ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΑΒΥΛΗΣ > Σταύρωση στο φως των προβολέων, απαλλαγές υπό το φως των κεριών...
«...λύτρωσέ με από συκοφαντίας ανθρώπων, και φυλάξω τας εντολάς σου» Ψαλμός του Δαυίδ 118 Πριν λίγες μέρες κάποιοι... γιόρτασαν την επέτειο του θανάτου του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κυρού Χριστοδούλου. Η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού όμως, θυμήθηκε με νοσταλγία το χαμόγελο του αγαπημένου, του «δικού» της Χριστόδουλου, που έσβησε εδώ για να ανάψει στον ουρανό.Πέντε χρόνια πριν, ένα «τυχαίο» (;) τηλεφώνημα μιας κυρίας Ζωής Παπαδήμα «αποκάλυπτε» στην εκπομπή του κ. Μάκη Τριανταφυλλόπουλου μια συστατική επιστολή που μου χορήγησε το 1987 ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος, ως Μητροπολίτης Δημητριάδος, για τη συνέχιση των σπουδών μου στις ΗΠΑ. Μια απίστευτη -μοναδική στα ελληνικά χρονικά- επίθεση εναντίον μου ξεκίνησε μ’ αυτή την αφορμή, προκειμένου να εξοντωθεί με κάθε τρόπο ο Αρχιεπίσκοπος. Σχεδιάστηκε μέχρι την τελευταία της λεπτομέρεια από σκοτεινά κέντρα διαπλοκής και εκτελέστηκε στην εντέλεια από συνειδητά ή ασυνείδητα συμμετέχοντες. Δημοσιογράφοι, ρασοφόροι κάθε βαθμίδας, «ειδικοί αναλυτές τηλεπαραθυράκηδες», συντάχθηκαν προκειμένου να χτυπηθεί ο «ενοχλητικός» αλλά πολύ αγαπητός στον λαό Χριστόδουλος, δι’ αυτού η Εκκλησία, η Δικαιοσύνη και παραπλεύρως μέσα από την ασημαντότητά μου, η ΕΛ.ΑΣ, η Ε.Υ.Π., πολιτικές προσωπικότητες, ΟΛΟΙ όσοι είχαν κατά καιρούς «ενοχλήσει» τους τότε κρατούντες? Είναι προφανές ότι το 2005 ζήσαμε μια «πολυεπίπεδη εκτροπή». Με συνοπτικές διαδικασίες άνθρωποι σταυρώνονταν στο φως των προβολέων για να απαλλαγούν μερικά χρόνια αργότερα, στο φώς των κεριών? Η δικαστική μου περιπέτεια και η ατυχία του παρελθόντος αποτέλεσαν τον μοχλό για να κινηθεί ένας ολόκληρος μηχανισμός κατασυκοφάντησης, ευτελισμού, καταπάτησης ακόμη και των στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων μιας ολόκληρης οικογένειας. Δεν υπήρξε ευαίσθητο προσωπικό μας δεδομένο που δεν δημοσιοποιήθηκε, δεν υπήρξε ψέμα να μην ειπωθεί, δεν υπήρξε αξιόποινη πράξη, από την Αλωση της Πόλης και εντεύθεν, για την οποία δεν «καταδικάστηκα» από την τηλεόραση και τις εφημερίδες. Γιατί λοιπόν δεν σεβάστηκαν την οικογένειά μου και εμένα; Γιατί διέθεσαν για να παρουσιάσουν την υποτιθέμενη «σκοτεινή» μου δράση εκατοντάδες ώρες πανάκριβου τηλεοπτικού χρόνου, δεκάδες πρωτοσέλιδα και εκατοντάδες σελίδες; Ποιος ενδιαφέρεται ή ενδιαφερόταν ακόμη και για τη μικρότερη λεπτομέρεια της ζωής ενός ασήμαντου ανθρώπου; Σταύρωση στο φως των προβολέων, απαλλαγές υπό το φως των κεριών... Η αλήθεια είναι: ΚΑΝΕΙΣ! Η επίθεση αυτή, η «έφοδος» όπως τη χαρακτήρισε ο Μακαριστός Χριστόδουλος, ήταν τόσο οργανωμένη, τόσο σκληρή, τόσο βάναυση γιατί στόχος δεν ήταν ποτέ ο «ασήμαντος» απλός άνθρωπος, ο Απόστολος Βαβύλης. Γιατί κίνητρο δεν ήταν η ενημέρωση του κοινωνικού συνόλου. Αυτή η καλοστημένη προπαγανδιστική