όταν ο Ιούλιος Καίσαρας δημιούργησε το Ιουλιανό Ημερολόγιο, που η 1η Ιανουαρίου καθιερώθηκε ως Πρωτοχρονιά. Μάλιστα, ο Καίσαρας, για να καταφέρει να συγχρονίσει το νέο ημερολόγιο με τον ήλιο αντί με τη σελήνη, αναγκάστηκε να παρατείνει τη διάρκεια του προηγούμενου έτους στις 445 ημέρες.
Ο Ιανουάριος πιστεύεται ότι είχε πάρει το όνομά του είτε από τη θεά Ήρα (Juno, για τους Ρωμαίους) είτε από τον Ιανό, τον ρωμαϊκό θεό των ενάρξεων και των μεταβάσεων επειδή ο Καίσαρας θεώρησε ότι η πρώτη μέρα του μήνα αφιερωμένου σε αυτόν ήταν η ιδανική για να σηματοδοτεί την έναρξη του νέου έτους. 
Είναι ενδιαφέρον ότι ο Ιανός απεικονίζονταν με δύο πρόσωπα: το ένα κοιτούσε εμπρός (μέλλον) και το άλλο πίσω (παρελθόν).
Οι Ρωμαίοι δεν σταμάτησαν να γιορτάζουν την έλευση της νέας χρονιάς, ούτε μετά την επικράτηση του Χριστιανισμού, αν και η Εκκλησία καταδίκασε τις εορταστικές εκδηλώσεις ως παγανιστικές. Η αλήθεια είναι ότι οι Ρωμαίοι δεν γιόρταζαν με τον πιο σεμνό τρόπο την Πρωτοχρονιά. Επιδίδονταν σε όργια και μεθύσι, ξορκίζοντας, έτσι, το χάος το οποίο ήλπιζαν να μην τους ακολουθήσει στο νέο έτος.
Αλλαγές από την επικράτηση του Χριστιανισμού έως τον Μεσαίωνα
Η επικράτηση του Χριστιανισμού έφερε αλλαγές στη γιορτή της Πρωτοχρονιάς.
Η επικράτηση του Χριστιανισμού έφερε αλλαγές στη γιορτή της Πρωτοχρονιάς.
Στους αιώνες που ακολούθησαν, οι παγανιστικές γιορτές καταργήθηκαν ή συγχωνεύτηκαν με τις νέες χριστιανικές που καθιερώθηκαν και η Πρωτοχρονιά δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Η Εκκλησία παρέμενε αντίθετη με τους έντονους εορτασμούς για την έλευση του νέου χρόνου για πολλούς αιώνες, μετατρέποντας την Πρωτοχρονιά σε ημέρα προσευχής και νηστείας. 
Μάλιστα, μέχρι τον Μεσαίωνα, είχε μεταφέρει και πάλι την Πρωτοχρονιά, ορίζοντάς την ως την 25η Μαρτίου, την ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Το γεγονός αυτό είχε αρκετά τραγελαφικά αποτελέσματα, αφού η ημερολογιακή αρχή της χρονιάς κατέληξε να διαφέρει ακόμη και ανάμεσα στις ίδιες εθνοτικές ομάδες. 
Κλασικό παράδειγμα του παραπάνω παραλογισμού υπήρξε η ιταλική χερσόνησος, όπου η χρονιά άρχιζε αλλού την 1η Ιανουαρίου, αλλού την 25η Μαρτίου και αλλού την 1η Μαρτίου. Αν το σκεφτούμε λίγο, θα δούμε ότι ένας ταξιδιώτης στην Ιταλία του Μεσαίωνα, κατά μία έννοια, μπορούσε να ταξιδέψει πίσω ή μπροστά στον χρόνο!
Οι ανακρίβειες επιβάλλουν νέες αλλαγές
Ο Πάπας Γρηγόριος ΙΓ'. Το Γρηγοριανό Ημερολόγιο καθιερώθηκε το 1582 και ισχύει στο μεγαλύτερο μέρος του κόσμου μέχρι σήμερα.
Ο Πάπας Γρηγόριος ΙΓ'. Το Γρηγοριανό Ημερολόγιο καθιερώθηκε το 1582 και ισχύει στο μεγαλύτερο μέρος του κόσμου μέχρι σήμερα.
Η 1η Ιανουαρίου επανήλθε ως επίσημη Πρωτοχρονιά πριν από, περίπου, μισή χιλιετία, όταν ο Πάπας Γρηγόριος ΙΓ' αποφάσισε να εγκαταλείψει εντελώς το Ιουλιανό Ημερολόγιο, αναζητώντας ένα πιο ακριβές σύστημα χρονολόγησης και επιχειρώντας να δώσει ένα τέλος στα προβλήματα που γεννούσε η ύπαρξη διαφορετικών ημερολογιακών εκκινήσεων.
Με βάση το σύστημα μέτρησης του Ιουλιανού Ημερολογίου, το ηλιακό έτος αποτελούνταν από 365 μέρες και ένα τέταρτο της ημέρας. Κάθε τέσσερα χρόνια, μία εμβόλιμη μέρα προστίθετο στον χρόνο, ώστε να διατηρείται η αντιστοίχηση του ημερολογίου με τις εποχές. Ωστόσο, αν και αρκετά ακριβές, το Ιουλιανό Ημερολόγιο δεν ήταν τέλειο.
Στην πραγματικότητα, ένα ηλιακό έτος διαρκεί 365 μέρες, 5 ώρες, 48 λεπτά και 46 δευτερόλεπτα, δηλαδή 365,2422 μέρες. Η απόκλιση από τις 365,25 μέρες του ημερολογίου του Ιουλίου Καίσαρα δεν φαντάζει μεγάλη, αλλά, ακόμα και έτσι, είχε ως αποτέλεσμα το Ιουλιανό Ημερολόγιο να μένει πίσω από τις εποχές, κατά μία μέρα κάθε αιώνα.
Έτσι, ο Γρηγόριος πήρε την απόφαση να καθιερώσει ένα νέο ημερολογιακό σύστημα, το γνωστό και ισχύον μέχρι σήμερα στον δυτικό κόσμο Γρηγοριανό Ημερολόγιο, με στόχο τη μεγαλύτερη ακρίβεια. Η τελευταία ημέρα του Ιουλιανού Ημερολογίου ήταν η 4η Οκτωβρίου 1582 και η πρώτη του Γρηγοριανού ήταν η αμέσως επόμενη, αλλά όχι ως 5η αλλά ως 15η Οκτωβρίου 1582.
Παράλληλα με την καθιέρωση του νέου ημερολογίου, ο Πάπας κάλεσε τους Χριστιανούς, να θεωρούν ως πρώτη μέρα κάθε χρονιάς την 1η Ιανουαρίου. Το νέο ημερολόγιο υιοθετήθηκε άμεσα από τους Καθολικούς και στη συνέχεια και από τους Προτεστάντες. Σιγά και σταθερά, η 1η Ιανουαρίου αναγνωρίστηκε και γιορτάζεται από ολόκληρο τον κόσμο ως η Πρωτοχρονιά.
Λαοί με διαφορετικές Πρωτοχρονιές
Ο κινέζικος δράκος πρωταγωνιστεί στους εορτασμούς της Κινέζικης Πρωτοχρονιάς.
Ο κινέζικος δράκος πρωταγωνιστεί στους εορτασμούς της Κινέζικης Πρωτοχρονιάς.
Ωστόσο, υπάρχουν μέχρι και σήμερα πολιτισμοί και θρησκευτικές ομάδες που γιορτάζουν άλλες Πρωτοχρονιές. Πιο γνωστό σε εμάς είναι το παράδειγμα των Παλαιοημερολογιτών Χριστιανών, που ακολουθούν ακόμα το Ιουλιανό Ημερολόγιο, με αποτέλεσμα να φτάνουν στη δική τους 1η Ιανουαρίου, όταν το δικό μας ημερολόγιο δείχνει, ήδη, τις 14 Ιανουαρίου.
Άλλα παραδείγματα είναι η Κινέζικη και η Βιετναμέζικη Πρωτοχρονιά, που γιορτάζονται τη μέρα της δεύτερης Νέας Σελήνης, μετά το χειμερινό ηλιοστάσιο. Πρόκειται για κινητή γιορτή, η οποία μπορεί να πέσει οποιαδήποτε μέρα, από τις 21 Ιανουαρίου έως τις 21 Φεβρουαρίου, με βάση το δικό μας ημερολόγιο. Παρομοίως, γιορτάζεται και η Μογγολική Πρωτοχρονιά.
Η Θιβετιανή Πρωτοχρονιά, επίσης, δεν συμβαδίζει με τη δική μας. Ονομάζεται Λόσαρ, γιορτάζεται για δεκαπέντε μέρες (τις τρεις πρώτες πιο έντονα) και είναι κινητή, με βάση το θιβετιανό σεληνιακό ημερολόγιο, σύμφωνα με το οποίο φέτος είναι το έτος 2144. Η Πρωτοχρονιά του 2145 (το δικό μας 2018) θα είναι στις 16 Φεβρουαρίου του δικού μας ημερολογίου.
Ξεχωριστή Πρωτοχρονιά έχουν και οι Εβραίοι (Ρος Χασάνα), η οποία γιορτάζεται τις δύο πρώτες μέρες του Τισρέι, του πρώτου μήνα του πολιτικού έτους και έβδομου μήνα του εκκλησιαστικού έτους με βάση το εβραϊκό ημερολόγιο.
Καλό νέο ξεκίνημα
Γιατί η Πρωτοχρονιά γιορτάζεται την 1η Ιανουαρίου;
Το βέβαιο είναι ότι, ανέκαθεν, οι άνθρωποι αναζητούμε ένα κοινό σημείο αναφοράς, μία νέα αφετηρία, κατά την οποία μπορούμε να αφήσουμε, συμβολικά, πίσω μας όλα τα δεινά του προηγούμενου διαστήματος και να πορευθούμε στο μέλλον, κρατώντας τα θετικά. Η Πρωτοχρονιά έχει αυτόν, ακριβώς, τον ρόλο.
Αυτό το συμβολικό γύρισμα της σελίδας μάς γεμίζει αισιοδοξία. Αποτελεί μία βάση για να πατήσουμε πάνω και να αναζητήσουμε ένα πιο θετικό αύριο. Κατά κάποιο τρόπο, μοιάζουμε με τον Ιανό. Κοιτάμε πίσω, για να ξέρουμε από που ερχόμαστε, αλλά περισσότερο μπροστά, ελπίζοντας ότι προς τα εκεί που θα προχωρήσουμε, θα είναι καλύτερα. Καλό νέο έτος, λοιπόν και καλό νέο ξεκίνημα!

Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2018

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ !!! ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ !!!

Αυστηρή προειδοποίηση 22 Μητροπολιτών της Μακεδονίας για τη Συμφωνία των Πρεσπών

 
 Τυχόν επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών από τη Βουλή των Ελλήνων, όπως και η αναγνώριση αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Μακεδονίας,
θα αποτελέσουν «μόνιμη εστία καλλιέργειας αλυτρωτισμού και εχθρότητος», αναφέρουν σε κοινή επιστολή τους - «Μην αμαυρώσετε το όνομά σας για πάντα» λένε στους βουλευτές
Ξεκάθαρο μήνυμα στην Πολιτειακή και πολιτική ηγεσία να μην υπερψηφίσει την συμφωνία των Πρεσπών στέλνουν με κοινή επιστολή οι 22 μητροπολίτες της Μακεδονίας, εκφράζοντας παράλληλα την κάθετη αντίθεσή τους σε ενδεχόμενη χορήγηση αυτοκεφαλείας στην Εκκλησία της ΠΓΔΜ.

Οι αρχιερείς αναφέρουν πως δεν μπορούν να πιστέψουν ότι βουλευτές, ιδίως οι αντιπρόσωποι της Μακεδονίας, θα «αμαυρώσουν το όνομά τους για πάντα» στηρίζοντας την συμφωνία.

Οι ιεράρχες υποστηρίζουν πως οι δηλώσεις του σκοπιανού πρωθυπουργού Ζόραν Ζάεφ αποδεικνύουν την συνέχιση των αλυτρωτικών βλέψεων της ΠΓΔΜ και καταγγέλλουν πως οι Πρέσπες είναι «αντίθετες στην ιστορική αλήθεια» για την ιστορία και την ελληνικότητα της Μακεδονίας.

Οι μητροπολίτες επιρρίπτουν ευθύνες στον πρωθυπουργό και τον πρώην υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά, χωρίς να τους κατονομάζουν, λέγοντας πως οι δηλώσεις του κ. Ζάεφ στη Βουλή της «αφήνουν έκθετους όσους υπέγραψαν ή προτίθενται να επικυρώσουν τη συμφωνία των Πρεσπών».
Αναλυτικά η επιστολή

Προς
τὴν Αὑτοῦ Θειοτάτην Παναγιότητα Τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην κ. κ. Βαρθολομαῖον,
τόν Ἐξοχώτατον Πρόεδρον τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας κ. Προκόπιον Παυλόπουλον,
τόν Ἀξιότιμον Πρόεδρον τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων κ. Νικόλαον Βούτσην,
τόν Ἐξοχώτατον Πρόεδρον τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως κ. Ἀλέξιον Τσίπραν,
τὸν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. κ. Ἱερώνυμον,
τοὺς προέδρους τῶν Κομμάτων,
τὰ μέλη τοῦ Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου
Πρίν ἀπό ἕνα σχεδόν χρόνο εἴχαμε ἐκφράσει δημόσια ἀλλά καί σέ σᾶς
προσωπικά τούς φόβους μας, τίς ἀνησυχίες μας καί τίς ἀπόψεις μας σχετικά μέ
τήν προετοιμαζόμενη τότε συμφωνία μεταξύ τῆς Ἑλλάδος καί τοῦ γειτονικοῦ
κράτους τῶν Σκοπίων σχετικά μέ τό ὄνομα, σχετικά μέ ἕνα φλέγον θέμα πού
ἀφορᾶ τήν ἐθνική μας ὑπόσταση, τήν ταυτότητα, τήν ἱστορία καί τόν πολιτισμό
τῆς Μακεδονίας μας, τόν ὁποῖο ἀσύστολα καί ἀπροκάλυπτα σφετερίζονταν ἐπί
δεκαετίες οἱ γείτονές μας ἐπιδιώκοντας μάλιστα τή δική μας συναίνεση.

Δηλώσαμε σέ ὅλους τούς τόνους καί μέ ὅλους τούς τρόπους ὅτι δέν ἔχουμε
τίποτε ἐναντίον τῆς γειτονικῆς χώρας οὔτε τῆς ἐντάξεώς της στό ΝΑΤΟ ἤ στήν
Εὐρωπαϊκή Ἕνωση, ἀλλά αὐτό δέν εἶναι δυνατόν νά γίνει εἰς βάρος τῶν ἐθνικῶν
μας συμφερόντων, δέν εἶναι δυνατόν νά γίνει μέ ὑποχωρήσεις ἀπό τή δική μας
πλευρά καί ἀδιαλλαξία ἀπό τήν ἄλλη.

Ἐκφράσαμε τήν ἀνησυχία μας καί τούς φόβους μας ὡς Ἕλληνες Μακεδόνες, ὡς
Μητροπολίτες πού διακονοῦμε ἕναν λαό ὁ ὁποῖος ἀνησυχεῖ καί ἀγωνιᾶ γιά τήν
ἔκβαση τῆς κρισίμου αὐτῆς ὑποθέσεως γιά τήν πατρίδα μας καί τή Μακεδονία
μας.

