ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ !!! Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ !!!

Η πραγματικότητα περιλαμβάνει πολύ περισσότερα από αυτά που σχεδιάζονται επί χάρτου. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως η ανικανότητα των κυβερνώντων επί σειρά ετών να διαχειριστούν τα δημοσιονομικά του τόπου με κατάλληλο τρόπο, ήταν η αιτία που έκανε τη χώρα να έχει το 2009 ένα μη βιώσιμο εξωτερικό χρέος της τάξης του 129% του ΑΕΠ. Αυτό που ακολούθησε όμως, ήταν το αποκορύφωμα της παράνοιας, καθώς οι «σωτήρες» που πήραν το τιμόνι της εξουσίας τότε στα χέρια τους κατάφεραν να μετατρέψουν το χρέος από κρατικό, σε ιδιωτικό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Θα πρέπει να είναι κάποιος το ελάχιστο αφελής για να πιστέψει πως αυτό ήταν αναπόφευκτο, όπως θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε κάποιοι στο εξωτερικό αλλά δυστυχώς και στο εσωτερικό. Δεν είναι δυνατό να αποτελεί «σωτηρία» η διόγκωση του χρέους στο μεταξύ από 129% στα 175% του ΑΕΠ συνοδευόμενη από την εξαθλίωση του λαού, που κλήθηκε να σηκώσει το βάρος μιας κατάστασης για την οποία δεν έφερε καμιά απολύτως ευθύνη – πέραν της ψήφου του φυσικά με την οποία επέτρεψε στους συγκεκριμένους πολιτικούς να διαχειριστούν την τύχη του. Η μετατροπή δε του χρέους από κρατικό σε ιδιωτικό μετέτρεψε τη χώρα σε προτεκτοράτο, καθώς τις στέρησε έμμεσα την Εθνική της Κυριαρχία.

Δεν υπάρχει αμφιβολία βέβαια πως έχει γίνει μεγάλη προσπάθεια να επικρατήσει ένα θολό τοπίο σε ό,τι αφορά το πώς φτάσαμε ως εδώ,  και σε αυτό έχουν συμβάλει άμεσα τα ΜΜΕ τα οποία είναι φυσικά στα χέρια αυτών που έχουν συμφέρον να μη αποκαλυφθεί η αλήθεια. Το διαδίκτυο από την άλλη, αν και θα μπορούσε να αποτελεί μια όαση στο χώρο της πληροφόρησης, έχει κατακλυστεί από trolls που με διάφορα προσωπεία φροντίζουν ακούραστα να διοχετεύουν συγκεχυμένες πληροφορίες που κάνουν τον μέσω αναγνώστη να χάνει κυριολεκτικά τον μπούσουλα.

Δεν λείπουν βέβαια από τον χώρο και οι διάφοροι «φωστήρες», οι οποίοι σταχυολογούν διάφορες απόψεις από εδώ και από εκεί και τις διοχετεύουν ως «αλήθειες» ή «αποκαλύψεις».

Μολαταύτα, αν κάποιος είναι προσεκτικός και βάζει σε λειτουργία την κοινή λογική τότε μπορεί μέσα από το διαδίκτυο να αντλήσει τις πληροφορίες που θα τον οδηγήσουν στην άκρη του τούνελ. Αυτό όμως δεν γίνεται αυτόματα. Χρειάζεται κοπιαστική προσπάθεια και προσεκτική διασταύρωση των πληροφοριών. Θα πρέπει επίσης να εξετάζεται με επιμέλεια η πηγή κάθε πληροφορίας.

Μια τέτοια πληροφορία έχει εμφανιστεί πρόσφατα σε διάφορα site και αφορά άρθρο τους γνωστού Αμερικανού πολιτικού ακτιβιστή Lyndon LaRoyche, ο οποίος δηλώνει απερίφραστα -το αυτονόητο για μας βέβαια- πως «οι Έλληνες δεν χρωστάνε τίποτα. Το χρέος είναι απάτη».

Παραθέτω εδώ την πηγή ο΄που δημοσιεύτηκε το άρθρο και εδώ μια μετάφραση στα ελληνικά.

