Μπορούμε να εμπιστευτούμε τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας; Συγκρούσεις συμφερόντων, η διαφθορά και η έλλειψη διαφάνειας, Can We Trust the WHO?
του F. William EngdahlΕισαγωγή, μετάφραση Γιώργου Γιαγκίδη
Μίζες, Σκάνδαλα, Παγκοσμιοποίηση και Έλεγχος στη Διεθνή Δημόσια Υγεία από τους ελάχιστους κορυφαίους του πλούτου
και των ιδιωτικών τους συμφερόντων, με ένα ερώτημα να εγείρεται:
Μπορούμε άραγε να εμπιστευτούμε τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (Π.Ο.Υ);
Στο παρακάτω άρθρο του F. William Engdahl, με τίτλο «Μπορούμε να εμπιστευτούμε τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας;» που δημοσίευσε στο New Eastern Outlook, διαπιστώνουμε ότι η υγεία των λαών παγκοσμίως, ελέγχεται σε μεγάλο βαθμό από πανίσχυρους ιδιώτες και φαρμακευτικές εταιρείες που παράγουν τη «λύση» δια εμβολίων και φαρμάκων. Αλλά όταν η ύπαρξη τους προϋποθέτει εξ ορισμού ένα πρόβλημα (μια ασθένεια), τεράστιες ανησυχίες εγείρονται όταν αποτελούν παράλληλα και τους κύριους χρηματοδότες διεθνών οργανισμών που οι αποφάσεις τους είναι ζωτικές για εκατομμύρια ανθρώπους, όπως είναι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (W.H.O).
O αρθρογράφος τεκμηριώνει τον ηγετικό ρόλο του Bill Gates στον Π.Ο.Υ και γενικότερα στη βιομηχανία πανδημιών και εμβολίων. Μαζί με τις μεγάλες φαρμακευτικές και την αμερικανική κυβέρνηση, φαίνεται ότι αποτελούν τους χρηματοδότες του 75% περίπου των εισροών προς τον Π.Ο.Υ, γεγονός που παρέχει σε εκείνους τον απόλυτο έλεγχο στις αποφάσεις και τα στελέχη του.
Παραθέτουμε στη συνέχεια τα άρθρο του σε μετάφραση του Γιώργου Γιαγκίδη, διαιτολόγου -διατροφολόγου, μεταπτυχιακού φοιτητή Ιατρικής ΑΠΘ και μέλους του Ε.ΠΑ.Μ. Θεσσαλονίκης.
Μπορούμε να εμπιστευτούμε τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας;
Ο σημαντικότερος οργανισμός στον κόσμο με την κύρια ευθύνη για θέματα παγκόσμιας υγείας και επιδημίας, αποτελεί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), ο οποίος εδρεύει στη Γενεύη. Αυτό που λίγοι γνωρίζουν είναι οι πραγματικοί μηχανισμοί του πολιτικού ελέγχου εντός του, οι σοκαριστικές συγκρούσεις συμφερόντων, η διαφθορά και η έλλειψη διαφάνειας, τα οποία διαπερνούν μια υπηρεσία που υποτίθεται ότι είναι ο αμερόληπτος οδηγός για να ξεπεράσουμε την τρέχουσα πανδημία του COVID-19. Τα παρακάτω είναι μόνο ένα μέρος των όσων έχουν φθάσει στο δημόσιο φως.
Κήρυξη πανδημίας;
Στις 30 Ιανουαρίου ο Tedros Adhanom, Γενικός Διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας του ΟΗΕ, κήρυξε την κατάσταση έκτακτης ανάγκης διεθνούς ενδιαφέροντος για τη δημόσια υγεία (PHIEC). Αυτό προέκυψε δύο ημέρες αργότερα, αφού πρώτα ο Tedros συναντήθηκε με τον Πρόεδρο της Κίνας Xi Jinping στο Πεκίνο, ώστε να συζητήσουν τη δραματική αύξηση των σοβαρών περιπτώσεων ενός νέου κορωναϊού στο Γουχάν και τις γύρω περιοχές, ο οποίος κορωναϊός είχε διαχυθεί σε δραματικές διαστάσεις. Ανακοινώνοντας τη δήλωσή του σχετικά με την έκτακτη ανάγκη (PHIEC), ο Tedros επαίνεσε τα κινεζικά μέτρα απομόνωσης, μέτρα ιδιαίτερα αμφιλεγόμενα για τη δημόσια υγεία, τα οποία ποτέ νωρίτερα στη σύγχρονη εποχή δεν επιχειρήθηκαν σε ολόκληρες πόλεις, πόσο μάλλον χώρες. Την ίδια στιγμή, ο Τέδρος, περιέργως, επέκρινε τις άλλες χώρες που κινητοποιήθηκαν για να μπλοκάρουν τις πτήσεις προς την Κίνα, προκειμένου να συγκρατήσουν την παράξενη νέα ασθένεια, οδηγώντας σε κατηγορίες ότι υπερασπίστηκε άδικα την Κίνα.