Διατυπώσαμε ἐπιχειρήματα, ὑψώσαμε τή φωνή μας, κατηγορηθήκαμε γι᾽αὐτό,
παρότι εἴχαμε τονίσει πώς δέν θέλουμε νά ἀναμιχθοῦμε σέ θέματα ἐξωτερικῆς
πολιτικῆς πού χειρίζεται ἡ ἑλληνική κυβέρνηση, ἀλλά δικαιούμεθα νά
ἐκφράζουμε τήν ἄποψή μας ὡς πολίτες αὐτῆς τῆς χώρας γιά ἕνα ζήτημα πού μᾶς
ἀφορᾶ ἄμεσα καί μᾶς πονᾶ πολύ.

Προειδοποιήσαμε γιά τίς ἀλυτρωτικές καί κακόβουλες διαθέσεις τῆς γειτονικῆς
χώρας ἔναντι τῆς πατρίδος μας καί τῆς Μακεδονίας μας καί ζητήσαμε νά μήν
ἐνδώσουμε οὔτε στίς ἀπαιτήσεις οὔτε στίς πιέσεις τῶν γειτόνων καί τῶν ἑταίρων
μας καί ὑπογράψουμε μία συμφωνία μέ τήν ὁποία θά παραχωρούσαμε τό ὄνομα
τῆς Μακεδονίας ἤ παράγωγό του, γιατί αὐτό θά ἄνοιγε μέ τήν ὑπογραφή μας τήν
πόρτα τοῦ ἀλυτρωτισμοῦ καί τοῦ ἐπεκτατισμοῦ στούς γείτονές μας, πού
γαλουχήθηκαν μέ μία ψεύτικη ἱστορία, πού ἔζησαν δεκαετίες μέ μία κίβδηλη
ταυτότητα, πού ἤθελαν καί θέλουν τήν ἔξοδο στό Αἰγαῖο.

Δυστυχῶς δέν εἰσακουσθήκαμε. Δυστυχῶς ἡ ἀδιαλλαξία τῶν γειτόνων μας μᾶς
ἐπιβεβαίωσε μέ τόν πιό πανηγυρικό τρόπο. Πρίν ἀκόμη ὑπογραφεῖ ἡ συμφωνία
τῶν Πρεσπῶν γιά τήν ὀνομασία τῆς γειτονικῆς χώρας ὡς «Βόρεια Μακεδονία» ὁ
πρωθυπουργός της καί ὁ ὑπουργός ἐξωτερικῶν κατήργησε τό «Βόρεια»,
ἐπιβεβαιώνοντας αὐτό πού ἀπό τήν ἀρχή λέγαμε ὅτι ὅποιος προσδιορισμός καί ἄν
συνοδεύει τόν ὅρο Μακεδονία στό ὄνομα τῆς γειτονικῆς χώρας αὐτό σύντομα θα
ξεχασθεῖ καί θά μείνει μόνο τό «Μακεδονία». Πολλῷ μᾶλλον πού ἐμεῖς,
ὑποχωρώντας κατά πρωτοφανῆ τρόπο, συμφωνήσαμε στό νά τούς ἀναγνωρίζεται
«Μακεδονική» ταυτότητα/ἐθνότητα καί «Μακεδονική» γλώσσα.

Ποιό εἶναι τό ὄφελος τῆς Συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν γιά τή χώρα μας; Νά
βρίσκεται καί πάλι ἀντιμέτωπη μέ τήν ἀδιαλλαξία τοῦ γειτονικοῦ κράτους, τό
ὁποῖο ἐνῶ ἀκόμη δέν ἔχει ὁλοκληρώσει τήν κύρωση τῆς Συμφωνίας καί ἡ
Συμφωνία δέν ἔχει ἐγκριθεῖ ἀπό τή Βουλή τῶν Ἑλλήνων τολμᾶ νά ἐπαναλαμβάνει
μέ τόν πιό προκλητικό τρόπο τίς θέσεις πού μέχρι τώρα μᾶς ἔλεγαν ὅτι
ἐκπροσωπεῖ μόνο ἡ ἐθνικιστική πτέρυγα τῆς Βουλῆς τῶν Σκοπίων πού ἀντιτίθεται
στή Συμφωνία.

Ποιός ὅμως δέν ἄκουσε τήν 1η Δεκεμβρίου τόν πρωθυπουργό τῶν Σκοπίων καί
δέν κατάλαβε ὅτι ἡ στάση τῆς γειτονικῆς χώρας ἔναντι τῆς Ἑλλάδος ὄχι μόνο δέν
ἄλλαξε ἀλλά ἔγινε ἀκόμη πιό προκλητική ὅταν ὁ πρωθυπουργός τῆς γειτονικῆς
χώρας ἀναφέρεται σε «Μακεδόνες» πού καταπιέζονται στήν Ἑλλάδα καί γιά τούς
ὁποίους φροντίζει ὁ ἴδιος μέ τή Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν καί ὑποστηρίζει ὅτι «τώρα
ἔχουμε καλύτερες πιθανότητες, τώρα ἔχουμε εὐκαιρίες γιά τά παιδιά στήν
Ἑλλάδα νά μάθουν τή μακεδονική γλώσσα, μέχρι τώρα αὐτό ἀπαγορευόταν, ἦταν
ἕνα θέμα ταμπού. Ἡ μακεδονική γλώσσα ἤδη διδάσκεται στή Μακεδονία. Ἔχουμε
μία εὐκαιρία νά τούς βοηθήσουμε ἀληθινά νά ἀπομακρύνουμε τά σύνορα».
Πόσο διαφέρουν αὐτές οἱ ἀπόψεις ἀπό ἐκεῖνες πού εἴχαμε ἐπισημάνει καί οἱ
ὁποῖες ἔκαναν λόγο γιά δῆθεν γενοκτονία τῶν «Μακεδόνων» ἀπό τήν Ἑλλάδα καί
γιά δῆθεν «μακεδονική μειονότητα»!

Οἱ ξεκάθαρες αὐτές δηλώσεις τοῦ πρωθυπουργοῦ Ζόραν Ζάεφ στή Βουλή τῆς
χώρας τους ἀφήνουν ἔκθετους ὅσους ὑπέγραψαν ἤ προτίθενται νά ἐπικυρώσουν
τή Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν καί ἀποδεικνύουν ἀβάσιμες ὅλες τίς διαβεβαιώσεις
τους γιά μία «καλή συμφωνία».

Γιατί δέν ὑπῆρξε σθεναρή καί δυναμική ἀντίδραση τῆς ἡγεσίας τῆς χώρας μας
σέ αὐτές τίς δηλώσεις; Γιατί σιωποῦμε ὅταν ὁ ἀντιπρόεδρος τῆς Βουλγαρικῆς
κυβερνήσεως Κρασιμίρ Καρακατσάνοφ σέ συνέντευξή του στίς 9 Δεκεμβρίου
προειδοποίησε τά Σκόπια «νά σταματήσουν τήν παραχάραξη τῆς ἱστορίας» καί
δήλωσε ὅτι «ἡ "Μακεδονία" δέν πρέπει νά ἐνταχθεῖ στό ΝΑΤΟ μέ αὐτή τή
νοοτροπία» καί ἀπείλησε, νά ἀντιταχθεῖ, θέτοντας βέτο στήν ἔνταξη τῆς ΠΓΔΜ
στήν Εὐρωπαϊκή ἕνωση καί τό ΝΑΤΟ ἐπειδή θεωρεῖ ὅτι ἡ κυβέρνηση τῶν Σκοπίων
ἐπιχειρεῖ νά ἐκμεταλλευθεῖ τό θέμα τῆς δῆθεν μακεδονικῆς γλώσσας»,
προσθέτοντας σέ ἀνάρτηση στό Facebook, ὅτι «Δέν ὑπάρχει τέτοια γλώσσα καί
κανείς δέν μπορεῖ νά τήν καθιερώσει … Ἐάν ἀρνηθοῦν, δέν θά ἔχουν τήν
ὑποστήριξή μας πρός τό ΝΑΤΟ καί τήν ΕΕ». Καί καταλήγει λέγοντας ὅτι «Ἡ
ἱστορία τῆς Μακεδονίας πού προβάλλει ὁ πρωθυπουργός τῆς ΠΓΔΜ δέν ἴσχυε ἕως
τό 1944».

