'' ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ '' ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ 2017 !!!

ΤΟ ΤΙΜΟΝΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ !!! ... ΤΟ ΚΡΑΤΑ Η ΙΔΙΑ Η ΠΑΝΑΓΙΑ !!!

Eἴθισται –καί εἶναι ἀπαραίτητο– στό τέλος κάθε χρονιᾶς νά γίνεται ἕνας ἀπολογισμός καί μιά ἀποτίμηση ὅσων ἔγιναν ἤ δέν ἔγιναν στή διάρκειά της. Αὐτό θά ἐπιχειρήσουμε καί μεῖς ἐδῶ μέ μεγάλη συντομία.

Τό 2016 ἦταν μιά χρονιά πολύ δύσκολη γιά τόν ἑλληνικό λαό, τοῦ ὁποίου ἡ φτωχοποίηση, ἡ ἀνεργία καί ὁ δρόμος τῶν νέων πρός τήν ξενιτειά προχώρησε ἀκόμη περισσότερο. Μάλιστα οἱ αὐτουργοί τῆς ἐπιδείνωσης εἶναι αὐτοί πού ὑποσχέθηκαν στόν λαό ὅτι θά τόν σώσουν!

Ἀλλά καί παγκοσμίως τό 2016 ἦταν μιά χρονιά ἀστάθειας καί πολέμων.

Ὅσον ἀφορᾶ στά πιό στενά δικά μας, ξεχωρίζουμε κάποια γεγονότα, τῶν ὁποίων οἱ ἐπιπτώσεις θά ἐπηρεάσουν τήν ἐκκλησιαστική, ἐκπαιδευτική, κοινωνική καί ἐθνική μας κατάσταση καί στά ἑπόμενα χρόνια.

1) Ἡ «Σύνοδος» τοῦ Κολυμπαρίου. Εἶναι ὁ σύγχρονος πειρασμός γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, διότι ἦλθε νά προσφέρει διορθόδοξη δογματική κατοχύρωση σέ ὅλα αὐτά, πού ἐδῶ καί δεκαετίες κακῶς –κάκιστα– γίνονται στίς σχέσεις μας μέ τούς ἑτεροδόξους καί ἑτεροθρήσκους. Δηλαδή, ἀγαπολογίες τῶν σαλονιῶν, συμπροσευχές καί συλλείτουργα (ἔστω καί μή ὁλοκληρούμενα). Ἡ «Σύνοδος» τοῦ Κολυμπαρίου ἀνεγνώρισε τίς αἱρέσεις ὡς Ἐκκλησίες, ἔστω καί «ἑτερόδοξες».

Ὅπως προφητικά ἔγραψαν ὁ ἅγιος καί ὁμολογητής Ἰουστῖνος Πόποβιτς καί ὁ σπουδαῖος ἑρμηνευτής τῆς Ἁγίας Γραφῆς μακαριστός π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος (βλ. «Π», σσ.11-12), μόνο σκανδαλισμός τῶν πιστῶν καί σχίσματα θά εἶναι τό ἀποτέλεσμα τῆς λεγομένης Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, πού ἐμελετᾶτο καί «μαγειρευόταν» ἐδῶ καί πάνω ἀπό μισόν αἰῶνα.

Ὁ πειρασμός αὐτός, ὅπως καί πολλοί ἄλλοι πειρασμοί, δέν ἀφήνει τό ἀποτύπωμά του μόνο στήν ἐκκλησιαστική μας ζωή, ἀλλά ἡ ἐμβέλειά του φθάνει καί σέ ἄλλες, φαινομενικῶς ἄσχετες, περιοχές.

Γνωστός μας κληρικός ἀπό τήν Κύπρο μᾶς ἔλεγε τίς προάλλες: «Εἶναι ἄραγε ἄσχετο τό γεγονός, ὅτι ἡ τουρκική ἐπιθετικότητα καί προκλητικότητα στό Αἰγαῖο, στή Θράκη καί στήν Κύπρο αὐξήθηκε κατακόρυφα μετά τή «Σύνοδο» στό Κολυμπάρι τόν Ἰούνιο; Καί πράγματι, ὅπως στόν παλαιό Ἰσραήλ, ἔτσι καί στόν εἰκοστό αἰῶνα, γιά μᾶς τούς Ἕλληνες, τήν ἀποστασία ἀπό τόν ἀληθινό Θεό ἀκολουθεῖ παιδαγωγική τιμωρία, συνήθως μέ τή μορφή ἐθνικοῦ πειρασμοῦ ἤ συμφορᾶς. Ἔτσι, μετά τό ξεκίνημα τοῦ οἰκουμενισμοῦ τό 1920 ἦρθε ἡ Μικρασιατική Καταστροφή τοῦ 1922. Μέ τό πού ξεκίνησε ὁ Ἀθηναγόρας τά οἰκουμενιστικά του ἀνοίγματα, ἦρθε ἡ καταστροφή τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς Πόλης τόν τραγικό Σεπτέμβρη τοῦ 1955 (ἀπό τριακόσιες χιλιάδες Ἕλληνες ἔμειναν σήμερα τρεῖς χιλιάδες παπποῦδες) κ.ο.κ. Καί ὅσο δέν «πιάνουμε» τό μήνυμα, αὐτό θά ἐπαναλαμβάνεται. Εἶναι ἁπλό: Ἡ ἀποστασία φέρνει ἐγκατάλειψη ἀπό τόν Θεό καί αὐτή φέρνει συμφορές σέ ὅλα τά ἐπίπεδα. Ἄς εὐχηθοῦμε νά «πιάσουμε» τό μήνυμα. Καί νά διορθωθοῦμε διά τῆς μετανοίας.

2) Ὁ πειρασμός τῆς μετάλλαξης τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν σέ πανθρησκειακή σαλάτα ἐντάσσεται, νομίζουμε, στό ἴδιο πλαίσιο, ὅπως καί ἡ δημιουργία τοῦ Τμήματος Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν μέσα στή Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης.

3) Ὅσο γιά τήν προϊοῦσα ἰσλαμοποίηση τῆς Ἑλλάδος, τί νά ποῦμε; Ἄς ὄψονται αὐτοί πού μέσα καί ἔξω ἀπό τήν Ἑλλάδα ἐργάζονται ἀσταμάτητα γιά τήν μετάλλαξή της σέ πολυφυλετική, πολυθρησκευτική καί πολυπολιτισμική Βαβέλ. Ἄς ὄψονται καί κάποιοι ἐκκλησιαστικοί ταγοί, πού μπερδεύουν τόν κοσμάκη, μή μπορώντας νά καταλάβουν ὅτι, ἐάν ἡ «χριστιανική ἀγάπη» ὁδηγεῖ σέ καταστροφή τοῦ πολιτισμοῦ, τοῦ τόπου καί τῆς ἴδιας σου τῆς ὕπαρξης ὡς λαοῦ, τότε δέν εἶναι ἐφαρμοσμένη ἀγάπη ἀλλά ἀσυγχώρητη ἀφέλεια, πού ἀγγίζει τά ὅρια τῆς βλακείας, τήν ὁποία κάποιοι μέσα καί ἔξω ἀπό τήν Ἑλλάδα ἐκμεταλλεύονται, γιά νά ἐξυπηρετήσουν τούς δικούς τους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς καί τά συμφέροντα. Αὐτή εἶναι ἡ πικρή ἀλήθεια.

Μέσα σ᾽ αὐτό τό ζοφερό τοπίο, ὅμως, διαφαίνεται φῶς καί ἐλπίδα. Τό βασικό εἶναι ὅτι τό τιμόνι τῆς Ἑλλάδος τό κρατᾶ ἡ ἴδια ἡ Παναγία. Θά περάσουμε καί ἄλλα, ὅμως ἡ Ἑλλάδα δέν θά χαθεῖ, ἀλλά θά λάμψει μαζί μέ τήν Ὀρθοδοξία.