Οι τρεις πρώτες περιπτώσεις ασθένειας νέου κορωναϊού στο Γουχάν, αναφέρθηκαν επισήμως στις 27 Δεκεμβρίου 2019, έναν ολόκληρο μήνα νωρίτερα. Όλες οι περιπτώσεις διαγνώστηκαν με πνευμονία από μια «πρωτοφανή» ή νέα μορφή του SARS Κορωναϊού. Σημαντικό να σημειωθεί πως η μεγαλύτερη μετακίνηση της ανθρωπότητας κατά τη διάρκεια του έτους, το Φεστιβάλ της Κινέζικης Πρωτοχρονιάς (Lunar New Year and Spring Festival), κατά το οποίο περίπου 400 εκ πολίτες μετακινούνται σε ολόκληρη τη χώρα ώστε να σμίξουν με τις οικογένειες τους, συνέβη από τις 17 Ιανουαρίου έως τις 8 Φεβρουαρίου. Στις 23 Ιανουαρίου, ημέρες πριν από την έναρξη των πραγματικών εορτασμών του νέου έτους, οι αρχές του Γουχάν κήρυξαν ένα άνευ προηγουμένου lockdown ολόκληρης της πόλης των 11 εκ. από τις 10 το πρωί εκείνη τη μέρα. Μέχρι τότε, εκατοντάδες χιλιάδες, αν όχι πολλά εκατομμύρια κατοίκων, είχαν φύγει λόγω πανικού, προκειμένου να αποφύγουν την καραντίνα.
Μέχρι τη στιγμή που ο Π.Ο.Υ δήλωσε την κατάσταση έκτακτης ανάγκης στις 30 Ιανουαρίου, είχαν χαθεί πολύτιμες εβδομάδες για να περιοριστεί η ασθένεια. Ωστόσο, ο Tedros εξήρε με έντονο τρόπο τα «πρωτοφανή» κινεζικά μέτρα και επέκρινε άλλες χώρες για τη στοχοποίηση κατά των Κινέζων με την ταξιδιωτική απαγόρευση.
Σε σχέση με την εξάπλωση του COVID-19 της Γουχάν και το γιατί ο ΠΟΥ δεν το χαρακτήρισε πανδημία άμεσα, ο εκπρόσωπος του Π.Ο.Υ, Tarik Jasarevic, δήλωσε: «Δεν υπάρχει επίσημη κατηγοριοποίηση (για πανδημία) (…) Ο ΠΟΥ δεν χρησιμοποιεί το παλιό «Σύστημα των 6 Φάσεων», που κυμαίνεται από τη φάση 1 (δεν υπάρχουν αναφορές για γρίπη ζώων που προκαλεί ανθρώπινες μολύνσεις) έως τη φάση 6 (μια πανδημία), με το οποίο παλιό σύστημα μερικοί άνθρωποι μπορεί να είναι εξοικειωμένοι, λόγω του H1N1 το 2009».
Στη συνέχεια, στις 11 Μαρτίου, ο Tedros Adhanom ανακοίνωσε για πρώτη φορά ότι ο Π.Ο.Υ θεωρεί τη νέα ασθένεια του κορωναϊού, που μετονομάστηκε τώρα σε COVID-19, ως μια «παγκόσμια πανδημία». Στο σημείο αυτό, ο ΠΟΥ δήλωσε ότι υπήρχαν περισσότερα από 118.000 περιστατικά COVID-19 σε 114 χώρες με 4.291 θανάτους.
Η ψεύτικη πανδημία του Π.Ο.Υ το 2009
Από το προηγούμενο φιάσκο και σκάνδαλο του Π.Ο.Υ το 2009, σχετικά με τη δήλωσή του για παγκόσμια πανδημία γύρω από τη «γρίπη των χοίρων» ή H1N1 όπως ονομάστηκε, ο οργανισμός αποφάσισε να εγκαταλείψει τον όρο «πανδημία». Ο λόγος είναι ενδεικτικός της εσωτερικής διαφθοράς στο ίδρυμα του ΠΟΥ.