Ἐμεῖς τί κάναμε γιά ὅλα αὐτά, τά ὁποῖα προκαλεῖ καί ἐνθαρρύνει ἡ ὑπογραφή
τῆς Συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν; Τό μόνο πού κάναμε ἦταν νά κατηγοροῦμε ἄκριτα
καί ἄδικα τούς μαθητές, τά παιδιά μας πού ξεσηκώθηκαν γιά νά ὑπερασπισθοῦν
τήν πατρίδα τους καί τήν ἱστορία της, ὅτι ὑποκινοῦνται ἀπό ἀκροδεξιά κόμματα
καί φασιστικές ἰδεολογίες πού στήν συνείδηση ὅλων μας εἶναι ἀσφαλῶς
καταδικαστέες. Γιατί ἀλήθεια; Εἶναι φασιστικό νά ὑπερασπίζεται κανείς τήν
πατρίδα του καί τά συμφέροντά της; Ὅλοι μαζί δέν χειροκροτήσαμε καί δέν
τιμοῦμε τούς νέους ἐκείνους πού ἀγωνίστηκαν μέ τήν ἐξέγερση τοῦ Πολυτεχνείου
τό 1973; Τούς θεώρησε κανείς ὑποκινούμενους; Γιατί τώρα νά πληγώνουμε τήν
ἁγνή ἀγάπη αὐτῶν τῶν παιδιῶν γιά τήν πατρίδα τους σπιλώνοντάς τα μέ τέτοιους
χαρακτηρισμούς;

Δέν εἶναι ὅμως μόνο οἱ πολιτικοί τῆς γειτονικῆς χώρας, εἶναι καί «οἱ
Μητροπολίτες» τῆς Σχισματικῆς «Μακεδονικῆς» Ἐκκλησίας, πού ἐπιδιώκουν τήν
ἀναγνώριση καί τήν Αὐτοκεφαλία καί συμμερίζονται τίς ἴδιες ἀπόψεις. Εἶναι
προφανές ἀπό τίς δηλώσεις τοῦ «μητροπολίτου» Ἀγαθαγγέλου στίς 12
Φεβρουαρίου 2018. «Ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ, ἡ Παναγία Θεοτόκος εἶναι προστάτης
τῆς δικῆς μας ἁγίας μακεδονικῆς γῆς! Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός καί ὁ Ἀπόστολος
Παῦλος εἶναι οἱ στύλοι πού δέν θά ἀφήσουν τίποτε νά λείπει ἀπό τούς δικούς μας
μακεδονικούς χώρους!

Θά πρέπει λοιπόν νά δώσουμε θάρρος στούς ἀδελφούς μας ἀπό τή Μακεδονία
τοῦ Αἰγαίου, στούς ἀδελφούς μας ἀπό τή Μακεδονία τοῦ Πιρίν, αὐτοί δέν ἔχουν τό
δικαίωμα νά μιλοῦν ἐκεῖ, αὐτοί εἶναι φοβισμένοι.

Ἐκεῖνος ὁ λαός ἐκεῖ εἶναι φοβισμένος, ἀλλά δέν πρέπει νά φοβοῦνται! Τώρα,
στόν 21ο αἰώνα πρέπει νά ποῦν καί αὐτοί ὅτι εἶναι Μακεδόνες, ὄχι Ἕλληνες
Μακεδόνες, ἀλλά Μακεδόνες!»

Εἶναι προφανεῖς ἀπό τίς δηλώσεις τῆς Ἀρχιεπισκοπικῆς κληρικολαϊκῆς
συνελεύσεως τῆς Σχισματικῆς «Μακεδονικῆς» Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία το 1994
ἐπικύρωσε τό «Σύνταγμα τῆς Μακεδονικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας» οἱ θέσεις τους
ἔναντι τῆς Ἑλλάδος, ὅταν ἀναφερόμενοι στή χώρα τους ὁμιλοῦν γιά τό «πρῶτο
ἐλεύθερο ἔδαφος τῆς Μακεδονίας».

Δυστυχῶς αὐτή εἶναι ἡ κατάσταση στή γειτονική χώρα καί τήν Ἐκκλησία της.
Δέν ἔχουν ἀπομακρυνθεῖ οὔτε χιλιοστό ἀπό τίς θέσεις τους γιά τή «Μακεδονία τοῦ
Αἰγαίου», γιά τή «μακεδονική» γλώσσα καί τόν «μακεδονικό» πολιτισμό,
διαφημίζοντας τή δῆθεν σλαβική καταγωγή τῶν Ἑλλήνων Θεσσαλονικέων
ἰσαποστόλων ἁγίων αὐταδέλφων Κυρίλλου καί Μεθοδίου, τούς ὁποίους ἀπέστειλε
ὁ ἅγιος καί σοφός πατριάρχης Φώτιος, ἀλλά καί τή δῆθεν ἵδρυση ἀνεξαρτήτου
«Μακεδονικῆς» Ἐκκλησίας ἀπό τήν ἐποχή τοῦ «Μακεδονικοῦ» (Βουλγαρικοῦ)
βασιλείου τοῦ Σαμουήλ, οὔτε ἔχουν διάθεση νά ἀποστοῦν ἀπό ὅλες αὐτές τίς
ἀβάσιμες καί ἀνιστόρητες θέσεις καί τίς ἀλυτρωτικές βλέψεις τους, ἐνῶ ἀντίθετα
θά συνεχίζουν νά μᾶς πιέζουν γιά περαιτέρω ὑποχωρήσεις μέ τήν ἀλλαγή τῶν
σχολικῶν βιβλίων τῆς ἱστορίας, γιά ἀπάλειψη τοῦ ὅρου Μακεδονία ἀπό θεσμούς,
ἱδρύματα, φορεῖς, προϊόντα κλπ. Τελευταῖο θλιβερό παράδειγμα ἡ προτεινόμενη
ἀφαίρεση τοῦ κεφαλαίου γιά τόν Παῦλο Μελᾶ, τόν Γερμανό Καραβαγγέλη καί τόν
Μακεδονικό Ἀγῶνα ἐν γένει ἀπό τό βιβλίο τῆς Ἱστορίας.

Μία ἐπικύρωση τῆς Συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν ἀπό τή Βουλή τῶν Ἑλλήνων,
ὅπως καί ἡ ἀναγνώριση Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Μακεδονίας ὄχι μόνο δέν θά
ἀποτελέσουν τή βάση γιά τήν εἰρηνική συμβίωση καί συμπόρευση τοῦ ἑλληνικοῦ
λαοῦ καί τοῦ λαοῦ τῆς γειτονικῆς χώρας, ἀλλά μόνιμη ἑστία καλλιέργειας
ἀλυτρωτισμοῦ καί ἐχθρότητος. Γιατί καμία συμφωνία δέν μπορεῖ νά εὐδοκιμήσει,
ἐάν δέν βασίζεται στήν ἀλήθεια.