Δέν ξέρουμε πῶς ἐργάζεται ὁ Θεός. Βλέπουμε καί στήν Εὐρώπη, ἀλλά κυρίως στίς Η.Π.Α. τήν ἀρχή μιᾶς ἀλλαγῆς τοῦ σκηνικοῦ. Ὁ νέος Ἀμερικανός Πρόεδρος Τράμπ –ἐάν δέν τόν δολοφονήσουν, ὅπως τόν Κέννεντυ, οἱ διεθνεῖς τραπεζίτες – φαίνεται ὅτι πάει κόντρα στήν παγκοσμιοποίηση καί τή διάλυση, πού αὐτή συνεπάγεται.

Τά πράγματα ὅμως δέν εἶναι εὔκολα. Ἐμεῖς καλούμαστε νά εἴμαστε συνεχῶς σέ ἐγρήγορση πνευματική καί νά εἴμαστε ἀνοιχτοί, ὥστε νά δίνουμε στόν Χριστό τήν εὐκαιρία νά μᾶς χρησιμοποιήσει στό σχέδιό του.

Ἀμήν. Καλή Χρονιά, μέ μετάνοια καί ἐπίγνωση τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ μας, πού σαρκώθηκε ἀπό τήν ἄπειρη ἀγάπη Του γιά μᾶς.

Η ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Περιοδικό Παρακαταθήκη, τεύχος 111

2016. ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΗΣ ΗΓΕΤΙΚΗΣ ΜΑΣ ΤΑΞΗΣ !!!

Πολλοί Έλληνες ταπεινώνονται, οι αξίες τους και οι ικανότητές τους δεν αναγνωρίζονται, μειώνονται κοινωνικά και παραμερίζονται. Αρκετοί σπρώχνονται στην απόγνωση, στην απομόνωση και ενίοτε στην αυτοκτονία.

Εργαζόμενοι χάνουν τις δουλειές τους και εξαθλιώνονται, συνταξιούχοι

ζουν με τον τρόμο της περαιτέρω βίαιης μείωσης της σύνταξης τους και οι ασθενείς δεν έχουν ελπίδα, αν δεν διαθέτουν δικά τους χρήματα. Ελεύθεροι επαγγελματίες, μικροεπιχειρηματίες και αγρότες, στοχοποιούνται ως φοροκλέφτες, για να προκληθεί κοινωνικός κανιβαλισμός εναντίον τους και να διευκολυνθεί η οικονομική τους αφαίμαξη. Μικρομεσαίοι επιχειρηματίες πτωχεύουν και παρασύρουν στην ανεργία χιλιάδες εργαζόμενους. Ακόμα και μεγάλοι ΜΗ κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες, που δεν έχουν πρόσβαση στην εξουσία, παραγκωνίζονται και οι περιουσίες τους κινδυνεύουν από τα λεγόμενα distress funds και τους τραπεζίτες που ελέγχουν πλέον τις τύχες όλων μας. Όσοι επιχειρηματίες μπορούν φεύγουν κατά εκατοντάδες σε ξένες χώρες. Η επίτηδες στημένη τεχνητή γραφειοκρατία σκοτώνει με σχέδιο ότι δεν υποτάσσεται.

Φωτεινά επιστημονικά και καλλιτεχνικά πνεύματα παραγκωνίζονται, το έργο τους δεν αναγνωρίζεται και οι προτάσεις τους δεν εισακούονται. Πτυχιούχοι μπαίνουν στο περιθώριο και στη φτώχεια και όσοι μπορούν φεύγουν στο εξωτερικό. Απολυμένοι από τις δουλειές τους εγκαταλείπονται στην τύχη τους. Πολλοί ικανοί δημόσιοι υπάλληλοι σιωπούν και δεν αντιδρούν, φοβούμενοι μη χάσουν ακόμα κι αυτή τη δουλειά τους.

Την ίδια στιγμή, το καθεστώς μετατρέπει τη χώρα σε χωματερή δυστυχισμένων ψυχών, μεταναστών και προσφύγων, υπακούοντας σε έξωθεν εντολές.

Η προπαγάνδα του καθεστώτος, με διαδοχικά σοκ καλλιεργεί ένα αίσθημα κατωτερότητας στους Έλληνες και κοινωνικής ανημποριάς. Εμφυτεύει στα μυαλά μας την εικόνα της τεμπέλικης και ανίκανης κοινωνίας του καναπέ, την συνενοχή όλων μας στην κρίση και στην πολιτισμική ισοπέδωση. Μας καλούν να μην ασχολούμαστε με το καθεστώς, αλλά να γίνουμε ατομικά καλύτεροι άνθρωποι, λες και είμαστε κακοί. Προπαγανδίζουν συνεχώς ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση και πως ο μόνος δρόμος για το μέλλον μας είναι τα μνημόνια υποταγής του Ελληνικού λαού και της αρπαγής του υλικού και πνευματικού του πλούτου.

Επιτέλους, Θέλουμε ένα άλλο καθεστώς ευημερίας και γαλήνης.
Οι Έλληνες αξίζουμε μια καλύτερη μοίρα.

Πέτρος Χασάπης

ΟΔΕΥΟΥΜΕ ΠΡΟΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ;;;

Γράφει ο Αναστάσιος Λαυρέντζος 

Καθώς μαζί με την οικονομική χρεοκοπία της Ελλάδας, προχωρά και η δημογραφική της χρεοκοπία, η οποία επιτείνεται από την οικονομική κρίση (με περαιτέρω μείωση γεννήσεων και με μια νέα μεταναστευτική έξοδο Ελλήνων), παραθέτουμε ένα απόσπασμα από το βιβλίο «Σιωπηρή Άλωση», το οποίο κάνει μια σαρωτική ανακεφαλαίωση του 20ου αιώνα για την πορεία του ελληνικού κράτους... Άραγε η επερχόμενη δημογραφική κατάρρευση του ελληνικού πληθυσμού σε συνδυασμό με τις μαζικές εισροές μεταναστών από χώρες της Ασίας και της Αφρικής οδηγούν τη νεοελληνική κοινωνία προς το τέλος της, όπως την γνωρίσαμε τους δύο τελευταίους αιώνες; Διαβάστε το απόσπασμα:

«Η Ελλάδα είχε την ατυχία να πραγματοποιήσει τη δημογραφική της μετάβαση σε μια ιδιαίτερα ταραγμένη περίοδο, κατά την οποία συνέβησαν επτά πολεμικές συρράξεις, ένα παγκόσμιο οικονομικό κραχ και δύο μεταναστευτικές έξοδοι. Όλα αυτά τα γεγονότα όπως ήταν φυσικό δεν επέτρεψαν στη χώρα να επωφεληθεί πλήρως της βασικής διαδικασίας πληθυσμιακής μεγέθυνσης, με αποτέλεσμα ο ελληνικός πληθυσμός να φτάσει στη δημογραφική του ωρίμανση με ένα μέγεθος αρκετά μικρότερο από αυτό που θα μπορούσε να έχει. Δεν είναι όμως μόνο τα παραπάνω γεγονότα τα οποία διαμόρφωσαν αυτό το αποτέλεσμα. Σημαντικές ευθύνες για αυτό φέρει και ο ελληνικός πολιτικός κόσμος, ο οποίος συχνά δεν μπόρεσε να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, επιμένοντας να διαχειρίζεται τα δημόσια πράγματα με τη λογική που επέβαλλαν οι μικροκομματικές επιδιώξεις και οι προσωπικές φιλοδοξίες.