Μόλις εβδομάδες πριν από τις πρώτες αναφορές το 2009 για ένα νεαρό παιδί από το Μεξικό, που μολύνθηκε από ένα νεοφανή ιό της γρίπης των χοίρων (H1N1) στη Βερακρούζ, ο Π.Ο.Υ άλλαξε μυστικά τον παραδοσιακό ορισμό της πανδημίας. Δεν ήταν πλέον απαραίτητο μια αναφερθείσα ασθένεια να είναι υψηλά διαδεδομένη σε πολλές χώρες και εξαιρετικά θανατηφόρα ή παθογενής. Πρέπει να είναι μονάχα ευρέως διαδεδομένη, όπως η εποχική γρίπη, εφόσον οι εμπειρογνώμονες του Π.Ο.Υ επιθυμούν να δηλώσουν πανδημία. Τα συμπτώματα του H1N1 για τον Π.Ο.Υ ήταν τα ίδια με αυτά ενός άσχημου κρυολογήματος.
Όταν η τότε Γενική Διευθύντρια του Π.Ο.Υ, Δρ Margaret Chan, κήρυξε επισήμως την πανδημία έκτακτης ανάγκης Φάσης 6, αυτό προκάλεσε την ενεργοποίηση σε εθνικά προγράμματα έκτακτης ανάγκης, συμπεριλαμβανομένων των αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων κυβερνητικών αγορών, προς υποτιθέμενα εμβόλια H1N1. Στο τέλος της σεζόν γρίπης του 2009, αποδείχθηκε ότι οι θάνατοι λόγω H1N1 ήταν ελάχιστοι μπροστά στη συνήθη εποχική γρίπη. Ο Δρ Wolfgang Wodarg, Γερμανός γιατρός που ειδικεύεται στην Πνευμονολογία, ήταν τότε πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης. Το 2009 ζήτησε να διεξαχθεί έρευνα για υποτιθέμενες συγκρούσεις συμφερόντων, σχετικά με την αντίδραση της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην πανδημία του Η1Ν1.
Ακόμη, το ολλανδικό κοινοβούλιο ανακάλυψε πως ο καθηγητής Albert Osterhaus του Πανεπιστημίου Erasmus στο Ρότερνταμ, ο βασικός σύμβουλος του Π.Ο.Υ για την «Πανδημία» H1N1, επωφελούνταν προσωπικά από τα δις ευρώ σε εμβόλια που φέρεται ότι προορίζονταν για το H1N1.
Πολλοί από τους επιστημονικούς εμπειρογνώμονες του Π.Ο.Υ, οι οποίοι συμβούλευσαν τη Δρ Chan να δηλώσει πανδημία, έλαβαν χρήματα άμεσα ή έμμεσα από τις Big Pharma (μεγάλες φαρμακευτικές), όπως η GlaxoSmithKline, η Novartis και άλλοι σημαντικοί κατασκευαστές εμβολίων. Η δήλωση πανδημίας γρίπης των χοίρων από την ΠΟΥ ήταν ψεύτικη λοιπόν. Το 2009-10 παρατηρήσαμε την πιο ήπια γρίπη παγκοσμίως από τότε που η ιατρική άρχισε να τη μελετά. Οι «γίγαντες» των φαρμακευτικών έλαβαν δισεκατομμύρια κατά τη διαδικασία αυτή.
Μετά το πανδημικό σκάνδαλο του 2009, ο Π.Ο.Υ διέκοψε τη χρήση της δήλωσης πανδημίας 6 φάσεων και πήγε στην εντελώς αόριστη και συγκεχυμένη «Εκτακτη ανάγκη δημόσιας υγείας διεθνούς ενδιαφέροντος (PHIEC)». Τώρα όμως, ο Tedros και ο Π.Ο.Υ αποφάσισαν αυθαίρετα να επαναφέρουν την έννοια πανδημία, παραδεχόμενοι ότι εξακολουθούν να βρίσκονται στη μέση της δημιουργίας ενός νέου ορισμού του όρου. Η «πανδημία» προκαλεί περισσότερο τρόμο από την «Εκτακτη ανάγκη δημόσιας υγείας διεθνούς ενδιαφέροντος (PHIEC)».
Οι «Σοφοί» του Π.Ο.Υ εξακολουθούν να συγκρούονται
Παρά τα τεράστια σκάνδαλα συγκρούσεως συμφερόντων του 2009-10, που συνδέουν τις Big Pharma με τον Π.Ο.Υ, σήμερα ο οργανισμός αυτός, υπό την ηγεσία του Tedros, δεν έχει κάνει τίποτα ουσιαστικά ώστε να διαλύσει τη διαφθορά και τις συγκρούσεις συμφερόντων.
