Κυριακή, 13 Νοεμβρίου 2011
Γράφει ο SakTsak
Κι όμως! Ότι δεν κατάφερε η ναζιστική Γερμανία του Χίτλερ με τα όπλα , το έχει σχεδόν καταφέρει η σημερινή "δημοκρατική" Μερκελική Γερμανία χωρίς να ανοίξει ρουθούνι. Δεν ξέρω τι είναι χειρότερο:
η προφητεία του ναζί που βγήκε αληθινή τόσο γρήγορα ή το ότι έγινε χωρίς να συναντήσει η Γερμανία καμία αντίσταση! Όχι μόνο τους χαρίσαμε τις αποζημιώσεις που τόσα χρόνια μας χρωστάνε, αλλά τους εκχωρούμε απλόχερα την εθνική μας περιουσία και την εθνική μας κυριαρχία! Ο λαός που κάποτε του έπλεκαν το εγκώμιο όλοι για τη μαχητικότητά του, ο ίδιος λαός χλευάζεται καθημερινά και... παρακολουθεί μοιρολατρικά τα γεγονότα... Οι ίδιοι άνθρωποι που μέχρι "χθες" δε σήκωναν κουβέντα για την ομάδα τους, για το κόμμα τους, για το αυτοκίνητό τους, κάνουν σήμερα τουμπεκί για τα δικαιώματά τους που χάνονται, για την κατάλυση της δημοκρατίας και των δημοκρατικών διαδικασιών, για τη χώρα τους, για τη ζωή τους... Τι να πω; Ότι και να μας ποτίζουν, ότι και να μας ψεκάζουν που λένε μερικοί, αυτά τα πράγματα που γίνονται το τελευταίο καιρό δεν τα χωράει ο νους μου. Το επόμενο βήμα ποιο είναι; Να βάλουμε μόνοι μας αλυσίδες στα χέρια και στα πόδια μας; Δε φτάνει που μας πηδάνε, τους πληρώνουμε κιόλας. Δε φτάνει που μας πηδάνε, τους λέμε κι ευχαριστώ...
Κι όμως! Ότι δεν κατάφερε η ναζιστική Γερμανία του Χίτλερ με τα όπλα , το έχει σχεδόν καταφέρει η σημερινή "δημοκρατική" Μερκελική Γερμανία χωρίς να ανοίξει ρουθούνι. Δεν ξέρω τι είναι χειρότερο:
η προφητεία του ναζί που βγήκε αληθινή τόσο γρήγορα ή το ότι έγινε χωρίς να συναντήσει η Γερμανία καμία αντίσταση! Όχι μόνο τους χαρίσαμε τις αποζημιώσεις που τόσα χρόνια μας χρωστάνε, αλλά τους εκχωρούμε απλόχερα την εθνική μας περιουσία και την εθνική μας κυριαρχία! Ο λαός που κάποτε του έπλεκαν το εγκώμιο όλοι για τη μαχητικότητά του, ο ίδιος λαός χλευάζεται καθημερινά και... παρακολουθεί μοιρολατρικά τα γεγονότα... Οι ίδιοι άνθρωποι που μέχρι "χθες" δε σήκωναν κουβέντα για την ομάδα τους, για το κόμμα τους, για το αυτοκίνητό τους, κάνουν σήμερα τουμπεκί για τα δικαιώματά τους που χάνονται, για την κατάλυση της δημοκρατίας και των δημοκρατικών διαδικασιών, για τη χώρα τους, για τη ζωή τους... Τι να πω; Ότι και να μας ποτίζουν, ότι και να μας ψεκάζουν που λένε μερικοί, αυτά τα πράγματα που γίνονται το τελευταίο καιρό δεν τα χωράει ο νους μου. Το επόμενο βήμα ποιο είναι; Να βάλουμε μόνοι μας αλυσίδες στα χέρια και στα πόδια μας; Δε φτάνει που μας πηδάνε, τους πληρώνουμε κιόλας. Δε φτάνει που μας πηδάνε, τους λέμε κι ευχαριστώ...