Λέγοντας αυτό δεν ισχυριζόμαστε βεβαίως ότι ήταν στην ευχέρεια των ελληνικών ηγεσιών να αποφύγουν την εμπλοκή της χώρας σε όλες αυτές τις εξελίξεις. Ορισμένες από αυτές άλλωστε έδωσαν στο κράτος την ευκαιρία να επεκταθεί, ώστε να φτάσει στα σημερινά του όρια. Θέλουμε όμως να υπογραμμίσουμε τις μόνιμες συνέπειες που είχαν διάφορες πολιτικές επιλογές, οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις έγιναν χωρίς να λαμβάνεται υπ’ όψιν ο μακροχρόνιος τους αντίκτυπος. Χαρακτηριστικό και μείζον παράδειγμα αποτελεί η ανάληψη της Μικρασιατικής Εκστρατείας, η οποία όντας ένα εγχείρημα χωρίς σαφή στρατηγικό στόχο, ήταν καταδικασμένη να αποτύχει. Ακόμη όμως και όταν αυτό έγινε αντιληπτό, οι πολιτικές (και οι στρατιωτικές) ηγεσίες της χώρας, εγκλωβισμένες στο όραμα της Μεγάλης Ελλάδας και στις συμπληγάδες του εθνικού διχασμού δεν έδειξαν τον απαιτούμενο ρεαλισμό, ώστε να προχωρήσουν σε μια έγκαιρη απαγκίστρωση. Το αποτέλεσμα ήταν μια τεραστίων διαστάσεων εθνική καταστροφή, η οποία οδήγησε όχι μόνο σε έναν εθνικό ακρωτηριασμό, αλλά και στη δημιουργία μιας σειράς προβλημάτων (με την έλευση άνω του ενός εκατομμυρίων προσφύγων) τα οποία θα ταλάνιζαν τη χώρα επί δεκαετίες.

Στα χρόνια αμέσως μετά το 1922, το πολιτικό σύστημα παραμένοντας εγκλωβισμένο στα παλαιά στερεότυπα και χρησιμοποιώντας το πολιτειακό ως μέσο περιχαράκωσης των οπαδών του, θα αδυνατούσε να προβάλει ένα νέο εθνικό όραμα, ενώ μετά το κραχ του 1929 και την απρόσμενη έξοδο της ελληνικής οικονομίας από την κρίση (ήδη από το 1932), θα αποδεικνυόταν ανεπαρκές στο να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις που προέκυψαν σε δύο μέτωπα: Πρώτον, στην ανάγκη διεθνοποίησης μιας εγχώριας βιομηχανίας η οποία αναπτύχθηκε βασιζόμενη στον εμπορικό προστατευτισμό (δασμοί) και στο φτηνό εργατικό δυναμικό (πρόσφυγες), και δεύτερον, στην εφαρμογή μιας αναδιανεμητικής πολιτικής, η οποία θα άμβλυνε τις κατάφωρες ανισότητες που είχε δημιουργήσει η ταχεία οικονομική ανάπτυξη. Το αποτέλεσμα ήταν ο κοινοβουλευτικός κόσμος να παραδώσει τα κλειδιά στον αυταρχισμό του Μεταξά...

Στα χρόνια που θα ακολουθούσαν το τέλος του Β΄ΠΠ θα ερχόταν η σειρά της αριστεράς να οδηγήσει την Ελλάδα σε μια νέα καταστροφική περιπέτεια, καθώς με τον εμφύλιο πόλεμο τον οποίο προκάλεσε, η χώρα όχι μόνο συνέχισε να αιμορραγεί για τέσσερα ακόμη χρόνια, αλλά επί πλέον καθυστέρησε να εισέλθει σε μια τροχιά ανοικοδόμησης, γεγονός το οποίο θα επέτεινε τη μεταναστευτική έξοδο των Ελλήνων στις δεκαετίες του ’60 και του ’70. Στην επόμενη δύσκολη τριακονταετία η Ελλάδα θα έβρισκε τον δρόμο προς την ανάπτυξη, χάρη στην προσπάθεια που καταβλήθηκε για την παραγωγική της ανασυγκρότηση και κυρίως χάρη στα πλεονεκτήματα που της έδινε η θέση της στον ψυχροπολεμικό κόσμο (Σχέδιο Marshall, Δόγμα Τρούμαν). Αν και η ανάπτυξη αυτή δεν είχε ούτε το απαιτούμενο βάθος ούτε την απαιτούμενη ποιότητα, έδωσε στη χώρα ένα σημαντικό οικονομικό προβάδισμα έναντι των Βαλκάνιων γειτόνων της και το 1980 της έδωσε τη δυνατότητα να ενταχθεί στην τότε ΕΟΚ (αυτό βεβαίως έγινε κυρίως με πολιτικά κριτήρια, καθώς ακόμη ήταν μια εποχή που η Ελλάδα μπορούσε να αξιοποιεί το πολιτικό κεφάλαιο που της έδινε η αντιπαράθεση Ανατολής-Δύσης). Αυτή ίσως ήταν η δεύτερη καλύτερη στιγμή της μέσα σε έναν αιώνα (μετά την ιστορική εξόρμηση των βαλκανικών πολέμων), καθώς η Ελλάδα έδινε πλέον την εντύπωση ότι είχε ξεπεράσει τη βαλκανική μιζέρια και μπορούσε έστω και στη «δεύτερη ταχύτητα» να αποτέλεσει τμήμα του ανεπτυγμένου δυτικού κόσμου.

Εκείνη όμως ακριβώς τη στιγμή που απαιτείτο η μέγιστη πολιτική ωριμότητα ώστε η συμμετοχή στις ευρωπαϊκές δομές να μετατραπεί σε ένα στρατηγικό πλεονέκτημα, το πολιτικό σύστημα αποδείχτηκε πολύ κατώτερο των περιστάσεων: μετέτρεψε σε εθνικό όραμα τις επιδοτήσεις και τις πάσης φύσεως ευρωπαϊκές χορηγήσεις, οι οποίες (σε συνδυασμό με την εύκολη πρόσβαση στις διεθνείς χρηματαγορές) του διέθεσαν πόρους για να σιτίσει την εκλογική του πελατεία, συνέβαλαν στην αποσάρθρωση της παραγωγικής βάσης της χώρας, αλλά πάνω από όλα προσέφεραν εύκολες ευκαιρίες πλουτισμού σε όσους κατείχαν προνομιακή θέση στο πλέγμα της οικονομοπολιτικής διαπλοκής. Έτσι οι εγχώριες πολιτικές και οικονομικές «ελίτ» μετέτρεψαν μια ιστορική ευκαιρία σε μια ευκαιρία εύκολου πλουτισμού, την οποία φρόντισαν να διαχύσουν σε ευρύτερα στρώματα της κοινωνίας. Το ανομολόγητο αντίτιμο ήταν βέβαια η σταδιακή υποθήκευση της χώρας, η οποία θα οδηγούσε αργότερα στην τελική της εκποίηση. Σε όλη αυτή την περίοδο, ελάχιστες φωνές αντιστάθηκαν, καθώς το πολιτικό σύστημα με την άνεση που του έδιναν οι εύκολες χρηματικές εισροές και η ανάπτυξη που παρήγε η πιστωτική επέκταση, αφοσιώθηκε ολόψυχα στην εξυπηρέτηση των πάσης φύσεως πελατειακών σχέσεων, παραβλέποντας ή και αγνοώντας τί θα εξυπηρετούσε το μακροπρόθεσμο συλλογικό συμφέρον. Δείγμα μάλιστα της γενικότερης ηθικής παρακμής, είναι ότι τελικά αυτές οι πρακτικές κατάφεραν προς τα τέλη του 20ου αιώνα να απελευθερωθούν από την όποια μομφή θα μπορούσε να τις συνοδεύει και να γίνουν η ουσία του «πολιτεύεσθαι». Στο πλαίσιο αυτού του υποδείγματος, μεγάλα τμήματα του ελληνικού λαού βρήκαν έναν εύκολο δρόμο προς την ευημερία, αφού πολύ σύντομα έμαθαν ότι με «αγωνιστικές κινητοποιήσεις» μπορούσαν άνετα να εκβιάζουν ένα εκβιάσιμο κράτος για να αποσπούν παροχές, τις οποίες το πολιτικό σύστημα θα τους τις παραχωρούσε (με δανεικά) για να παραμείνει στην εξουσία.