Η σημερινή Επιστημονική Συμβουλευτική Ομάδα Εμπειρογνωμόνων (SAGE) είναι πλήρης μελών που λαμβάνουν «οικονομικά σημαντικά» κονδύλια, είτε από σημαντικούς κατασκευαστές εμβολίων, είτε από το Ίδρυμα Bill and Melinda Gates (BGMF), ή το Wellcome Trust. Κατά τον τελευταίο εσωτερικό έλεγχο στον Π.Ο.Υ, σχετικά με 15 επιστημονικά μέλη του SAGE, λιγότεροι από 8 είχαν δηλώσει το νόμιμο ενδιαφέρον για πιθανές συγκρούσεις. Σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις, οι σημαντικότεροι χρηματοδότες αυτών των 8 μελών του SAGE, αποτελούσαν το Ίδρυμα Bill and Melinda Gates, το Merck & Co. (MSD), το Gavi, η Vaccine Alliance (ομάδα εμβολίων που χρηματοδοτείται από το Gates), η Pfizer, το Novovax, το GSK, η Novartis, η Gilead και άλλοι κορυφαίοι των φαρμακευτικών εμβολίων. Τόσα πολλά για την ανεξάρτητη επιστημονική αντικειμενικότητα στον Π.Ο.Υ.
Ο Gates και ο Π.Ο.Υ
Το γεγονός ότι πολλά από τα μέλη της επιτροπής σοφών (Sage) του ΠΟΥ έχουν χρηματοοικονομικούς δεσμούς με το Ίδρυμα Gates, είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικό, ακόμη και αν δεν προκαλεί έκπληξη. Σήμερα, ο Π.Ο.Υ χρηματοδοτείται πρωτίστως, όχι από τις κυβερνήσεις των κρατών μελών του ΟΗΕ, αλλά από την λεγόμενη «εταιρική σχέση δημόσιου-ιδιωτικού τομέα (public-private partnership)», στην οποία κυριαρχούν οι ιδιωτικές εταιρείες εμβολίων και η ομάδα των εταιρειών που χρηματοδοτούνται από το Bill Gates.
Στην τελευταία διαθέσιμη οικονομική έκθεση του Π.Ο.Υ, για την 31η Δεκεμβρίου 2017, λίγο περισσότερο από το ήμισυ του Προϋπολογισμού του Παγκόσμιου Ταμείου του οργανισμού, ύψους 2+ δις δολαρίων, προέρχεται από ιδιωτικούς χορηγούς ή εξωτερικούς φορείς, όπως η Παγκόσμια Τράπεζα ή η Ευρωπαϊκή Ενωση. Οι σημαντικότεροι ιδιωτικοί ή μη κυβερνητικοί χρηματοδότες του Π.Ο.Υ είναι το Bill and Melinda Gates Foundation μαζί με την GAVI Vaccine Alliance, που χρηματοδοτείται από το Gates, το Παγκόσμιο Ταμείο για την καταπολέμηση του AIDS, της φυματίωσης και της ελονοσίας (GFATM). Αυτοί οι τρεις έδωσαν περισσότερα από 474 εκατομμύρια δολάρια στον Π.Ο.Υ. Το ίδρυμα Gates μονάχα, έδινε το εκπληκτικό ποσό των 324.654.317$ στον Π.ΟΥ(!) Συγκριτικά, ο μεγαλύτερος κρατικός δωρητής στον Π.Ο.Υ, η κυβέρνηση των ΗΠΑ, έδωσε 401 εκ $ στον Π.Ο.Υ.
Μεταξύ άλλων ιδιωτών δωρητών, βρίσκουμε τους κορυφαίους κατασκευαστές εμβολίων και φαρμάκων παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένης της Gilead Science (επί του παρόντος πιέζει να αποτελέσει το φάρμακο της η θεραπεία για τον COVID-19), GlaxoSmithKline, Hoffmann LaRoche, Sanofi Pasteur, Merck Sharp και Dohme Chibret και Bayer AG. Οι παραγωγοί φαρμάκων έδωσαν δεκάδες εκ δολάρια στον Π.Ο.Υ το 2017.