Μέ βαθειά συναίσθηση τῆς εὐθύνης μας ὡς κληρικῶν, ὡς ἱεραρχῶν πού
διαποιμαίνουμε τήν ἱστορική καί ἁγιοτόκο αὐτή περιοχή τῆς πατρίδος μας, τή
Μακεδονία, ὡς συνεχιστές ἁγίων καί μαρτύρων ἱεραρχῶν πού ἀγωνίσθηκαν καί
θυσιάσθηκαν γιά τή διατήρηση τῆς ἑλληνικότητος τῆς Μακεδονίας μας καί τήν
ἀπελευθέρωσή της, ὡς ποιμένων καί πνευματικῶν πατέρων πού ἀφουγκραζόμεθα
τήν ἀγωνία τοῦ λαοῦ μας, ἀπευθύνουμε θερμοτάτη ἔκκληση πρός ὅλους τούς
ὑπευθύνους, ἔστω καί τήν τελευταία αὐτή στιγμή νά μήν ἐπικυρώσετε τή
συμφωνία, νά μήν θελήσετε νά βάλετε τήν ὑπογραφή σας σέ μία συμφωνία πού
θά δημιουργήσει δυσμενῆ ἱστορικά τετελεσμένα γιά τήν πατρίδα μας καί τήν
Ἐκκλησία μας. Δέν εἶναι δυνατόν νά ἀναγνωρίσουμε μία Ἐκκλησία πού θά φέρει
τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας μας καί, παρότι ἀρκετά ἀπό τά στελέχη της
εὐεργετήθηκαν ἀπό τήν Ἑλλαδική Ἐκκλησία καί τό Ἅγιο Ὄρος, δηλητηριάζουν τίς
ψυχές τῶν ἀνθρώπων παραχαράττοντας τήν ἀλήθεια καί τήν ἱστορία τῆς
Μακεδονίας καί τῆς Ἐκκλησίας μας καί ἀγνοώντας, ἔστω καί ἄν φαινομενικά
δείχνουν νά τό σέβονται, συστηματικά τό Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο.

Δέν θέλουμε νά πιστεύσουμε ὅτι οὔτε ὁ Πρόεδρος τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας,
ὁ ὁποῖος ἀντέδρασε ἤδη στίς πρόσφατες δηλώσεις τοῦ πρωθυπουργοῦ τῆς
γειτονικῆς χώρας, οὔτε ὁ πρωθυπουργός τῆς χώρας μας θά θελήσουν νά
ἐπικυρώσουν μία συμφωνία καταστροφική γιά τήν πατρίδα μας καί τά
συμφέροντά της, μία συμφωνία δυναμίτη στά θεμέλια τῆς Ἑλλάδας ἀλλά καί τῆς
εἰρήνης στήν περιοχή μας, μία συμφωνία πού θά τούς καταστήσει ὑπόλογους
ἔναντι τῆς ἱστορίας καί τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ.

Δέν μποροῦμε νά πιστεύσουμε ὅτι τά μέλη τοῦ ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου καί
ἰδίως οἱ βουλευτές τῆς Μακεδονίας θά στηρίξουν μέ τή ψῆφο τους μία συμφωνία
ἀντίθετη στήν ἱστορική ἀλήθεια γιά τή Μακεδονία μας καί θά ἀμαυρώσουν τό
ὄνομά τους γιά πάντα.

Δέν διαννοούμεθα κἄν ὅτι τό Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο, τό ὁποῖο ἔχει
καταδικάσει ὡς αἵρεση τόν ἐθνοφυλετισμό, θά ἀναγνωρίσει μία σχισματική
Ἐκκλησία καί θά τῆς δώσει τήν ἀξία τῆς Αὐτοκεφαλίας, ὅταν οἱ «μητροπολίτες καί
οἱ κληρικοί της» ἐκπροσωποῦν τή χειρότερη μορφή ἐθνοφυλετισμοῦ καί σύντομα
θά στραφοῦν καί ἐναντίον του. Μᾶς ἐνισχύει ἡ διαβεβαίωση τοῦ Παναγιωτάτου
μας Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαῖου στή σύναξη τῶν Ἀρχιερέων στήν
Κωνσταντινούπολη ὅτι δέν πρόκειται νά ἀναγνωρίσει Ἐκκλησία μέ τό ὄνομα τῆς
Μακεδονίας. Πρός τοῦτο ἀναμένουμε καί δία μίαν εἰσέτι φοράν ἀπό τήν Ἐκκλησία
τῆς Ἑλλάδος συνοδικῶς τήν συμπαράστασίν της.

Παρακαλοῦμε θερμῶς ὅλους σας νά ἀναλογισθεῖτε τίς ἱστορικές σας εὐθύνες
καί νά μήν θελήσετε νά βρεθεῖτε ἀνακόλουθοι ἀπέναντι στόν λαό μας καί στήν
ἱστορία.

Ἐμεῖς δηλώνουμε ὅτι θά πράξουμε τό χρέος μας, ὑπείκοντες στήν ἀρχιερατική
μας συνείδηση καί στήν ἱστορική εὐθύνη πού ὅλοι ἔχουμε καί αἰσθανόμεθα αὐτή
τήν κρίσιμη στιγμή, καί μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ θά συνεχίσουμε νά ἐκφράζουμε
μέσα ἀπό ἕνα καθαρά ἐκκλησιαστικό καί πατριωτικό ἦθος, τήν κάθετη ἀντίθεσή
μας σ᾽ ὅτι ἀμαυρώνει τήν ἔνδοξη ἱστορία τῆς Μακεδονίας μας, ἐνδόξου καί
μαρτυρικοῦ τμήματος τῆς Πατρίδος μας Ἑλλάδος, ἀπομειώνει τίς θυσίες τῶν
ἐνδόξων πατέρων μας, κληρικῶν καί λαϊκῶν, ἀποσταθεροποιεῖ τήν περιοχή μας
καί ἀνοίγει τήν πόρτα σέ ἀλυτρωτισμούς πού δημιουργοῦν συνθῆκες πολύ
ἐπικίνδυνων κρίσεων στήν εὐρύτερη περιοχή.


19/12/2018
Ἅπαντες οἱ ἐν Μακεδονίᾳ διακονούντες Ἀρχιερεῖς
† Ὁ Θεσσαλονίκης Ἄνθιμος
† Ὁ Γουμενίσσης, Ἀξιουπόλεως καί Πολυκάστρου Δημήτριος
† Ὁ Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας Παντελεήμων
† Ὁ Καστορίας Σεραφείμ
† Ὁ Φλωρίνης, Πρεσπῶν καί Ἐορδαίας Θεόκλητος
† Ὁ Κασσανδρείας Νικόδημος
† Ὁ Σερρῶν καί Νιγρίτης Θεολόγος
† Ὁ Σιδηροκάστρου Μακάριος
† Ὁ Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας Ἰωήλ
† Ὁ Ζιχνῶν καί Νευροκοπίου Ἱερόθεος
† Ὁ Ἐλευθερουπόλεως Χρυσόστομος
† Ὁ Σερβίων καί Κοζάνης Παῦλος
† Ὁ Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως Βαρνάβας
† Ὁ Δράμας Παῦλος
† Ὁ Σισανίου καί Σιατίστης Παῦλος
† Ὁ Πολυανῆς καί Κιλκισίου Ἐμμανουήλ
† Ὁ Λαγκαδᾶ, Λητῆς καί Ρεντίνης Ἰωάννης
† Ὁ Ἱερισσοῦ, Ἁγ. Ὄρους καί Ἀρδαμερίου Θεόκλητος
† Ὁ Κίτρους καί Κατερίνης Γεώργιος
† Ὁ Γρεβενῶν Δαυΐδ
† Ὁ Νέας Κρήνης καί Καλαμαριᾶς Ἰουστῖνος
† Ὁ Φιλίππων, Νεαπόλεως καί Θάσου Στέφανος


Δείτε εδώ την επιστολή
 
 

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2018

ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΕΣ ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΚΗΓΟΡΟ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ Ν. ΒΟΙΩΤΙΑΣ Κα ΛΟΥΚΙΑ ΘΕΟΔΩΡΟΥ - ΜΑΓΟΥΛΑ



Χρόνια Πολλά!
με υγεία και δημιουργία στους Βοιωτούς συμπολίτες μου.
Το 2019 να ανακτήσουμε οι Έλληνες και η Πατρίδα μας τη χαμένη μας αξιοπρέπεια.
Λουκία Θεοδώρου - Μαγουλά
Δικηγόρος
Μέλος Νέας Δημοκρατίας Ν. Βοιωτίας.

Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2018

ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ !!! ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΠΟ ΤΟΝ Α.Ο. ΘΗΒΑ !!!

                                                            Δημήτρης Σοβατζής
                                                    Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2018

Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2018

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΑΓΑΠΗΣ !!! ΤΟΥ Α.Ο. ΘΗΒΑ ΣΤΟ Ο.Χ.Ε.Κ. ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ ΘΗΒΩΝ !!!

Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2018
ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΘΗΒΩΝ 
Σύσσωμη η Ποδοσφαιρική Ομάδα τού Α.Ο. ΘΗΒΑ ( Προπονητικό team , Ποδοσφαιριστές , Διοικητικό Συμβούλιο ) επισκέφθηκε το Γηροκομείο Ο.Χ.Ε.Κ. τής Θήβας προσφέροντας Εορταστικά Δώρα στους απόμαχους τής ζωής πού περίμεναν καρτερικά τής επίσκεψη τής Μεγάλης Ποδοσφαιρικής Ομάδας τής Θήβας  , αφού όπως δήλωσε η Πρόεδρος τού Ιδρύματος κυρία Βάσω Λάσπη είναι η πρώτη Ποδοσφαιρική Ομάδα στην Ιστορία τού Γηροκομείου πού το επισκέπτεται .
 Η Πρόεδρος τού Γηροκομείου αφού καλωσόρισε την Ποδοσφαιρική Οικογένεια τού Α.Ο. ΘΗΒΑ ενημέρωσε τα Μέλη της για την Ιστορία την Κοινωνική προσφορά τού Ιδρύματος και τούς Ευεργέτες του . 
Από την πλευρά του το Διοικητικό Συμβούλιο και το Προπονητικό team τού Α.Ο. ΘΗΒΑ μετά από πρόταση πού έγινε από τον Δημοσιογράφο κ. Δημήτρη Σοβατζή , δήλωσε πρόθυμο για την συμμετοχή τής Ομάδας σε Ποδοσφαιρικό Αγώνα Φιλανθρωπικού Χαρακτήρα με Επαγγελματική Ποδοσφαιρική Ομάδα για την ενίσχυση τού Γηροκομείου στο κοντινό μέλλον .
                                                                  Δημήτρης Σοβατζής

Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2018

ΦΥΛΑΚΗ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ !!! ΤΟ ΕΥΡΩ ...


Το ευρώ ως φυλακή κρατών


Γράφει ο Βασίλης Βιλιάρδος 

Η Γερμανία ρισκάρει τα πάντα υιοθετώντας το γνωστό «ή όλα ή τίποτα», όπως ακριβώς όταν κήρυξε το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο – ενώ πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό της εξωτερικής της πολιτικής των τελευταίων 150 ετών, με το οποίο κέρδιζε μεν πάντοτε όλες τις μάχες, αλλά έχανε τον πόλεμο.

Μέχρι πρόσφατα υπήρχαν φυλακές μόνο για ανθρώπους, ως τιμωρία για τις εγκληματικές τους πράξεις. Όπως φαίνεται όμως, υπάρχουν εξελίξεις στον τομέα, με τη δημιουργία μίας φυλακής για κράτη – τα οποία κατηγορούνται για εγκληματική συμπεριφορά από έναν και μόνο αυστηρό δικαστή: από τη Γερμανία που νομίζει πως της ανήκει αυτό το δικαίωμα.

Σωστά λοιπόν έχουμε αναφέρει πως υπάρχουν μόνο οι εξής δύο λύσεις για τη νομισματική ένωση: (α)  η κυριαρχία της Γερμανίας, όπου όλες οι άλλες χώρες θα έπρεπε να υιοθετήσουν τις γερμανικές αντιλήψεις, το γερμανικό τρόπο σκέψης, το γερμανικό τρόπο ζωής κλπ., καθώς επίσης (β) η διάλυση της με την επιστροφή στην αφετηρία, στην προ ευρώ εποχή  όπου όμως θα έπρεπε να μεσολαβήσουν διαγραφές των χρεών εκείνων των κρατών που δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν, όπως της Γερμανίας το 1953 (πηγή).

Θα μπορούσε βέβαια να προσθέσει κανείς μία τρίτη εναλλακτική δυνατότητα: την έξοδο της Γερμανίας, αφού είναι η μοναδική χώρα που έχει λειτουργήσει ύπουλα, υπονομεύοντας το ευρώ από την πρώτη ημέρα της υιοθέτησης του – με την πολιτική της φτωχοποίησης του γείτονα και με το μισθολογικό dumping, έτσι ώστε να παράγει πλεονάσματα που υποχρεώνουν τους εταίρους της σε αντίστοιχα ελλείμματα.


Εν τούτοις, κανένας λύκος δεν εγκαταλείπει εκούσια το θήραμα του, πόσο μάλλον όταν ξέρει πως θα πεινάσει – με την έννοια πως το νόμισμα της Γερμανίας θα ανατιμούταν με καταστροφικά αποτελέσματα για τις εξαγωγές, το ΑΕΠ και τη βιομηχανία της, θα έχανε μεγάλο μέρος των απαιτήσεων της όπως του Target 2, δεν θα μπορούσε πια να απομυζεί καμία χώρα κοκ. Το πόσο υποτιμημένο είναι το γερμανικό ευρώ (γαλάζια καμπύλη), σε σχέση με το γαλλικό (πράσινη) και με το ιταλικό (πορτοκαλί), φαίνεται καθαρά στο γράφημα – το οποίο προέρχεται από γερμανικό οικονομικό ινστιτούτο.

Περαιτέρω, για την Ελλάδα είναι περιττό να μιλάει κανείς, αφού έχει φυλακισθεί προ πολλού, αμέσως μετά την υπογραφή του PSI – ακόμη χειρότερα ευρίσκεται στην απομόνωση, δεν έχει κανένα πλεονέκτημα από τη συμμετοχή της στην Ευρωζώνη (δεν πήρε μέρος ούτε καν στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ), εξελίσσεται η αλλαγή της ιδιοκτησίας της και ουσιαστικά είναι τελειωμένη, με μία κυβέρνηση-γερμανικό υποχείριο που θριαμβολογεί επειδή η χώρα ακόμη αναπνέει.

Εν τούτοις δεν είναι μόνο η Ελλάδα εγκλωβισμένη στο ευρώ, αλλά όλες οι υπόλοιπες χώρες, ειδικά επειδή είναι υπερχρεωμένες, με προβληματικό τραπεζικό τομέα και εξαρτώνται απόλυτα από την ΕΚΤ – η οποία είναι ο πραγματικός δεσμοφύλακας, με τη Γερμανία όμως να έχει τα κλειδιά της, οπότε τον έλεγχο της. Επομένως η Ευρωζώνη, εν μέρει επίσης η ΕΕ, είναι φυλακές που αποκλείουν τη μονομερή έξοδο χωρίς να υποστεί μία χώρα ζημίες, από τις οποίες πολύ δύσκολα μπορεί να επιβιώσει – πόσο μάλλον με ένα τέτοιο τέρας δίπλα της (η Ελβετία ήδη εκβιάζεται, ενώ θα ακολουθήσουν και άλλα κράτη – με τη Γερμανία να επιδιώκει την προσάρτηση όλων, πολύ πιο εύκολα από ότι κάποτε με τα τανκς).

Η Μ. Βρετανία

Συνεχίζοντας, από τη συμπεριφορά της Γερμανίας απέναντι στη Μ. Βρετανία, παρά το ότι δεν είναι μέλος του ευρώ, αλλά της ΕΕ, κατανοεί κανείς την αυστηρότητα του δεσμοφύλακα – αρκεί να γνωρίζει πως αυτό που κλιμάκωσε την κυβερνητική κρίση στο Λονδίνο ήταν η άρνηση του Βερολίνου να κάνει ακόμη και την παραμικρή παραχώρηση στο ονομαζόμενο «Back stop».