καμπάνια που θα τη ζήλευε και ο Γκέμπελς, είχε άλλους στόχους. Παραπλεύρως δε, χτυπήθηκαν επιλεκτικά η Δικαιοσύνη, οι αρχές ασφαλείας και σημαίνοντες πολιτικοί αντίπαλοι. Κι όταν τα γεγονότα τους διέψευδαν, παραποιούσαν τα γεγονότα. «ΓΙΑΦΚΑ» το σπίτι μου στην Αθήνα! Η αστυνομική έρευνα ΔΕΝ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ ΤΙΠΟΤΕ το παράνομο. Δημοσιογράφος (sic!) που ενεδύθη την κουκούλα του καταδότη μαζί με τον πληροφοριοδότη ρασοφόρο που «ζήλεψε» την αναλογούσα σε όλους δεκάλεπτη δημοσιότητα, εισέβαλε στο υπό αστυνομική έρευνα σπίτι μου και μετέδιδε «ζωντανά» εικόνες στο πανελλήνιο...! Ακόμη και το θρήσκευμα της πρώην συζύγου μου, με την οποία είχα πάρει διαζύγιο 2 χρόνια πριν από τις «αποκαλύψεις» χρησιμοποιήθηκε με τον πιο απάνθρωπο τρόπο προκειμένου να αποδειχτεί η υποτιθέμενη σχέση μου με τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες! Η πιο μαύρη αντίδραση, ο πιο ακραίος αντι-σημιτισμός επιστρατεύτηκε για να με λιώσει. Σειρά αμετάκλητων δικαστικών αποφάσεων κάθε βαθμίδας απονομής Δικαιοσύνης που με απάλλαξαν από βαρύτατες χαλκευμένες κατηγορίες, είτε αποσιωπήθηκαν τελείως ή παρουσιάστηκαν σε πέντε αράδες σε ένα μονόστηλο μιας εσωτερικής σελίδας. Το γεγονός ότι ΑΠΑΛΛΑΓΗΚΑ από τις σοβαρότερες κατηγορίες εναντίον μου, δηλαδή της κακουργηματικής απάτης και υπεξαίρεσης μέσω του Μ.Κ.Ο. «ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΑΣ» που έργο της είχε τη συμβολή στην αναβίωση του Ορθόδοξου Μοναχισμού στην Κάτω Ιταλία (έργο το οποίο είχε έγγραφη ευλογία του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου), την ΑΠΑΛΛΑΓΗ από την κατηγορία της συμμετοχής σε μυστικές υπηρεσίες και από σειρά άλλων ανυπόστατων και βαρύτατων κατηγοριών, οι δημοσιογράφοι και οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης που υποτίθεται ότι ενδιαφερόταν για την αποκάλυψη της αλήθειας, ΤΙΣ ΑΠΕΚΡΥΨΑΝ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΚΑΙ ΣΚΟΠΙΜΑ!!! «Γιατί;» θα ρωτήσετε. Μα γιατί ο Χριστόδουλος είχε οδηγηθεί στον θάνατο, οπότε η υπόθεση Βαβύλη ΔΕΝ ΠΟΥΛΟΥΣΕ ΠΙΑ!!! Αποστολή εξετελέσθη... Γιατί, αν η εξήγηση για τα 100 και πλέον πρωτοσέλιδα, τα 900 ολοσέλιδα άρθρα, τις περισσότερες από 100+ ώρες prime τηλεοπτικού χρόνου, τις εκατοντάδες φωτογραφίες μου και τα περισσότερα από 90.000 αποτελέσματα που βρίσκουμε μέχρι και σήμερα στο «λήμμα» ΒΑΒΥΛΗΣ στο διαδικτυακό Google, ήταν το περίφημο δικαιολογημένο δημοσιογραφικό ενδιαφέρον, θα υπήρχε αντίστοιχη ή έστω στοιχειώδης ενημέρωση για τις απαλλαγές μου. Ακούστε τι δηλώνει η συντάκτης της "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ" κυρία Γιάννα Παπαδάκου που σημειωτέον υπήρξε ιδιαίτερα σκληρή μαζί μου την εποχή εκείνη. (Εκπομπή «το Κουτί της Πανδώρας» του Κώστα Βαξεβάνη στις 10/02/2009): «Χτίστηκαν καριέρες και δημοσιογράφων, μια συγκεκριμένη εφημερίδα εκδόθηκε με βάση μια συνέντευξη ακριβώς του Απόστολου Βαβύλη... επομένως σκεφτείτε πόσα πράγματα χτίστηκαν πάνω σ’ αυτή