Αυτή η ιδιωτική στήριξη της βιομηχανίας υπέρ του εμβολίου για την ατζέντα του Π.Ο.Υ από το Ίδρυμα Gates και τις Big Pharma, είναι κάτι περισσότερο από μια απλή σύγκρουση συμφερόντων. Πρόκειται για μια de facto υψηλή δολιοφθορά και υπόγεια ανάπτυξη ιδιωτικών συμφερόντων εντός του οργανισμού του ΟΗΕ, ο οποίος είναι αρμόδιος για το συντονισμό των απαντήσεων σε παγκόσμιο επίπεδο σε επιδημίες και ασθένειες. Επιπλέον, το ίδρυμα Gates, το μεγαλύτερο ίδρυμα κατά περίπου 50 δις δολάρια, επενδύει τα απαλλαγμένα από φόρους δολάρια του, σε εκείνους τους κατασκευαστές εμβολίων όπως οι Merck, Novartis, Pfizer, GlaxoSmithKline.
Σε αυτό το πλαίσιο, δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ο Αιθίοπας πολιτικός, Tedros Adhanom, έγινε επικεφαλής του Π.Ο.Υ το 2017. Ο Tedros είναι ο πρώτος γενικός διευθυντής του Π.Ο.Υ, που δεν είναι ιατρός, παρά την επιμονή του να χρησιμοποιήσει το «Δρ» ως τίτλο του για ευνόητους λόγους. Είναι ένας Δρ φιλοσοφίας στην υγεία κοινοτήτων για την «έρευνα που μελετά τις επιπτώσεις των φραγμάτων μετάδοσης της ελονοσίας στην περιοχή Tigray της Αιθιοπίας». Ο Tedros, ο οποίος ήταν επίσης Υπουργός Εξωτερικών της Αιθιοπίας μέχρι το 2016, συναντήθηκε με το Bill Gates όταν ήταν υπουργός και έγινε στη συνέχεια πρόεδρος του Παγκόσμιου Ταμείου κατά του HIV / AIDS, της φυματίωσης και της ελονοσίας (Global Fund Against HIV/AIDS, TB and Malaria), το οποίο συνδέεται φυσικά με το Bill Gates.
Υπό την ηγεσία του Tedros, η διαβόητη διαφθορά και οι συγκρούσεις συμφερόντων στον Π.Ο.Υ συνεχίστηκαν, αλλά και μεγάλωσαν. Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του Australian Broadcasting Corporation, το 2018 και το 2019 υπό τον Tedros, το πρόγραμμα έκτακτων περιστατικών υγείας (PHIEC) του Π.Ο.Υ, το υπεύθυνο τμήμα για την παγκόσμια απάντηση στον COVID-19, αναφέρθηκε με την υψηλότερη βαθμολογία κινδύνου, σημειώνοντας την «αποτυχία επαρκούς κάλυψης του προγράμματος και των επιχειρησιακών ρίσκων έκτακτης ανάγκης, αλλά και την ανεπάρκεια δημιουργίας αποτελεσμάτων σε εθνικό επίπεδο». Η έκθεση αυτή διαπίστωσε επίσης ότι υπήρξε «αύξηση των εσωτερικών καταγγελιών διαφθοράς σε ολόκληρο τον οργανισμό, με την ανίχνευση πολλαπλών συστημάτων που αποσκοπούν στην εξαπάτηση προς μεγάλα χρηματικά ποσά από το διεθνές σώμα». Όχι πολύ καθησυχαστικό.
Στις αρχές Μαρτίου, το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης σταμάτησε να χρησιμοποιεί τα δεδομένα του Π.Ο.Υ για τον COVID-19, λόγω επανειλημμένων λαθών και ασυνεπειών που ο οργανισμός αρνήθηκε να διορθώσει. Τα πρωτόκολλα τεστ του Π.Ο.Υ για τη διάγνωση κορωναϊού έχουν επανειλημμένα αναφερθεί αρνητικά από διάφορες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Φινλανδίας, για ελαττώματα και ψευδώς θετικά αποτελέσματα, μεταξύ άλλων ελαττωμάτων.
Αυτός είναι λοιπόν ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας στον οποίο εμπιστευόμαστε τώρα να μας καθοδηγήσει, μέσα από τη χειρότερη κρίση στον τομέα της υγείας από τον περασμένο αιώνα.
Ο F. William Engdahl είναι στρατηγικός σύμβουλος κινδύνου και λέκτορας, κατέχει πτυχίο στην πολιτική από το Πανεπιστήμιο του Princeton και είναι ένας best-seller συγγραφέας αναφορικά θεμάτων πετρελαίου και της γεωπολιτικής, αποκλειστικά για το ηλεκτρονικό περιοδικό «New Eastern Outlook».
βλ. εδώ τη δημοσίευση του πρωτότυπο άρθρου στα αγγλικά.https://www.epamhellas.gr/mporoyme-na-empisteytoyme-ton-pagkosmio-organismo-ygeias/