Εν προκειμένω αναφέρεται κανείς στο τι οφείλει να συμβεί, εάν η Μ. Βρετανία και η ΕΕ δεν συμφωνήσουν σε μία μόνιμη ρύθμιση των μελλοντικών τους σχέσεων. Με βάση τις απαιτήσεις της Κομισιόν που υπάρχουν στη συμφωνία, στην περίπτωση αυτή η Μ. Βρετανία υποχρεώνεται να παραμείνει μέλος της ευρωπαϊκής τελωνειακής ένωσης – ενώ η Βόρεια Ιρλανδία θα πρέπει να ανήκει επί πλέον στην τελωνειακή ένωση (πηγή: German foreign policy).

Προφανώς η παραμονή στην τελωνειακή ένωση της ΕΕ είναι απαράδεκτη για τους οπαδούς του BREXIT –επειδή  η Μ. Βρετανία δεν θα είχε πλέον τη στρατηγική επιλογή σύναψης δικών της εμπορικών συμφωνιών. Όσον αφορά την ειδική μεταχείριση της Β. Ιρλανδίας, θα οδηγούσε σε συνεχείς εμπορικούς ελέγχους μεταξύ των δύο χωρών, οπότε στη διάσπαση της Μ. Βρετανίας. Για να γίνει κατανοητό, θα ήταν σαν να επέβαλλε κανείς συνοριακούς ελέγχους στη διακίνηση εμπορευμάτων μεταξύ της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας – κάτι που φυσικά θα ήταν αδιανόητο.
Το χειρότερο όλων όμως είναι το ότι και οι δύο αυτές απαιτήσεις της γερμανικής ΕΕ δεν θα ήταν για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, αφού η Κομισιόν επιμένει στην επ’ αόριστον ισχύ του «Back stop» – το οποίο θα μπορούσε τότε μόνο να καταργηθεί στο μέλλον, εάν συμφωνούσε η ΕΕ! Ουσιαστικά λοιπόν πρόκειται για τη φυλάκιση της Μ. Βρετανίας στην ευρωπαϊκή τελωνειακή ένωση, καθώς επίσης για το διαμελισμό της – κάτι που ασφαλώς δεν θα δεχόταν καμία λογική κυβέρνηση.

Περαιτέρω, φυσικά το «Back stop» εξυπηρετεί μόνο τα συμφέροντα της ΕΕ στο 100% – ενώ μέσω αυτού επιδιώκεται η αντιστροφή του δημοκρατικού δημοψηφίσματος των Βρετανών, έτσι ώστε να παραμείνει η χώρα μέλος της ΕΕ. Κάτι ανάλογο δηλαδή με το ελληνικό δημοψήφισμα του 2015, όπου η ΕΚΤ έκλεισε παράνομα τις τράπεζες, πείθοντας παράλληλα τον πρωθυπουργό να συμβιβαστεί προδίδοντας τους Έλληνες – ένα έγκλημα εκ μέρους του, αφού θα μπορούσε εύκολα να διασώσει την Ελλάδα με την παραίτηση του (άρθρο).

Αφού λοιπόν η Γερμανία κατάφερε να κάνει ασύμφορη για τη Μ. Βρετανία τη συμφωνία εξόδου της, τόσο τη χαλαρή, όσο και τη σκληρή, ουσιαστικά η κυβέρνηση της χώρας δεν έχει καμία άλλη επιλογή στη διάθεση της, από να εγκαταλείψει τη διαπραγμάτευση και να δρομολογήσει ένα νέο δημοψήφισμα – κάτι που δήλωσε έμμεσα η πρόεδρος των Γερμανών σοσιαλδημοκρατών, λέγοντας πως η Μ. Βρετανία πρέπει να ξανασκεφθεί το BREXIT. Άρα να μη σεβαστεί τα 17,4 εκ. Βρετανών που τέθηκαν υπέρ της εξόδου της χώρας, διακινδυνεύοντας έναν εμφύλιο πόλεμο με τα περίπου άλλα τόσα που τέθηκαν κατά – έμμεσα δε να σκύψει δουλικά το κεφάλι, αποδεχόμενη τη γερμανική ηγεμονία.

Η Γαλλία

Συνεχίζοντας η Γερμανία, αφού εξουδετέρωσε πρώτα την ευρωπαϊκή περιφέρεια με αφετηρία την Ελλάδα και την ανόητη, εάν όχι ενδοτική συμπεριφορά της κυβέρνησης του 2010 και αφού εκμεταλλεύτηκε την τεχνογνωσία του ΔΝΤ στην Τρόικα διώχνοντας το πλέον, σήμερα ετοιμάζει ένα δικό της ΔΝΤ (ESM) και ένα πτωχευτικό δίκαιο για τα κράτη – για το οποίο θα χρησιμοποιηθεί η Ελλάδα ξανά ως πειραματόζωο, με αποτέλεσμα να ολοκληρωθεί η μετατροπή της σε μία πλήρως εξαρτημένη αποικία της που θα της ανήκουν τα πάντα, ενώ θα διαμελισθεί μέσω της Μακεδονίας.

Έτοιμη λοιπόν πια, σε μεγάλο βαθμό ισχυροποιημένη από τις νίκες της στους παραπάνω οικονομικούς πολέμους, καθώς επίσης από τα υπέρογκα πλεονάσματα της (περί τα 300 δις $ ετησίως, εις βάρος των «εταίρων» της), έχει θέσει ως στόχο τις τρεις μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης: τη Μ. Βρετανία, τη Γαλλία και την Ιταλία.

Στα πλαίσια αυτά η Γερμανία υποχρέωσε τον πρόεδρο Macron, ο οποίος έχει εκπαιδευθεί στο Βερολίνο και στηρίχθηκε προεκλογικά από την ίδια, αμέσως μετά την ανάληψη της κυβέρνησης της Γαλλίας να επιβάλλει μέτρα λιτότητας σύμφωνα με το γερμανικό μοντέλο – ένα άτυπο μνημόνιο δηλαδή, στόχος του οποίου είναι ως συνήθως η οικονομική καταστροφή μίας χώρας. Ο κ. Macron βέβαια είχε ελπίσει πως θα έπαιρνε έναντι κάποια ανταλλάγματα σε ευρωπαϊκό επίπεδο – υπολογίζοντας πως ο πληθυσμός της χώρας του θα δεχόταν τις «μεταρρυθμίσεις», εάν κατάφερνε να τον πείσει πως θα ήταν καλές για το μέλλον της Γαλλίας.

Το σημαντικότερο αντάλλαγμα ήταν η συνολική μεταρρύθμιση της Ευρωζώνης, μαζί με έναν προϋπολογισμό της νομισματικής ένωσης – μέσω του οποίου θα ήταν εφικτή μία αναδιανομή των εισοδημάτων προς όφελος κυρίως της χώρας του, με την έννοια πως μέρος των πλεονασμάτων της Γερμανίας θα κάλυπτε τα ελλείμματα της Γαλλίας και λιγότερο άλλων χωρών. Εν τούτοις, ενώ η γερμανική κυβέρνηση τον άφησε στην αρχή να το πιστεύει, στη συνέχεια το αρνήθηκε κατηγορηματικά – ενώ, μετά το ξεκίνημα των εξεγέρσεων των «κίτρινων γιλέκων», έχει εντείνει τις πιέσεις της διεκδικώντας μεγαλύτερη επιρροή στη Γαλλία!

Ειδικότερα, ο γερμανός υπουργός οικονομικών σε μία ομιλία του στο Βερολίνο, στα τέλη Νοεμβρίου, απαίτησε να παραδώσει η Γαλλία τη σταθερή θέση της στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ στην Ευρώπη– η οποία φυσικά ελέγχεται από τη Γερμανία. Εκτός αυτού αρνήθηκε να βοηθήσει τη Γαλλία να επιβάλλει έναν «ψηφιακό φόρο» μέσω της ΕΕ στους μεγάλους αμερικανικούς διαδικτυακούς ομίλους (Google, Amazon κλπ.) – κάτι που θα βελτίωνε τα οικονομικά της Γαλλίας που φυσικά δεν ήθελε ο Γερμανός.