Το πού θα οδηγούσαν όλα αυτά, ήταν βέβαια εύκολο να προβλεφθεί. Αυτό όμως που μάλλον εκπλήσσει εκ των υστέρων, είναι το πώς το πολιτικό σύστημα διαχειρίστηκε τα πράγματα όταν ήλθε η ώρα του λογαριασμού: όχι μόνο δεν έκανε αυτά που έπρεπε για να αποτρέψει την επερχόμενη οικονομική κρίση, αλλά και όταν αυτή εκδηλώθηκε, δεν προώθησε άμεσα τις αναγκαίες τομές, διότι θεώρησε ότι έτσι θα μπορούσε να περισώσει τμήματα των πελατειακών του σχέσεων και να ελαχιστοποιήσει την πολιτική του φθορά. Έσφαλλε βεβαίως διπλά, γιατί και τις συνέπειες της κρίσης μεγιστοποίησε και το πολιτικό κόστος δεν απέφυγε. Όλα αυτά όμως έχουν μόνιμες συνέπειες στο σώμα του έθνους, το οποίο πλέον υποχρεώνεται σε μια τρίτη μεταναστευτική έξοδο, ενώ την ίδια στιγμή η οικονομική δυσπραγία συμπιέζει περαιτέρω τους ήδη χαμηλούς ρυθμούς γεννήσεων...»

Το παραπάνω απόσπασμα προέρχεται από το βιβλίο του Αναστάσιου Λαυρέντζου «Σιωπηρή Άλωση – Το Δημογραφικό και το Μεταναστευτικό πρόβλημα της Ελλάδας», Εκδόσεις Πραγματεία 2016, σελ. 60-65.

2017 !!! H ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΚΡΙΝΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ !!!

Οι κάλπες που στήνονται στην Ευρώπη θα καθορίσουν την πορεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης !!!

Γιατί ενώ δεν είναι βασικό σενάριο η επικράτηση των ακραίων τα δεδομένα μπορεί να ανατραπούν 
Το χάσμα Βορρά - Νότου και το δίλημμα που καλείται να απαντήσει η Γερμανία

Του χρόνου τέτοια εποχή, η ευρωζώνη μπορεί να μας έχει… αφήσει χρόνους. Παρά τις μικρές πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο, το γεγονός πως η κατάρρευση της νομισματικής ένωσης αποτελεί πιθανότητα, λέει πολλά για το μέγεθος των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Ευρώπη. Από τότε που έπληξαν την Ευρώπη η χρηματοπιστωτική, η οικονομική και η πολιτική κρίση, πριν από σχεδόν μια δεκαετία, η Ευρώπη έχει περάσει πολλές δύσκολες στιγμές. Όμως το 2017 θα είναι η πιο σημαντική χρονιά για τη συνέχεια της ευρωζώνης, καθώς τα πολιτικά και οικονομικά ρίσκα φτάνουν στην «καρδιά» του μπλοκ, στη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ιταλία.

Οι απειλές για την Ευρωπαϊκή Ενωση και την ευρωζώνη γίνονται εντονότερες καθώς εξαπλώνονται στα μεγαλύτερα μέλη του μπλοκ. Αν και οι υπερεθνικές δομές της Ευρώπης θα μπορούσαν πιθανότατα να επιβιώσουν μιας αποχώρησης της Ελλάδας από την ευρωζώνη, ή της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, για παράδειγμα, ωστόσο πιθανότατα δεν θα μπορούσαν να ξεπεράσουν την αποχώρηση της Γερμανίας, της Γαλλίας ή της Ιταλίας. Οι χώρες αυτές όχι μόνο έχουν τις μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρώπης, αλλά είναι και οι βασικές δυνάμεις που κινούν τη διαδικασία της Ευρωπαϊκής ενοποίησης.

Το επόμενο έτος, μια σειρά γεγονότων θα θέσει σε δοκιμασία τις θεμελιώδεις δομές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι πιο σοβαρές προκλήσεις του μπλοκ θα έρθουν από τη Γαλλία και την Ιταλία, οι οποίες πλήττονται από χαμηλούς ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης και υψηλά επίπεδα ανεργίας.

Το αίσθημα κατά της παγκοσμιοποίησης είναι ισχυρό σε μεγάλα κομμάτια των πληθυσμών των δυο χωρών, που θέλουν να προστατεύσουν την οικονομία τους από τις αντιλαμβανόμενες απειλές της μετανάστευσης και του ελεύθερου εμπορίου. Εν τω μεταξύ, πολλοί Γάλλοι και Ιταλοί ψηφοφόροι είναι δύσπιστοι έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των πολιτικών κομμάτων του κατεστημένου που τη στηρίζουν. Ήδη, και οι δυο χώρες είναι «πρόσφορο έδαφος» για πολιτικές δυνάμεις που ορκίζονται να πολεμήσουν την παγκοσμιοποίηση και να αντιστρέψουν τη διαδικασία της Ευρωπαϊκής ενοποίησης.

Δυο σενάρια για τη Γαλλία και την Ιταλία

Η Γαλλία θα διενεργήσει προεδρικές εκλογές σε δυο γύρος τον Απρίλιο και τον Μάιο, ενώ η παραίτηση του Ιταλού πρωθυπουργού Ματέο Ρέντσι έχει ανοίξει τον δρόμο για γενικές εκλογές στην Ιταλία. Σε κάθε ψηφοφορία, τα εθνικιστικά κόμματα και τα κόμματα που τάσσονται κατά της παγκοσμιοποίησης θα έχουν ισχυρές επιδόσεις. Όμως το μεγαλύτερο ερώτημα είναι αν θα εξασφαλίσουν αρκετή στήριξη για να νικήσουν τα εκλογικά συστήματα που σχεδιάστηκαν για να τα κρατήσουν μακριά από την εξουσία.

Ακόμα και στην πιθανή περίπτωση που η ηγέτις του Εθνικού Μετώπου Μαρίν Λε Πεν λάβει αρκετές ψήφους για να φτάσει στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών της Γαλλίας, θα δυσκολευτεί να πιάσει το όριο του 50% που χρειάζεται για να κερδίσει, δεδομένου ότι οι μετριοπαθείς ψηφοφόροι πιθανότατα θα συμμαχήσουν εναντίον της.

Εν τω μεταξύ, η Ιταλία ουσιαστικά λειτουργεί χωρίς εκλογικό νόμο. Νόμος που πέρασε το 2015 με στόχο την μεταρρύθμιση της προηγούμενης νομοθεσίας, ποτέ δεν έχει εφαρμοστεί και επί του παρόντος βρίσκεται υπό εξέταση από το Συνταγματικό Δικαστήριο της  χώρας. Τις επόμενες εβδομάδες, το Ιταλικό Κοινοβούλιο πιθανότατα θα εισάγει ένα αναλογικό εκλογικό σύστημα που θα αναγκάζει τα κόμματα να σχηματίζουν συνασπισμούς για να μπουν στην κυβέρνηση. Αυτός ο νόμος πιθανότατα θα καταρτιστεί έτσι ώστε να μειωθούν οι πιθανότητες του Κινήματος των Πέντε Αστέρων να αποκτήσει πρόσβαση στην εξουσία, αφού το αντισυστημικό αυτό κόμμα αρνείται να σχηματίσει συμμαχία με άλλα πολιτικά κόμματα.

Έτσι, η Γαλλία και η Ιταλία θα δουν να εκτυλίσσεται ένα από τα δυο σενάρια. Στο πρώτο σενάριο, το Εθνικό Μέτωπο και/ή το Κίνημα των Πέντε Αστέρων έρχονται στην εξουσία, φέρνοντας τις χώρες τους ακόμα πιο κοντά στην αποχώρηση από την ευρωζώνη.

Για να αποχωρήσουν από την ευρωζώνη, οι νέες κυβερνήσεις θα πρέπει να οργανώσουν και να κερδίσουν σε δημοψήφισμα για τη συμμετοχή στη νομισματική ένωση. Όμως η ανακοίνωση και μόνο από τη Γαλλική ή την Ιταλική κυβέρνηση της πρόθεσης εξόδου από τη νομισματική ένωση, μπορεί να επισπεύσει την κατάρρευση της ευρωζώνης πριν καν διενεργηθεί δημοψήφισμα. Η αναγγελία ενός δημοψηφίσματος πιθανότατα θα ήταν αρκετή για να προκαλέσει μαζική φυγή καταθέσεων από τις τράπεζες της Νότιας Ευρώπης, καθώς οι καταθέτες θα μεταφέρουν τα χρήματά τους από τις αδύναμες οικονομίες του Νότου, σε «ασφαλή καταφύγια» του Βορρά.

