Απροστάτευτοι οι πολίτες με τις ηλεκτρονικές πληρωμές...όλα στον αέρα!
Αντίθετοι στη χρήση POS οι γιατροί
Τη γνωμοδότηση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα για την υποχρεωτική εφαρμογή πληρωμών μέσω POS και από τους γιατρούς, ζητεί ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος.
Αφού διευκρινίζει ότι οι γιατροί δεν διαθέτουν ούτε «κατάστημα» ούτε «ταμείο»,
υποστηρίζει ότι και μόνο η χρέωση μέσω POS είναι ικανή να άρει το ιατρικό απόρρητο. Εκτός από ζητήματα προστασίας των προσωπικών δεδομένων των ασθενών, ο ΠΙΣ εγείρει θέμα και νομιμότητας της υπαγωγής των γιατρών στο πεδίο εφαρμογής της ΚΥΑ για τις ηλεκτρονικές πληρωμές, σημειώνοντας ότι οι γιατροί εξαιρούνται στη σχετική εξουσιοδοτική διάταξη.
Ειδικότερα, ο ΠΙΣ, ακολουθώντας το παράδειγμα των δικηγόρων και των συμβολαιογράφων για την απαλλαγή τους από την υποχρέωση εφαρμογής πληρωμών μέσω POS, έκανε ένσταση προς την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα για την ένταξή τους –σύμφωνα με τη σχετική ΚΥΑ– στους επαγγελματίες που υποχρεούνται να αποδέχονται πληρωμή μέσω πιστωτικής κάρτας. Οπως αναφέρεται σε επιστολή που έστειλε ο ΠΙΣ προς τους Ιατρικούς Συλλόγους της χώρας, «ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος είναι κατά της φοροδιαφυγής, αλλά είναι και υπέρ της προστασίας του λειτουργήματος της ιατρικής δραστηριότητας». Ο ΠΙΣ εξηγεί, «κατά την παροχή ιατρικών υπηρεσιών ο γιατρός έχει σχέση με τον ασθενή σύμφωνα με τους κανόνες του κώδικα ιατρικής δεοντολογίας (Ν.3418/2015), επομένως ο ασθενής δεν έχει την ιδιότητα του καταναλωτή και ο ιατρός δεν είναι “προμηθευτής” υπό την έννοια που παρέχεται στη νομοθεσία για την προστασία των καταναλωτών». Και συνεχίζει, «οι γιατροί δεν διαθέτουν ούτε “κατάστημα” ούτε “ταμείο”, αλλά “ιατρείο” ή μονάδα παροχής φροντίδας υπηρεσιών υγείας, σύμφωνα με τις διατάξεις του ΠΔ 84/2001».
Σύμφωνα με τον ΠΙΣ, το ιατρικό απόρρητο πρέπει να προστατεύεται, καθ’ όσον απορρέει όχι μόνο από τις ιπποκρατικές αρχές, αλλά και από την ιατρική ηθική και δεοντολογία και τη σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ ιατρού-ασθενούς. Επίσης απορρέει από το Σύνταγμα (άρθρο 9 εδάφιο 1) και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (άρθρο 8) που προστατεύουν τα έννομα αγαθά της προσωπικής και οικογενειακής ζωής και της ιδιωτικής σφαίρας απορρήτου του ατόμου. «Στη σχέση γιατρού και ασθενούς, ακόμα και η επιλογή του ειδικευμένου ιατρού και η επίσκεψη σε αυτόν είναι ικανά να προσδιορίσουν όχι ακριβώς τη φύση της ασθένειας, αλλά ποιο σύστημα του ασθενούς αφορά, π.χ. επίσκεψη σε ιατρό καρδιολόγο, Ωρλ, ψυχίατρο, παθολόγο-ογκολόγο κ.λπ. Επομένως και μόνη η χρέωση μέσω POS, είναι ικανή να άρει το ιατρικό απόρρητο. Μόνο για την άσκηση δημόσιου φορολογικού ελέγχου, επιτρέπεται η επεξεργασία, σε ό,τι αφορά τις δημόσιες αρχές, των εν λόγω ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων», υπογραμμίζει ο ΠΙΣ.
Εκτός από ζητήματα προστασίας των προσωπικών δεδομένων των ασθενών, ο ΠΙΣ εγείρει θέμα και νομιμότητας της υπαγωγής των γιατρών στο πεδίο εφαρμογής της επίμαχης ΚΥΑ.
