Η «Επερχόμενη Αναρχία» Φυλετικές συγκρούσεις, διάβρωση συνόρων και χάος, το μέλλον το κόσμου
Ο Damian Thompson, αρθρογράφος της Daily Telegraph, είδε ένα όραμα για το μέλλον που τον φρίκαρε όταν το διάβασε και το αναφέρει σε άρθρο του στην βρετανική εφημερίδα.
Όπως γράφει:
Ο 21ος αιώνας θα δει τον «μαρασμό των κεντρικών κυβερνήσεων, την άνοδο φυλετικών και περιφερειακών οντοτήτων, την ανεξέλεγκτη εξάπλωση ασθενειών, καθώς και την αυξανόμενη διείσδυση του πολέμου». Το να ζείτε στην Δύση θα μοιάζει σα να περνάτε με μια λιμουζίνα μέσα από ένα γκέτο. Δεν τολμάτε να ανοίξετε την πόρτα.
«Έξω θα είναι ένας πλανήτης γεμάτος από σκίνχεντ Κοζάκους και Juju πολεμιστές, επηρεασμένους από τα χειρότερα σκουπίδια της δυτικής ποπ κουλτούρας και τα αρχαία φυλετικά μίση, και θα μαίνονται μάχες και συγκρούσεις αντάρτικων ομάδων πάνω από τα συντρίμμια μιας εξαντλημένης από την υπερκατανάλωση Γης…
Βέβαια, από τότε, ο κόσμος εξακολουθεί να περιμένει την εισβολή των «σκίνχεντ Κοζάκων» με το στυλ του Mad Max. Επίσης, κι έχει σημειωθεί πρόοδος όσον αφορά τον έλεγχο των μολυσματικών ασθενειών στην Αφρική. Κατά τα άλλα, όμως, ο Kaplan δείχνει μέρα με τη μέρα, πιο προφητικός.
Ο Kaplan θεωρείται ένας από τους τέσσερις πιο πολυδιαβασμένους αναλυτές της μεταψυχροπολεμικής εποχής. Ο Kaplan γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1952, είναι εβραϊκής καταγωγής και εργάζεται αυτήν τη στιγμή για την Atlantic Monthly και το Stratfor.
Έχει συνεργαστεί με τη The Washington Post, τους New York Times και τη Wall Street Journal, ενώ τη δεκαετία του 1980 έζησε στην Ελλάδα για εφτά χρόνια, όπου και γνώρισε την γυναίκα του.
Είναι ανώτερος συνεργάτης στο Ινστιτούτο Ερευνών Εξωτερικής Πολιτικής. Το 2001, ο ίδιος ενημέρωσε τον Πρόεδρο Μπους. Έχει λάβει το βραβείο Greenway-Winship το 2001 για το διεθνές ρεπορτάζ. Το 2002, τιμήθηκε με το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ με βραβείο. Έχει υπηρετήσει την στρατιωτική του θητεία στον στρατό του Ισραήλ.
Λίγα δημοσιογραφικά κείμενα έχουν ασκήσει επιρροή στην πολιτική επιστήμη και τις διεθνείς σχέσεις. Ακόμη λιγότερα έχουν συμβάλλει στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών και άλλων κρατών της Δύσης. Η Επερχόμενη Αναρχία του Kaplan αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές προσεγγίσεις των προβλημάτων του μεταψυχροπολεμικού κόσμου. Ένα κείμενο που άσκησε ιδιαίτερη επιρροή σε διαμορφωτές πολιτικής.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το Στέητ Nτηπάprμεντ έστειλε την Επερχόμενη Αναρχία με φαξ σε όλες τις πρεσβείες των ΗΠΑ ανά τον κόσμο, ενώ ο ΟΗΕ διοργάνωσε μια εμπιστευτική συνάντηση σε ανώτατο επίπεδο για να εξετασθούν τα ζητήματα που θέτει.
Αυτή την εβδομάδα, υπενθυμίζει ο Thompson, ένας «λευκός στρατός» της φυλής των Nuer, που ονομάζεται έτσι επειδή πασαλείφουν τα πρόσωπά τους με λευκή τέφρα-προελαύνει κατά των δυνάμεων που είναι πιστές στην κυβέρνηση του Νοτίου Σουδάν, που κυριαρχείται από τη φυλή Dinka.
Σχεδόν 200.000 άνθρωποι έχουν χάσει τα σπίτια τους. Η Τζούμπα, η πρωτεύουσα, είναι περιτριγυρισμένη από πρόσφατα σκαμμένους τάφους. Οι εμφύλιοι πόλεμοι στο Σουδάν μεταξύ του μουσουλμανικού Βορρά και του χριστιανικού / ανιμιστικού Νότου δεν είναι κάτι καινούργιο. Αλλά αυτός είναι εμφύλιος πόλεμος στο νέο, μη μουσουλμανικό κράτος του Νότιου Σουδάν, για το οποίο οι Nuer και Dinka έχουν ρίξει τόσο πολύ αίμα και το οποίο έχει καταρρεύσει μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα.
Η Δυτική Αφρική, γράφει ο Kaplan, (επηρεασμένος από το πραξικόπημα που έγινε τότε στην Σιέρρα Λεόνε), γίνεται το σύμβολο του παγκόσμιου δημογραφικού, περιβαλλοντικού και κοινωνικού άγχους, στο οποίο η αναρχία αναδεικνύεται ως ο πραγματικός «στρατηγικός» κίνδυνος.
Οι ασθένειες, ο υπερπληθυσμός, η απρόκλητη εγκληματικότητα, η έλλειψη πόρων, οι συνεχείς μεταναστεύσεις των προσφύγων, η αυξανόμενη διάβρωση των εθνών-κρατών και των διεθνών συνόρων, και η ενίσχυση των ιδιωτικών στρατών, των επιχειρήσεων ασφαλείας και των διεθνών καρτέλ των ναρκωτικών, φαίνονται τώρα καλύτερα μέσα από το πρίσμα της Δυτικής Αφρικής. Δυτική Αφρική παρέχει μια κατάλληλη εισαγωγή στα θέματα, που συχνά είναι εξαιρετικά δυσάρεστο να συζητηθούν, αλλά που θα αντιμετωπίσει σύντομα ο πολιτισμός μας.
Η βασική παρατήρηση που κάνει ο Notholt είναι ότι αυτά τα αρχαία μίση αναζωογονήθηκαν από την παγκοσμιοποίηση και τη νέα τεχνολογία.