Οι επιπτώσεις ενός τέτοιου bank run θα έφτανα πολύ πέρα από τις χώρες που εμπλέκονται άμεσα με τα δημοψηφίσματα. Πολλοί με χρήματα σε Ισπανικές ή Πορτογαλικές τράπεζες, για παράδειγμα, θα έσπευδαν να τα μεταφέρουν σε τράπεζες του Βορρά. Αν η ευρωζώνη εξαφανιστεί και οι τραπεζικές καταθέσεις μετατραπούν σε εθνικά νομίσματα, οι κάτοχοι τραπεζικών λογαριασμών θα προτιμούσαν τα ευρώ τους να μετατραπούν σε γερμανικά μάρκα, αντί για πεσέτες ή εσκούδα.

Στοιχεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας δείχνουν πως το χρήμα στην Ευρώπη ήδη «μεταναστεύει» από τα Νότια στις τράπεζες του Βορρά εδώ και αρκετά χρόνια. Μια ανακοίνωση από μια χώρα του πυρήνα της ευρωζώνης για σχεδιασμό διενέργειας δημοψηφίσματος για τη συμμετοχή της στην ευρωζώνη, θα μπορούσε, ως εκ τούτου, να αναγκάσει την ΕΚΤ να επιβάλει capital controls για την αποτροπή της κίνησης χρημάτων προκειμένου να «αγοράσει χρόνο» στους ηγέτες της ΕΕ για να αποφασίσουν τι θέλουν να κάνουν με τη νομισματική ένωση.

Στο δεύτερο και πιθανότερο σενάριο, τα μετριοπαθή κόμματα σε Γαλλία και Ιταλία παραμένουν στην εξουσία. Αν και αυτό θα απομάκρυνε τον κίνδυνο μιας άμεσης κρίσης στην ευρωζώνη, ωστόσο μπορεί να αποδειχθεί προσωρινή αναβολή. Ακόμα και οι μετριοπαθείς της Γαλλίας και της Ιταλίας τάσσονται υπέρ της αναδιάρθρωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης προκειμένου να αποδυναμωθούν κεντρικοί θεσμοί στις Βρυξέλλες και να επιστρέψουν ορισμένες εξουσίες στα εθνικά κοινοβούλια.
 Δεδομένου ότι τέτοιου είδους μεταρρυθμίσεις φαίνεται απίθανο να πραγματοποιηθούν υπό τις παρούσες συνθήκες (οι κυβερνήσεις της ΕΕ θέλουν να αποφύγουν τον κίνδυνο να ανοίξει η διαδικασία αναθεώρησης Συνθηκών), η καλύτερη εναλλακτική θα ήταν να ενεργήσουν μονομερώς και να αλλάξουν επιλεκτικά –ή να αγνοήσουν- την εξουσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και άλλων θεσμών της ΕΕ.

Όμως το βασικό ζήτημα που θα πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψιν είναι πως, εκτός και αν οι οικονομίες αυτές βιώσουν μια ισχυρή ανάκαμψη –και μάλιστα γρήγορα- η άνοδος εθνικιστικών κομμάτων στην εξουσία απλώς θα αναβληθεί μέχρι τις επόμενες εκλογές. Στη Γαλλία, αυτό θα μπορούσε να σημαίνει πέντε χρόνια, αν η μετριοπαθής κυβέρνηση που πιθανότατα θα προκύψει  το 2017 καταφέρει να ολοκληρώσει τη θητεία της.

Στην Ιταλία θα μπορούσε να σημαίνει μόλις λίγους μήνες, αφού οι κυβερνήσεις εκεί σπάνια αντέχουν μέχρι το τέλος της θητείας τους.

Μια πιο απομονωμένη Γερμανία

Εκλογές διενεργεί το 2017 και η Γερμανία, όμως αναλόγως του πώς θα εκτυλιχθεί το μέλλον, η ψηφοφορία εκεί θα μπορούσε να έχει την μικρότερη επίπτωση στην μοίρα της Ευρώπης. Μέχρι να φτάσουν οι Γερμανοί στις Κάλπες, τον Σεπτέμβριο ή Οκτώβριο, τα γεγονότα σε άλλες χώρες μπορεί να έχουν ήδη προκαλέσει κρίση στην ευρωζώνη. Η Γερμανία θα έχει ελάχιστη επιρροή στα εκλογικά αποτελέσματα στην Ιταλία ή στη Γαλλία, και η κυβέρνηση στο Βερολίνο πιθανότατα θα πρέπει να αντιδράσει στα γεγονότα, αντί να έχει την ευκαιρία να τα διαμορφώσει.

Αν οι μετριοπαθείς δυνάμεις κρατήσουν τον έλεγχο της Γαλλίας και της Ιταλίας, η προεκλογική περίοδος της Γερμανίας θα είναι σχετικά κανονική, και θα επικεντρώνεται σε θέματα όπως η μετανάστευση και η ασφάλεια. Οι ηγέτες της χώρας αντιλαμβάνονται πως οι Γάλλοι και Ιταλοί γείτονές τους αισθάνονται όλο και λιγότερο άνετα με την κατεύθυνση της ευρωζώνης, όμως θα αποφύγουν να κάνουν ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις μέχρι να τελειώσουν με τις εκλογές τους.

Αν και τα βόρεια και νότια μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμφωνούν πως το μπλοκ πρέπει να μεταρρυθμιστεί, έχουν διαφορετικές απόψεις ως προς την προσέγγιση. Οι εκλογικές πιέσεις στη Γερμανία θα κάνουν το Βερολίνο απρόθυμο να συμβιβαστεί με τους νότιους εταίρους για μια σειρά ζητημάτων, περιλαμβανομένης της πιο «ευέλικτης» ερμηνείας των ευρωπαϊκών στόχων για τα ελλείμματα, την εισαγωγή μέτρων τόνωσης της οικονομίας σε όλη την ευρωζώνη, ή τη στήριξη των επεκτατικών πολιτικών της ΕΚΤ.

Αυτό δεν θα βοηθήσει στη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ των βόρειων και νότιων μελών της ευρωζώνης. Για τη Γερμανία, το καλύτερο σενάριο θα ήταν να αναβληθούν οι όποιες πραγματικές μεταρρυθμίσεις της ΕΕ μέχρι το 2018, όμως ακόμα και αυτό απλώς θα καθυστερήσει τα προβλήματα του μπλοκ και δεν θα τα λύσει.

Από την άλλη πλευρά, μια νίκη των λαϊκιστών στη Γαλλία ή την Ιταλία θα άλλαζε δραματικά τους υπολογισμούς της Γερμανίας. Η πρώτη αντίδραση του Βερολίνου θα ήταν να προσπαθήσει να διευκολύνει μια νέα κυβέρνηση στο Παρίσι ή τη Ρώμη σε μια προσπάθεια να αποτρέψει την κατάρρευση της ευρωζώνης. Όμως η Γερμανία δεν μπορεί να θέσει το δικό της οικονομικό μέλλον στα χέρια της Γαλλίας ή της Ιταλίας, κάτι που σημαίνει ότι θα έπρεπε ταυτόχρονα να καταρτίσει έκτακτα εναλλακτικά σχέδια για έναν κόσμο μετά την ευρωζώνη.

Η αρχική αντίδραση της Γερμανίας σε μια αποσύνθεση της ευρωζώνης θα ήταν να βρει συμμάχους με τους οποίους να συνεργαστεί για μελλοντικά εμπορικά και συναλλαγματικά μπλοκ. Όμως και αυτό θα μπορούσε να αποδειχθεί δύσκολο. Η Αυστρία είναι ένας φυσικός εταίρος για τη Γερμανία, όμως η χώρα προσπαθεί να αντιμετωπίσει τις δικές της εθνικιστικές δυνάμεις, κάτι που θα περιόριζε τη διάθεση των ηγετών της να συμμετέχουν σε νέα υπερεθνικά εγχειρήματα.

