Παρασκευή, 17 Φεβρουαρίου 2012
Η θύελλα που έρχεται θα σαρώσει το σημερινό σκηνικό...
papadopoulos.evag@gmail.com
Η συννεφιά πολύ γρήγορα πύκνωσε από νέα μαύρα μεγαλύτερα σύννεφα και ένα βαρύ σκοτεινό «φως» μετατρέπει το δροσερό αεράκι σε δυνατό άνεμο που δημιουργεί φόβο και τρόμο.
Οι δρόμοι ερημώνουν, τα παραθυρόφυλλα κλείνουν, τα πουλιά τρομαγμένα πετάνε γρήγορα και ανήσυχα να κρυφτούν. Ο ήλιος έχει χαθεί στο βάθος αφήνοντας ένοχα την ανταύγεια του στον ορίζοντα και η θάλασσα αλλάζοντας αστραπιαία χρώματα μεταμορφώνει το ρυτίδωμά της σ’ άγριο κυματισμό που...
σκάει με δύναμη και εκκωφαντικό τρόπο πάνω στα κατάμαυρα άγρια βράχια.
Ένας υπόκωφος θόρυβος έρχεται από το παρελθόν και ξεχύνεται παντού φέρνοντας το προμήνυμα και ανατριχιάζοντας κάθε ζωντανή ύπαρξη.
Ναι. Έρχεται καταιγίδα!
Τα όρια αντοχής ξεπεράστηκαν. Οι αντιστάσεις εξέλιπαν. Η ψυχική διάθεση κονιορτοποιήθηκε. Το ζέον ύδωρ εξατμίστηκε και ο καθάριος ορθός λόγος της συνείδησης έγινε σιωπή ή κραυγή αλαλάζουσα. Μόνον κλαγγές όπλων, κουρνιαχτά και γαυγίσματα ξεσηκώνουν τα ένστικτα.
Ο σώζων εαυτόν σωθήτω!
Οι σάλπιγγες ηχούν. Τα τείχη ετοιμόρροπα. Οι επάλξεις και οι πύλες αφύλακτες. Οι εκκλησιές άδειες! Δεν υπάρχει ελπίδα για ύμνους και παρακλήσεις σωτηρίας. Πάνω στα τείχη άρχισε ο θρήνος…
Δεν ήξερεν ο βασιλεύς Κλεομένης, δεν τολμούσε να πει προς τη μητέρα του ότι ο Πτολεμαίος απαιτούσε για εγγύηση της συμφωνίας των ν’ αποσταλεί κι αυτή εις Αίγυπτον και να φυλάττεται…Το τέλος μας επήλθε όταν ήμασταν ευτυχείς.
Τώρα, μέσα στο φόβο και στις υποψίες με ταραγμένο νου και τρομαγμένα μάτια, ψάχνουμε για ν’ αποφύγουμε τον βέβαιο κίνδυνο που φρικτά μας απειλεί. Η μυστική βοή των πλησιαζόντων γεγονότων έρχεται…H πτώση είναι βέβαια! Άρχισε ήδη ο θρήνος!
Πού οι Έλληνες; Στη Ρώμη δόθηκε ο χρησμός. Έγιν’ εκεί η μοιρασιά! Ιδανικές φωνές και αγαπημένες εκείνων που πέθαναν…Τι να περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι; Οι βάρβαροι θα φτάσουν σήμερα! Και αυτοί βαριούντ’ ευφράδειες και δημηγορίες.
Οι λύκοι ήρθαν! Στα όπλα ακρίτες! Μακριά οι φαύλοι και οι περιττοί καλαμαράδες και δημοκόποι και μπολσεβίκοι, για λόγους άδειους ή για του ολέθρου τα έργα βαλτοί.
Ήρθαν οι λύκοι…
Και οι βοσκοί ανάξιοι και οι αντρείοι, δειλοί! Πόσο μας λείπει η Ευρυδίκη;
Η μάντρα της χώρας ετοιμόρροπη. Αφύλαχτη. Η καταιγίδα έρχεται…
Τίποτε δεν θα είναι όπως χθες!