την ιστορία, μια ιστορία που στη συνέχεια ξεφούσκωσε και βεβαίως ξεφούσκωσε δικαίως αφού υπήρξαν απαλλαγές...» Εδώ και δύο χρόνια έδωσα με κάθε τρόπο την ευκαιρία και τη δυνατότητα στους ασχημονούντες τότε συκοφάντες μου να «σώσουν έστω τα προσχήματα», αποκαθιστώντας έστω και εκ των υστέρων την αλήθεια. Δεν το έκαναν. Η «βεβαιότητα» της ιδιότυπης ατιμωρησίας-ασυλίας, τους κάνει να μη σέβονται τίποτε, να είναι ακόμη και τώρα, αλαζόνες και προκλητικοί. Πιστεύω ακράδαντα ότι αυτή τη φορά έκαναν λάθος εκτίμηση? Η συνέχεια θα δοθεί εκεί που οι Νόμοι και το Σύνταγμα αυτής της χώρας επιβάλλουν: στις δικαστικές αίθουσες. ΛΕΥΙΤΙΚΟΝ 16:8 Ο δρόμος του Σταυρού και ο... αποδιοπομπαίος τράγος μιας και η Ανάσταση αφορά μόνον τον ουρανό. Και ΣHΜΕΡΑ; Σήμερα που απαλλαγμένος από τη συντριπτική πλειοψηφία των εναντίον μου κατηγοριών, είμαι «στιγματισμένος», άνεργος, φτωχός, πρακτικά εκτός κοινωνίας, σκεφτόμενος ότι στην πατρίδα μου μάλλον δεν έχει καταργηθεί ακόμη η?θανατική ποινή. Παρά τα εξαιρετικά τυπικά μου προσόντα, τη μεγάλη μου επαγγελματική εμπειρία, τις γλώσσες και την αδιαμφισβήτητη ικανότητα εργασίας σε διεθνές επίπεδο, όλοι οι πιθανοί εργοδότες «λύγισαν» υπό το βάρος των εναντίον μου συκοφαντιών. Ημουν έτοιμος να κάνω ακόμη και δουλειές που δεν κάνει ούτε εικοσάρης στις διακοπές του για ένα χαρτζιλίκι. Αποφάσισα ότι θα παλέψω μέχρι που θα βρω κάτι που μου αξίζει. Ακόμη το παλεύω. Ανακάλυψα στο μεταξύ τη συγγραφή που μου δίνει χαρά και «εκτονώνει» τον δημιουργικό μου οίστρο, βάζοντας στο χαρτί μια ζωή που υπήρξε όντως πολύ περιπετειώδης. Το πρώτο μου βιβλίο, που κυκλοφόρησε από τον μεγαλύτερο Εκδοτικό Οίκο της χώρας «Α.Α.ΛΙΒΑΝΗ», αποτελεί προς το παρόν το μόνο μου εισόδημα. Aξίζει να το διαβάσετε. Στο μεταξύ γράφω, προσεύχομαι και ελπίζω πως αυτό που έζησα δεν θα το ζήσουν άλλοι άνθρωποι σ’ αυτή τη χώρα. Κλείνοντας ευχαριστώ ΤΟ ΕΘΝΟΣ και τον επιχειρηματικό όμιλο του οποίου ηγείται ο κ. Μπόμπολας για την ευαισθησία του να κάνει το προφανές, που είναι να δώσει την ευκαιρία στον αδικούμενο να πει και αυτός την άποψή του. Σύντομα θα διαπιστώσουν το πόσο ορθή ήταν η απόφασή τους αυτή. Δηλώνω και από το βήμα αυτό πως το σύνολο σχεδόν της όποιας αποζημίωσης που θα μου επιδικάσει η Δικαιοσύνη για τις αγωγές εναντίον των Μ.Μ.Ε. θα το διαθέσω στον Σύλλογο Συμπαραστάσεως Κρατουμένων «Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ» της Ι.Μ. Δημητριάδος και στην δημιουργία Ιεραποστολικού Κέντρου Προώθησης της Ορθόδοξης Πνευματικότητας. Τους συκοφάντες μου τους έχω ήδη συγχωρήσει, δεν θα τους ξεχάσω όμως ποτέ γιατί μου στέρησαν μερικά από τα ωραιότερα χρόνια της ζωής μου και μου πήραν τον αγαπημένο μου πατέρα Χρήστο. Τους λυπάμαι γιατί στο δικαστήριο της Θείας Δικαιοσύνης δεν θα έχουν την ευκαιρία να «ξεγλιστρήσουν» με τα γνωστά τους τερτίπια. Εύχομαι να μετανιώσουν για το απρόκλητο κακό που προκάλεσαν στην οικογένειά μου. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΧΡ.