Η Σκανδιναβική Ευρώπη είναι οικονομικά και ιδεολογικά κοντά στη Γερμανία, όμως στο πλαίσιο μιας ευρείας  πολιτικής κρίσης, η περιοχή θα μπορούσε να αποφασίσει να επικεντρωθεί στις δικές της προσπάθειες ενοποίησης. Συνεπώς, η Γερμανία θα μπορούσε να βρεθεί να διαπραγματεύεται τη δημιουργία μιας «βόρειας ευρωζώνης» με τη Benelux και τις χώρες της Βαλτικής.

Σε ένα τέτοιο περίπλοκο σενάριο, οι Γερμανοί ψηφοφόροι θα μπορούσαν να στραφούν μαζικά στην Άνγκελα Μέρκελ για προστασία, φέρνοντάς την για τέταρτη φορά στην εξουσία. Όμως αυτό δεν θα ανακούφιζε μια χώρα που αντιμετωπίζει μια υπαρξιακή κρίση. Η εξαρτώμενη από τις εξαγωγές οικονομία της Γερμανία βασίζεται στην πρόσβαση στις ξένες αγορές για να δημιουργεί θέσεις εργασίας εγχωρίως. Η διάλυση της ευρωζώνης θα δημιουργούσε αξιοσημείωτη αβεβαιότητα που θα αποδυνάμωνε την οικονομική δραστηριότητα στην Ευρώπη και θα επηρέαζε αρνητικά τις Γερμανικές εξαγωγές.

Η πραγματική απειλή για τη Γερμανία, όμως, δεν θα ήταν η διάλυση της ευρωζώνης, αλλά η επαναφορά των εμπορικών δασμών στην Ευρώπη. Θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι ασχέτως του τι θα συμβεί στην ευρωζώνη, ο κόσμος θα εξακολουθήσει να θέλει να αγοράζει γερμανικά αυτοκίνητα και θα είναι πρόθυμος να τα πληρώσει με γερμανικά μάρκα. Όμως τα μέτρα προστατευτισμού που θα θεσμοθετούνταν σε άλλες χώρες, θα έπληττα τις γερμανικές εξαγωγές και θα οδηγούσαν σε αύξηση της ανεργίας.

Ενώ οι εμπορικοί εταίροι εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως οι ΗΠΑ και η Κίνα, θα μπορούσαν να βοηθήσουν ώστε να μετριαστεί κάπως η ζημιά, ωστόσο δεν θα μπορούσαν να αντισταθμίσουν πλήρως τις χαμηλότερες πωλήσεις στην Ευρώπη. Έτσι, δεν εκπλήσσει το ότι το νέο κύμα του αισθήματος κατά της παγκοσμιοποίησης που σαρώνει την Ευρώπη και τις ΗΠΑ είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό για τη Γερμανία, μια χώρα η ευημερία της οποίας εξαρτάται από την παγκοσμιοποίηση.

Πολλές απειλές μαζί

Τα πιο δραστικά σενάρια –αυτά στα οποία οι ευρωσκεπτικιστικές δυνάμεις κερδίζουν στις εκλογές του 2017- είναι απίθανο να υλοποιηθούν. Όμως ακόμα και αν οι μετριοπαθείς της Γαλλίας και της Ιταλίας παραμείνουν στην εξουσία το 2017, η δυσαρέσκεια των δυο λαών με το ευρωπαϊκό κατεστημένο αυξάνεται όλο και περισσότερο.

Οι φωνές που ζητούν μεταρρύθμιση της ΕΕ γίνονται όλο και πιο δυνατές και για πρώτη φορά αυτοί οι διαφωνούντες θα απαιτήσουν τον επαναπατρισμό εξουσιών στις εθνικές κυβερνήσεις, αντί για μεγαλύτερη ευρωπαϊκή ενοποίηση. Οι κυβερνήσεις θα ενεργούν συχνότερα μονομερώς και οι κεντρικοί θεσμοί στις Βρυξέλλες θα αρχίσουν να χάνουν τη σημασία τους. Το σημαντικότερο, τα εκλογικά και πολιτικά συστήματα που πιθανότατα θα κρατήσουν τις αντισυστημικές δυνάμεις μακριά από την εξουσία το 2017, ίσως να μην συνεχίσουν να τις μπλοκάρουν για πολύ καιρό ακόμα, αν δεν βελτιωθούν οι οικονομικές συνθήκες στην Ευρώπη.

Όπως ένα κομμάτι κλασσικής μουσικής, όπου τα όργανα και οι μελωδίες μπαίνουν ένα-ένα, φτάνοντας σε ένα αρμονικό κρεσέντο, αρκετά από τα θέματα που έχουν προκύψει στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια θα μπορούσαν σύντομα να «παίζουν» όλα μαζί.

Το επόμενο έτος, ένας συνδυασμός εθνικιστικών και αντισυστημικών αισθημάτων, δυσεπίλυτων τριβών μεταξύ Βορρά και Νότου, μεταναστευτικής κρίσης, περιφερειοποίησης, εύθραυστων τραπεζικών κλάδων και ανεπάρκειας στη λήψη αποφάσεων, θα μπορούσαν να έρθουν στην επιφάνεια, ανοίγοντας ακόμα περισσότερο τις ρωγμές στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Θεωρητικά, κανένα από τα προβλήματα αυτά από μόνο του δεν θα ήταν τόσο σοβαρό ώστε να καταστρέψει την ευρωζώνη μέσα στους επόμενους 12 μήνες. Μαζί όμως θα μπορούσαν να αποδειχθούν υπερβολικά για να τα αντέξει η ευρωζώνη. Αν και η κατάρρευση της νομισματικής ένωσης τον επόμενο χρόνο δεν είναι πιθανή, ωστόσο είναι δυνατή, κάτι που δείχνει πως το 2017 θα είναι η πιο κρίσιμη χρονιά για την ευρωπαϊκή ενοποίηση από τότε που ξεκίνησαν οι πολλές κρίσης της Ευρώπης.

Άννα ΦαλτάιτςStratfor
Euro2day

ΤO ΝΑΤΟ !!! EINAI ETOIMO !!! ΓΙΑ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΤΑ ΔΥΤΙΚΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ !!!

«Εμπιστευτικό έγγραφο σχετικά με την ασφάλεια στα Βαλκάνια: Το ΝΑΤΟ θα επέμβει σε περίπτωση συγκρούσεων μεταξύ εθνοτήτων» 

Το ΝΑΤΟ είναι έτοιμο να επέμβει επιχειρησιακά στα Βαλκάνια όταν θα θεωρήσει ότι είναι απαραίτητο, για να αποτρέψει συγκρούσεις μεταξύ εθνοτήτων και να προωθήσει την ασφάλεια και τη σταθερότητα, σύμφωνα με απόρρητο έγγραφο του ΝΑΤΟ που αναφέρεται στην κατάσταση των Δυτικών Βαλκανίων, όπως δημοσιεύει η κροατική ειδησεογραφική ιστοσελίδα 'Βέτσερνι Λίστ'.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα το θέμα συζητήθηκε και εγκρίθηκε κατά τη συνεδρίαση των υπουργών Εξωτερικών των χωρών μελών αυτόν τον μήνα και σε έγγραφο περιγράφονται λεπτομερώς δύο τύποι απειλών που αντιμετωπίζουν τα Δυτικά Βαλκάνια και ειδικότερα οι ισλαμικοί θύλακες που υπάρχουν σε αυτά. Είναι η επιστροφή των εξτρεμιστών από τα πεδία των μαχών της Συρίας και του Ιράκ αλλά και η αποσταθεροποιητική συμπεριφορά της Ρωσίας με την επιρροή της, όπως σημειώνεται.

Το έγγραφο αναφέρει ότι «περίπου 260 εξτρεμιστές του 'ισλαμικού κράτους' και της Αλ Κάιντα» θα γυρίσουν στη Βοσνία Ερζεγοβίνη από τα πεδία των μαχών της Συρίας και του Ιράκ. Ο αριθμός τους υπολογίζεται βάσει των στοιχείων του τέλους του 2015.

«Σημαντική αιτία ανησυχίας», σημειώνει το έγγραφο του ΝΑΤΟ, «είναι η ριζοσπαστικοποίηση, οι βίαιος εξτρεμισμός και η επιστροφή των ξένων μαχητών στη Βοσνία – Ερζεγοβίνη και σε άλλες βαλκανικές χώρες- θύλακες των ισλαμιστών.

