Στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα
1
Είμαστε με το πιστόλι στον κρόταφο. Δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει αύριο. Και το χειρότερο: Νιώθουμε τσαλακωμένοι, εξουθενωμένοι και με ρημαγμένη την περηφάνια και την αξιοπρέπειά μας.
Κι όλα αυτά γιατί έχουμε μία κυβέρνηση που δεν μπορεί, δεν έχει τα κότσια, δεν έχει το σθένος να πει επιτέλους ένα ΟΧΙ στα βαμπίρ που μας έχουν κυκλώσει. Μα κι όταν υπογράφει συμφωνίες δεν υλοποιεί τίποτα κοροϊδεύοντας ντόπιους και ξένους.
Κάθε μέρα γίνεται όλο και πιο φανερό ότι έχουμε κενό εξουσίας στην Ελλάδα. Υπάρχει μία τεράστια μαύρη τρύπα, εκεί που θα έπρεπε να υπάρχει ένας πρωθυπουργός έτοιμος για όλα και μία κυβέρνηση που να μη γίνεται έρμαιο στα χέρια όποιου «συνδικαλισταρά» Φωτόπουλου ή Λυμπερόπουλου.
Είναι φανερό ότι έχουμε φτάσει πια σε αδιέξοδο.
Όμως στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Εξάλλου η ίδια η ζωή καλύπτει με ένα μοναδικό ένστικτο αυτοσυντήρησης τα κενά που δημιουργούνται. Αφού δεν μπορεί αυτή η κυβέρνηση, πρέπει να έρθει μία άλλη που να μπορεί. Ή να βρεθεί ένας άλλος τρόπος – ακόμα και μέσα από πολιτικές συμμαχίες – για να καλυφθεί το κενό εξουσίας που οδηγεί τη χώρα με μαθηματική ακρίβεια στον αφανισμό και στην καταστροφή.
Είναι τραγικό γι’ αυτή τη χώρα να πορεύεται εδώ κι ένα χρόνο περίπου σαν καράβι ακυβέρνητο, χωρίς καπετάνιο, χωρίς πυξίδα, χωρίς ρότα με αναπόφευκτο τέλος του ταξιδιού τα βράχια.
Πριν φτάσουμε σε μη αναστρέψιμες καταστάσεις – κοινωνική έκρηξη, στάση πληρωμών στο εσωτερικό της χώρας ή κάποιο θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο με την Τουρκία – εδώ και τώρα τα αδιέξοδα πρέπει να τελειώνουν και τα κενά πρέπει να καλυφθούν.
