Έχει άραγε η Ελλάδα δυνατότητα να ξεφύγει από τον «οικονομικό Γολγοθά» που διανύει; Σε δημοσίευμα του gz.com, η απάντηση είναι «ναι».
Και τη λύση προτείνει ο διεθνούς φήμης Ινδός οικονομολόγος, Prashant Agrawal: «Πωλήστε τρία από τα μεγάλα νησιά σας, την Ρόδο, την Κέρκυρα και την Λέσβο».
Σύμφωνα με τον Ινδό οικονομικό σύμβουλο, η χώρα ίσως διανύσει μια σκληρή δεκαετία και η λύση για να ξεπεράσει πιο γρήγορα τα τεράστια προβλήματά της είναι να πουλήσει τα νησιά με την μεγαλύτερη εμπορική αξία.
Ο ίδιος σημειώνει ότι: «Οι Έλληνες ερμηνεύουν την ιδέα του ξεπουλήματος νησιών ως αδιαπραγμάτευτο ζήτημα εθνικής κυριαρχίας. Ωστόσο το βασικό πρόβλημα της Ελλάδας είναι ότι έχει χρεοκοπήσει. Έχουν δανειστεί πολλά χρήματα τα οποία, είναι αδύνατο να μπορέσει άμεσα να ξεπληρώσει. Τουλάχιστον όχι αυτή η γενιά».
Τα απανωτά δημοσιεύματα στο διεθνή Τύπο, σχετικά με τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις των περισσότερων Ελλήνων, ακόμα και το γεγονός ότι δεν έχουν καν καύσιμα για να ζεσταθούν το Χειμώνα, δεν αφήνει περιθώρια για δεύτερες σκέψεις.
Ο Ινδός οικονομολόγος επιχειρεί με πρόχειρους υπολογισμούς να εκτιμήσει τα έσοδα από την πώληση δημόσιων ακινήτων, τα οποία δεν ξεπερνούν τα 400 δισ. ευρώ. «Και πάλι δεν είναι αρκετά να καλύψουν τις δανειακές ανάγκες της χώρας.
Πριν από δύο χρόνια, δύο Γερμανοί βουλευτές πρότειναν την πώληση ελληνικών αρχαιοτήτων ή την πώληση ακατοίκητων νησιών. Και οι Έλληνες ανταποκρίθηκαν με μποϊκοτάζ σε όλα ανεξαιρέτως τα γερμανικά προϊόντα. Δύο χρόνια αργότερα, η ελληνική ανεργία ξεπέρασε το 26%, με έναν στους τρεις νέους να βρίσκονται εκτός αγοράς εργασίας.
Στην πραγματικότητα, η Ελλάδα μπορεί να βοηθηθεί πολύ καλύτερα, σε σχέση με τη γερμανική ιδέα που κάποτε χλεύαζε: Ξεχάστε την πώληση νησιών, χωρίς υποδομή και πουλήστε ένα νησί με πραγματική αξία, όπως η Ρόδος, η Κέρκυρα ή η Λέσβος», προσθέτει ο Prashant Agrawal.
Παλιά μου τέχνη κόσκινο… η πώληση κρατικής γης
Η πώληση κρατικής γης δεν αποτελεί σύγχρονο φαινόμενο, αλλά μια παλιά πρακτική.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες διπλασιάστηκαν σε μέγεθος με την αγορά της Λουιζιάνας το 1803, ενώ η Ρωσία πούλησε την Αλάσκα στις ΗΠΑ το 1867, προκειμένου να ξεφύγει από τις οικονομικές δυσκολίες.
Τα προβλήματα μάλιστα της Ρωσίας του 1850 ωχριούν μπροστά σε αυτά της Ελλάδας.
Η αξία της Ρόδου και μόνο θα μπορούσε να είναι περισσότερο από $ 50 δισ. δολάρια.
Συμπεριλαμβανομένης της αποζημίωσης για τους ανθρώπους που ζουν στη Ρόδο, η τιμή της θα μπορούσε να αγγίξει έως και τα $ 200 δισ. δολάρια. «Η πώληση ενός και μόνο νησιού, θα μπορούσε να γλιτώσει τους Έλληνες από την φτώχεια, την ανέχεια και την ένδεια», αναφέρει ο Ινδός οικονομολόγος.
Και συνεχίζει την οικονομική του θεώρηση:
«Τα κράτη του Κόλπου δεν απέχουν πολύ από τα ελληνικά νησιά. Η πτήση από Αθήνα για Ρόδο είναι λιγότερο από μία ώρα. Μια απευθείας πτήση από Ρόδο για Κατάρ μπορεί να πάνω από μια ώρα. Η διαδρομή με το πλοίο μπορεί να διαρκέσει πολύ περισσότερο.
Τα κράτη του Κόλπου κατέχουν αδιάθετα επενδυτικά κονδύλια από δισεκατομμύρια – τρισεκατομμύρια δολάρια.
Αντί να κατασκευάσουν ουρανοξύστες στην αφιλόξενη έρημό τους, θα μπορούσαν καλύτερα να οργώσουν εύφορη γη ή να ασχοληθούν με τον τομέα της ελληνικής αλιείας.
Ωστόσο, οι Έλληνες ερμηνεύουν την ιδέα της πώλησης ενός νησιού, ως μη διαπραγματεύσιμη, αλλά και προσβολή της εθνικής κυριαρχίας τους. Το βασικό πρόβλημα όμως για την Ελλάδα είναι ότι έχει δανειστεί πάρα πολλά χρήματα, που δυστυχώς προς στιγμής, δεν μπορεί να αποπληρώσει. Επομένως, άλλη λύση… για άμεσο και ζεστό χρήμα, δεν υπάρχει», καταλήγει ο Ινδός οικονομολόγος.
news247
ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/02/blog-post_7827.html#ixzz2K9DgCjdm