Η δεύτερη απειλή για τις χώρες μέλη του ΝΑΤΟ είναι η αυξημένη επιρροή της Ρωσίας, κυρίως στον σερβικό πληθυσμό, αφού «τα μηνύματα μεταξύ των Σέρβων για τη ρωσική παρουσία έχουν μεγάλη απήχηση», όπως γράφει το έγγραφο.

Το ΝΑΤΟ βλέπει ακόμη «αύξηση των ρωσικών δραστηριοτήτων στα Δυτικά Βαλκάνια με μια «αποσταθεροποιητική συμπεριφορά». Αυτή εκδηλώνεται με πολιτικά μηνύματα, την οικοδόμηση δεσμών με μέλη των ελίτ καθώς και με επενδύσεις σε τομείς ενέργειας και μέσων ενημέρωσης...

Η Ρωσία προσφέρει πολιτική και οικονομική υποστήριξη στη σερβική οντότητα της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης και προσπαθεί να εμποδίσει την ευρωατλαντική πορεία της χώρας αυτής, καταλήγει το έγγραφο.

Ως κατακλείδα τονίζεται ότι το ΝΑΤΟ υποστηρίζει πλήρως την ευρωατλαντική πορεία τόσο των Σκοπίων, όσο και της Βοσνίας – Ερζεγοβίνης και υποστηρίζει θερμά το διάλογο για την εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ Σερβίας και Κοσσυφοπεδίου.

Πηγή Εchedoros

Ο ΜΠΟΥΦΕΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΘΗΒΑΣ '' ΙΣΜΗΝΗ '' , ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ !!!

ΣΥΛΛΟΓΟΣ  ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΘΗΒΑΣ '' ΙΣΜΗΝΗ '' 
Θήβα 24 Δεκεμβρίου 2016 
Ευχάριστη Χριστουγεννιάτικη έκπληξη !!! γιά τούς Θηβαίους Δημότες ήταν η παρουσία τού Συλλόγου Γυναικών Θήβας
 '' ΙΣΜΗΝΗ '' παραμονή των Χριστουγέννων , στην Κεντρική Πλατεία τής Θήβας , όπου με τον Μπουφέ Αγάπης πού δημιούργησε πρόσφερε σε όλο τον κόσμο Εορταστικά Γλυκίσματα , και  Ποτά . 
Τίμησαν μεταξύ άλλων με την παρουσία τους 
 την δράση τού Συλλόγου   ο Δήμαρχος τού Καλλικρατικού Δήμου Θηβαίων κ. Σπύρος Νικολάου και ο Πρόεδρος τού Δημοτικού Συμβουλίου τού Δήμου Θηβαίων κ. Θανάσης Κοκοντίνης .
'' ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ !!! ΕΥΤΥΧΙΑ !!! ΕΥΗΜΕΡΙΑ  !!! ''

                                                      Δημήτρης Σοβατζής

'' ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ '' ΑΓΑΠΗ !!! ΥΓΕΙΑ !!! ΕΥΤΥΧΙΑ !!!

'' ΚΡΗΣΦΥΓΕΤΑ ΤΟΥ ISIS '' !!! ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ !!!

«Kρησφύγετα του ISIS στην Ελλάδα»

Οι Γερμανοί μιλάνε για «κρησφύγετα του Ισλαμικού Κράτους στην Ελλάδα»

Οι Γερμανοί προχώρησαν στην σύλληψη ενός 24χρονου Μαροκινού, ως ύποπτου για μέλος τουΙσλαμικού Κράτους.

Πρόκειται για τον Ρεντουάν Σ., όπως κατονόμασαν οι εισαγγελικές αρχές τον άνδρα σύμφωνα με το Associated Press, ο οποίος ήταν μέλος του δικτύου του Αμπντελαμίντ Αμπαούντ.

Ο τελευταίος θεωρείται ότι ήταν ο άνθρωπος που σχεδίασε το αιματοκύλισμα του Παρισιού, στις 13 Νοεμβρίου του 2015.

Υπεύθυνος για τα κρησφύγετα του ISIS στην Ελλάδα

Σύμφωνα με τις γερμανικές εισαγγελικές αρχές, ο 24χρονος Μαροκινός ήταν υπεύθυνος για τα κρησφύγετα του ISIS στην Ελλάδα και την Τουρκία, από τον Οκτώβριο του 2014 έως τις αρχές του 2015, ενώ σχεδιάζονταν οι επιθέσεις στο Παρίσι.

Ακόμη, οι Αρχές πιστεύουν ότι ο Μαροκινός είχε ενημερωθεί από τον Αμπαούντ για τα σχέδια επίθεσης που έγινε στο Βερνιέ, στο Βέλγιο, στις 15 Ιανουαρίου 2015.

 Ο 24χρονος παρέμεινε σε επαφή με την ομάδα αφότου μπήκε στη Γερμανία, τον Μάιο του 2015.

Να σημειωθεί η αναφορά σε «κρησφύγετα του ISIS στην Ελλάδα», που αναφέρουν τα διεθνή πρακτορεία επικαλούμενα τις γερμανικές Αρχές.

http://www.tribune.gr/world/news/article/

ΕΥΧΕΣ !!! ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΑΙΩΝ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΘΗΒΑΣ '' ΤΑ ΚΟΝΑΚΙΑ '' !!!

ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΒΟΥΛΙΑΞΟΥΝ ΤΗ ΛΕΣΒΟ ΜΕ 6.000 ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ! ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΣΧΕΔΙΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΤΟ ΚΡΥΒΟΥΝ !!!

Στη Μυτιλήνη, έξω από την πόλη καμια 20αριά χιλιόμετρα στην τοποθεσία ΛΑΜΠΟΥ ΜΥΛΟΙ, καθαρίζουν χώρο λένε για αποθήκευση οικίσκων οι οποίοι είναι...

τόσοι οικίσκοι, που μόνο για νέο hot spot  πρέπει να προορίζονται. Οι φήμες λένε για 1500 οικίσκους συνολικά, 1500 οικίσκοι από 5 άτομα μας κάνουν 5-6 χιλιάδες κόσμο.

Θα βουλιάξει το νησί! Το κρύβουν.. μα δεν κρύβεται πια!!!

Οι κάτοικοι ακόμα και τώρα αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα με επιθέσεις στα μαγαζιά τους… δείτε παλαιότερο άρθρο μας (εδώ) σκέψου να φτιάξουν ένα τόσο μεγάλο HOT SPOT να δούμε μετά ποιος θα εγγυηθεί την ασφάλεια των κατοίκων?

Η τοποθεσία που βγήκαν αυτές οι φωτογραφίες είναι (εδώ)

oparlapipas.gr

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ !!! ΚΑΙ ΕΥΧΕΣ !!! ΑΠΟ ΤΗΝ Ο.ΔΙ.Κ. ΒΟΙΩΤΙΑΣ !!!

Θήβα 19/12/2016

     Την Δευτέρα 12/12/2016 ,  ολοκληρώθηκε με επιτυχία το 16^ο διασωστικό σχολείο το οποίο έλαβε χώρα και στην πόλη της  Θήβας, με το πέρας των εξετάσεων 10 νέα μέλη προστέθηκαν στην δυναμική της ομάδας .
     Η ομάδα διαχείρισης κρίσεων (Ο.ΔΙ.Κ) ευχαριστεί για την αμέριστη συμπαράσταση σε αυτό το εγχείρημα την δημοτική κοινωφελή επιχείρηση Θήβας (ΔΗ.Κ.Ε.Θ), τους εργαζόμενους στο συνεδριακό κέντρο, οι οποίοι ήταν πάντα δίπλα μας σε οποιοδήποτε πρόβλημα δημιουργούταν και το βιβλιοπωλείο Χατζηιωάννου Ιωάννης (οπλ. Βογκλή 14 Θήβα) για την υποστήριξη της ομάδας με έντυπο υλικό για την προώθηση των δράσεων .
     Με την ευκαιρία των εορτών ευχόμαστε σε όλους τους συμπολίτες μας καλές γιορτές και ευτυχισμένο το νέο έτος.