Το σημαντικό όμως κατά τη δική μου άποψη είναι, όχι μόνο τα όσα εμφανίζονται στα διάφορα site εδώ στη χώρα μας σχετικά, αλλά αυτό που αναφέρει ο αρθρογράφος προς το τέλος του άρθρου και το οποίο παραδόξως έχει παραληφθεί… Γράφει ο LaRouche:

“Οι μεγάλες τράπεζες (megabanks) πρέπει να τεθούν σε αναδιοργάνωση σύμφωνα με τον νόμο Glass-Steagall και να διασπαστούν», και προσθέτει: «Αυτό πρέπει να γίνει γνωστό καθαρά σε κάθε πόρτα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό είναι κάτι που πρέπει οπωσδήποτε να γίνει αν θέλουμε να αποφύγουμε τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο”.

Τα όσα αναφέρονται σε αυτό το άρθρο δεν είναι επί της ουσίας τίποτα καινούργιο. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τα πράγματα αυτά έχουν γίνει εν μέρει ήδη γνωστά. Το σπουδαίο βρίσκεται α) στον συνοπτικό τρόπο με τον οποίο παρατίθενται, β) στον τόπο όπου δημοσιεύονται (ΗΠΑ) και γ) στο άνοιγμα του ελληνικού προβλήματος, δίνοντάς του μια ποιο γενικευμένη σημασία μιας και παρουσιάζεται ως μια παγκόσμια απειλή.

Στο άρθρο αυτό παρουσιάζεται η Ελλάδα ως το πρώτο σύμπτωμα μιας καταστροφικής «επιδημίας» η οποία τείνει να εξαπλωθεί σε όλον τον πλανήτη. Ως φορέα του καταστροφικού «ιού» εμφανίζει το «τέρας» το οποίο ονομάζει μεγάλες τράπεζες (megabanks).

Τι είναι αυτό που υπονοεί όμως ο LaRouche με την επαναφορά του νόμου Glass-Steagall; Λίγο ή πολύ τα ακόλουθα:

“Με την εφαρμογή ενός διπλού επιπέδου τραπεζικού συστήματος, με την ακριβή παράδοση του προτύπου Glass-Steagall το οποίο θεσπίστηκε από τον Franklin D. Roosevelt το 1933, οι εμπορικές τράπεζες θα πρέπει να τεθούν υπό την κρατική προστασία, ως πρώτο βήμα, ενώ ολόκληρη η σειρά των «δημιουργικών χρηματοοικονομικών μέσων» και οι συμβάσεις παραγώγων θα πρέπει να διαγραφούν από τα βιβλία. Θα πρέπει να δηλωθεί ένα μορατόριουμ σε όλο το κρατικό χρέος, καθώς επίσης και το τμήμα του χρέους που απορρέει από τη χρηματοδότηση όλων των ειδών των μέτρων διάσωσης θα πρέπει να σβηστεί από τα βιβλία. Οι συνθήκες της ΕΕ, από το Μάαστριχτ στη Λισαβόνα, πρέπει να ακυρωθούν, και πρέπει να αποκατασταθεί η εθνική κυριαρχία της νομισματικής και οικονομικής πολιτικής.”

Έχετε δει να εμφανίζεται σε οποιοδήποτε από τα ΜΜΕ η παραμικρή αναφορά στα γραφόμενα του LaRouche ή κάποια σχετική μελέτη από ντόπιους «φωστήρες»; Φυσικά όχι…

Είμαι βέβαιος πως ο Γ. Βαρουφάκης είναι ενήμερος για αυτά, και πως έχει σίγουρα και ο ίδιος κάποιες σοβαρές προτάσεις στο συρτάρι, αλλά το ερώτημα είναι, πόση δύναμη έχει η παρούσα κυβέρνηση να προχωρήσει σε δράση με βάση τους αρχικούς της στόχους; Διότι άλλο είναι η προσομοίωση μιας μάχης και άλλο η πραγματικότητα.

Η πραγματικότητα περιλαμβάνει πολύ περισσότερα από αυτά που σχεδιάζονται επί χάρτου.

Δεν μπορώ να ξέρω μέχρι που θα φτάσει η «επαναστατική» εκστρατεία του Σύριζα, αλλά αυτό που μπορώ να γνωρίζω με βεβαιότητα είναι, πως εδώ έχουμε μια στροφή προς κάτι διαφορετικό από αυτό που είχε διαχρονικά καθιερωθεί. Κάτι ποιο λαϊκό, που μπορεί να παίξει ρόλο πυροκροτητή και να προκαλέσει μια ποιο γενικευμένη κινητοποίηση, που θα μπορούσε να έχει διεθνείς διαστάσεις.

olympia