Ουσιαστικά λοιπόν η Γερμανία υποχρέωσε το Macron να επιβάλλει τα νέα φορολογικά μέτρα στους Γάλλους, τα οποία προκάλεσαν την εξέγερση των «κίτρινων γιλέκων» – ενώ φυσικά είναι ευχαριστημένη με τα αποτελέσματα της, τα οποία γονατίζουν ήδη την οικονομία της χώρας, ενώ θα την αναγκάσουν να λάβει νέα μέτρα για να μην ξεφύγει από το έλλειμμα του 3% που επιβάλλεται από τη συμφωνία του Μάαστριχτ.

Με δεδομένο όμως το ότι, ο Macron αναγκάσθηκε να αποσύρει τα προηγούμενα και να προσφέρει κάποιες παροχές για να εφησυχάσουν οι διαδηλωτές, θα υποχρεωθεί να αναστείλει τη μείωση των φόρων για τις επιχειρήσεις που είχε προαναγγείλει – οπότε δεν θα απειληθεί η ανταγωνιστικότητα της γερμανικής βιομηχανίας αλλά, αντίθετα, θα ενισχυθεί.

Εκτός αυτού η Γαλλία θα πάψει να αποτελεί δημοσιονομικό υπόδειγμα στην Ευρώπη, οπότε ο πρόεδρος Macron δεν θα μπορεί να επιβάλλει πια τις προτάσεις του για τη μεταρρύθμιση της που είναι αντίθετες με τα γερμανικά συμφέροντα – γεγονός που σημαίνει πως έχει ηττηθεί πλέον κατά κράτος, πολύ πιο εύκολα από ότι η χώρα του στο 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο από τα ναζιστικά στρατεύματα
.
Η Ιταλία

Συνεχίζοντας, οι εξελίξεις στην Ιταλία είναι ανάλογες με αυτές στη Γαλλία – όπου το φιλικό προς τη Γερμανία κατεστημένο, η πέμπτη φάλαγγα που τοποθετεί σε κάθε χώρα για να πετυχαίνει τους στόχους της, ο πρόεδρος και ο υπουργός οικονομικών, μαζί με το σύλλογο των βιομηχάνων, έχουν πιέσει ήδη τη νέα κυβέρνηση να αλλάξει απόψεις, με δαμόκλειο σπάθη την κατάρρευση των τραπεζών.

Υπενθυμίζουμε εδώ πως η Γερμανία δεν επέτρεψε να γίνει υπουργός οικονομικών ο κ. Savona, ο οποίος είχε τοποθετηθεί υπέρ της εξόδου της Ιταλίας από την Ευρωζώνη, με τη στήριξη του προέδρου της χώρας – ενώ μπορεί μεν η ιταλική κυβέρνηση να τοποθετείται εναντίον των μεταναστών, αλλά η συμφωνία του Μαρόκου που προωθήθηκε από τη Γερμανία ύπουλα, θα αλλάξει εντελώς τα δεδομένα.

Σε κάθε περίπτωση, η νέα ιταλική κυβέρνηση φαίνεται πως υποχώρησε ήδη στη μείωση του ελλείμματος στο 2,04% από 2,4% προηγουμένως, παρά τα μεγάλα λόγια και τη στήριξη της από το 60% του πληθυσμού – πολύ πιο γρήγορα από τον κ. Berlusconi που άντεξε το 2011 περί τους έξι μήνες, ενώ ανατράπηκε όταν τα επιτόκια έφτασαν στο 7%. Εν προκειμένω, τα επιτόκια δεν ξεπέρασαν ούτε καν το 4% – ενώ δεν έχουν σημειωθεί ακόμη λαϊκές εξεγέρσεις όπως στη Γαλλία, ούτε έχουν εμφανισθεί κίτρινα γιλέκα όπως στο Βέλγιο, στην Ολλανδία κοκ.

Λυπηρή λοιπόν η ήττα κατά κράτος της Ιταλίας, αλλά μάλλον αναμενόμενη – αφού η νέα ηγεσία της είναι στην ουσία ανεπαρκής και ανίκανη να αντιμετωπίσει μία χώρα, όπως η Γερμανία, με τέτοια όπλα στη διάθεση της, όπου το μεγαλύτερο είναι ασφαλώς η ΕΚΤ. Ακόμη χειρότερα, δημιουργεί ηττοπαθή συναισθήματα σε όλα τα άλλα κράτη – δίνοντας την εντύπωση στα ήδη ηττημένα όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία κλπ. πως ήταν αδύνατον να νικήσουν.

Επίλογος

Ολοκληρώνοντας, εάν η Ελλάδα επέλεγε τη χρεοκοπία το 2011 ή/και την υιοθέτηση του εθνικού της νομίσματος, το πλήγμα θα ήταν τεράστιο για τις ευρωπαϊκές τράπεζες, για το ευρώ και για τη Γερμανία.Το 2015 ο κίνδυνος ήταν μικρότερος, αλλά καθόλου αμελητέος – οπότε ο Σόιμπλε πήρε αρκετά ρίσκα και τις δύο φορές, χωρίς όμως να χάσει τελικά, αφού οι αντίπαλοι του ήταν κατά πολύ υποδεέστεροι.

Εάν τώρα η Μ. Βρετανία δεν οδηγούνταν στην παγίδα του «Back stop» και επέλεγε το «σκληρό BREXIT», η γερμανική εξαγωγική βιομηχανία θα υφίστατο τεράστιες απώλειες – ενώ η συνοχή της ΕΕ επίσης. Η Γερμανία όμως το ρισκάρισε και κέρδισε.

Η Γαλλία συνεχίζει βέβαια να αποτελεί κίνδυνο, εάν κλιμακωθεί η εξέγερση των κίτρινων γιλέκων – ενώ η έξοδος της Ιταλίας από το ευρώ ή η κατάρρευση των τραπεζών της, θα μπορούσε να προκαλέσει τη διάλυση της Ευρωζώνης, με τρομακτικές συνέπειες για τη Γερμανία.

Εν τούτοις η Γερμανία το ρισκάρει, όπως ανέκαθεν μέχρι σήμερα, υιοθετώντας το γνωστό «ή όλα ή τίποτα», όπως ακριβώς όταν κήρυξε το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο – παρά το ότι ήταν χρεοκοπημένη και πολύ πιο αδύναμη, από ότι οι άλλοι υπέθεταν. Πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό της εξωτερικής της πολιτικής των τελευταίων 150 ετών – με το οποίο κέρδιζε μεν πάντοτε όλες τις μάχες, αλλά έχανε τον πόλεμο.

Βασικά της όπλο τότε και σήμερα, εκτός από την αποφασιστική ανάληψη ρίσκου, ο αιφνιδιασμός και ο «αστραπιαίος πόλεμος» – για τις δύσκολες μάχες όμως, όπως με τη Μ. Βρετανία, οι ύπουλες παγίδες και η καθυστέρηση, έως ότου ο αντίπαλος βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο, χωρίς καμία εναλλακτική δυνατότητα.

Όπως αναφέραμε όμως, μπορεί να κέρδιζε τις μάχες, αλλά έχανε τον πόλεμο – πληρώνοντας πάντοτε ένα πολύ ακριβό τίμημα. Εκτός αυτού μάλλον υποτιμάει την προοπτική της επέμβασης των Η.Π.Α. στην Ευρώπη όπως το 1940 ή/και της Ρωσίας – θεωρώντας πως το παρελθόν πολύ δύσκολα επαναλαμβάνεται. Μάλλον κάνει όμως λάθος – μεγάλο λάθος που θα πληρωθεί ξανά από τους Πολίτες της.