Ο υπεύθυνος του παραρτήματος Βοιωτίας
                Καντίκας Ιωάννης  

ΕΡΓΑ !!! ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ !!! Μ.Κ.Ο. !!!

Frontex: ΜΚΟ συνεργάζονται με διακινητές προσφύγων στη Μεσόγειο

Τη βαριά καταγγελία κατά των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (MKO) που δραστηριοποιούνται στη Μεσόγειο ότι συνεργάζονται με τους διακινητές προσφύγων διατυπώνει η Frontex, σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες των Financial Times.
Όπως σημειώνει η βρετανική εφημερίδα, οι καταγγελίες της Frontex περιλαμβάνονται σε εμπιστευτική έκθεση που συντάχθηκε τον περασμένο μήνα. «Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι στους μετανάστες έχουν δοθεί ακριβείς οδηγίες πριν αναχωρήσουν σχετικά με το πώς θα φτάσουν στα πλοία των ΜΚΟ» αναφέρεται στην έκθεση.
Σύμφωνα με Τα Νέα, η αλήθεια είναι ότι οι σχέσεις των δυο πλευρών δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα καλές. Κι αυτό επειδή οι ευρωπαϊκές υπηρεσίες και οι ΜΚΟ έχουν πολύ διαφορετική αντίληψη σχετικά με την επίλυση μιας κρίσης, η οποία έως σήμερα έχει στοιχίσει τη ζωή σε 4.700 ανθρώπους.
Η Frontex, εξάλλου, έκανε ακόμη πιο σαφή την αρνητική της διάθεση απέναντι στις ΜΚΟ σε νέα έκθεση που συνέταξε την περασμένη εβδομάδα. Εκεί γίνεται λόγος για την πρώτη διαπιστωμένη περίπτωση διακινητών που οδηγούσαν μετανάστες απευθείας σε πλοίο Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης.
Σύμφωνα με την Frontex, οι μετανάστες που διασώζονται από μέλη ΜΚΟ αρνούνται συχνά να συνεργαστούν με τους αξιωματούχους των ευρωπαϊκών υπηρεσιών ή την ιταλική ακτοφυλακή. Κάποιοι από αυτούς, μάλιστα, ανέφεραν ότι κρατούν αυτή τη στάση ακολουθώντας τις συμβουλές που τους έχουν δώσει μέλη των ΜΚΟ.
Οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις αρνούνται από την πλευρά τους ότι έχουν οποιαδήποτε σχέση με τους διακινητές.
Η Ορελί Ποντιέ, σύμβουλος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, σημείωσε ότι η οργάνωσή της βρίσκεται σε διαρκή αναζήτηση πλοιαρίων που μεταφέρουν μετανάστες και κινδυνεύουν να βυθιστούν. «Τα εντοπίζουμε νωρίτερα. Αυτή είναι η κατάλληλη αντιμετώπιση της κατάστασης. Δεν νομίζω αυτό να λέγεται συνεργασία» ανέφερε.
Ο αριθμός των θανάτων έχει αυξηθεί κατά 25% από τους 3.800 το περασμένο έτος. Οι εργαζόμενοι στις ΜΚΟ αποδίδουν αυτή την αύξηση στο γεγονός ότι οι διακινητές δεν διστάζουν πλέον να χρησιμοποιούν πλοιάρια που βρίσκονται ακόμη και σε τραγική κατάσταση.
«Το θέμα δεν είναι εάν οι ΜΚΟ συνεργάζονται με τους διακινητές, αλλά γιατί πεθαίνουν τόσο πολλοί άνθρωποι. Σε αυτό το θέμα πρέπει να επικεντρωθεί η Frontex» σημειώνει η Ορελί Ποντιέ των MSF.
Πηγή: Το Βήμα

ΥΠΕΡΗΧΗΤΙΚΟΣ !!! Ο Α.Ο. Η ΘΗΒΑ ΣΑΡΩΣΕ ΣΤΟ ΔΙΑΒΑ ΤΟΥ 4 - 0 ΤΟΝ Α.Ο. ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ !!!

Γ ΄ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ   , 3ος ΟΜΙΛΟΣ , 13η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ  18-12-2016
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ ΘΗΒΑΣ
Α.Ο. Η ΘΗΒΑ - Α.Ο. ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ : 4 - 0
Υπερηχητικός !!! ο Α.Ο. Η ΘΗΒΑ παρουσία 200 Φιλάθλων πού αψήφησαν το Κρύο σάρωσε στο διάβα του τον Α.Ο. ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ με το εντυπωσιακό 4 - 0 , κλείνοντας με τον καλύτερο τρόπο την αγωνιστική περίοδο τού 2016 , ικανοποιώντας σε μέγιστο βαθμό τούς Φιλάθλους του .
Στο 35 ' ο Σπανός με κοντινό σουτ άνοιξε το σκορ 1 - 0 , μετά από επέλαση του Αργυρίου από αριστερά 
Στο 52 ' Φοβερό σουτ τού Αρχηγού Κατσογιάννη μέσα από την μικρή περιοχή απέκρουσε εντυπωσιακά ο  Βοιωτός Γκολκίπερ τού Α.Ο. ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ Διαμαντής 
Στο 57 ΄επέλαση από δεξιά τού Τσοπάνη παράλληλη σέντρα μέσα στην περιοχή και ο Κατσογιάννης από 1μ έχασε την ευκαιρία τού Αγώνα στέλνοντας την μπάλα πάνω από το Οριζόντιο Δοκάρι !!!
Στο 72 ' ανάποδο σουτ τού Σπανού μέσα από την μικρή περιοχή στο Γ ' τής Εστίας , έδιωξε εντυπωσιακά ο Διαμαντής κάνοντας την απόκρουση τού Αγώνα !!!
Στο 73 ' μετά από πολιορκία από 3 διαδοχικά κόρνερ , ο Μεταξούλης με κοντινό πλασέ έκανε το 2 - 0
Στο 78 ' ο κορυφαίος τού Αγώνα Σπανός με κοντινό σουτ έκανε το 3 - 0 μετά από κάθετη μπαλιά τού Μεταξούλη 
Στο 90 ΄μετά από εντυπωσιακή επέλαση τού Σπανού από δεξιά ο Δέδες με κοντινό σουτ
 έκανε το 4 - 0 
Κορυφαίος τού Αγώνα ήταν ο Σέντερ Φόρ τού Α.Ο. Η ΘΗΒΑ Σπανός ο οποίος σκόραρε 2 φορές αλλά και δημιούργησε το 4ο Γκολ .
Διακρίθηκαν επίσης από τον Α.Ο. Η ΘΗΒΑ  και οι Τσομπάνης , Αργυρίου , Κατσογιάννης 
Από τον Α.Ο. ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ διακρίθηκαν οι : Διαμαντής , Τσόκος , Βαλκάνος
Καλή η Διαιτησία τού κ. Καλαμάτα και των Βοηθών του κ.κ. Χατζηκαμαγιάννη και Τσιφλάκου ( Ευβοίας ) 

Α.Ο. Η ΘΗΒΑ : 1. Μόνος , 2. Κουτσούμπας ( 65 ' Μεταξούλης ) , 3.Τσατσαρώνης , 4. Γεωργίου , 5 . Ευσταθίου , 6. Δέδες , 7. Μπέκα ( 75 ' Μαλισσόβας ) , 8. Αργυρίου , 9. Σπανός , 10. Τσομπάνης  , 11. Κατσογιάννης ( 66 ' Μαυρόπουλος )
Προπονητής : Γιώργος Λάμπρου

Α.Ο. ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ : 1. Διαμαντής , 2. Νικολάου ( 78 ' Τσιώλης ) , 3. Παπαναστασίου , 4. Λά'ι'ος , 5. Μαυρέλης , 6. Τσόκος , 7. Αποστολάκης , ( 72' Πουλάκος ) , 8. Μάγκος , 9. Κοβέος ( 75 ' Ζερβός ) , 10. Βαλκάνος , 11. Γούλας 
Προπονητής : Νίκος Μεσολόγγης 

Φωτογραφίες : Βαγγέλης Μακρής