Γράφει ὁ Ἐλευθέριος Ἀνδρώνης
Ἡ κυβέρνηση ἀκολούθησε πιστά τή συνταγή τοῦ ἐνδοτισμοῦ στά ἑλληνοτουρκικά - Φτάσαμε στό χεῖλος τοῦ γκρεμοῦ καί τό «τιμόνι» τῆς χώρας πρέπει νά στρίψει.Ἑλληνοτουρκικά: Νά λοιπόν πού ἡ συνταγή τοῦ ἀέναου ὑποχωρητισμοῦ πρός τήν Τουρκία, μᾶς ἔφερε στό χεῖλος τοῦ γκρεμοῦ, μέ ἕναν γκρίζο ὁρίζοντα νά ἀνοίγεται μπροστά μας, προμηνύοντας ἕνα «θερμό» καλοκαίρι. Ὅταν στίς περισσότερες διπλωματικές τοποθετήσεις ὡς χώρα, γιά μῆνες ἐκπέμπεις ἡττοπάθεια καί ἀδυναμία αὐτόνομων ἀποφάσεων, τότε εἶναι μοιραῖο πώς ὁ ἐξ' ἀνατολῶν γείτονας θά τό «μυριστεῖ» καί... στή κατάλληλη στιγμή θά τό ἐκμεταλλευτεῖ σέ ὅλα τά ἐπίπεδα.
Ὑποχωρητικότητα μέχρι τό «Μητσοτάκης γιοκ»
Δέν ἔχουν συμπληρωθεῖ οὔτε δυό μῆνες ἀπό τότε πού ἀκούστηκε μιά δήλωση ἐθνικῆς ντροπῆς ἀπό τόν ὑπουργό Ἄμυνας Νίκο Παναγιωτόπουλο, πού εἶχε πεῖ πώς «δέν εἶναι ἡ καλύτερη ἐποχή νά λές πράγματα ἐναντίον τῆς Τουρκίας». Οὔτε πάει πολύ καιρός ἀπό τήν ἐπίσκεψη Μητσοτάκη στήν... «Istanbul» (ἔτσι τήν εἶχε γράψει στό twitter του, δυστυχῶς), μέ ἐκεῖνα τά πλατιά χαμόγελα, τίς συζητήσεις γιά... γραβάτες καί τίς διαβεβαιώσεις τοῦ πρωθυπουργοῦ γιά «ἥσυχο καλοκαίρι», ἀφοῦ πρῶτα ἔδινε ἔμμεσο σύνθημα γιά συνεκμετάλλευση.
Γιά ὅσο τό εὐνοοῦσαν οἱ συνθῆκες, ἡ κυβέρνηση ἐνέδιδε ὅλο καί περισσότερο στήν ἐθνοαποδομητική γραμμή τῆς «συνεργασίας γιά ἀμοιβαῖα ὀφέλη». Μόλις προέκυψε τό «Μητσοτάκης γιοκ» ἀπό τον - πάντα ἀπρόβλεπτο - Ἐρντογάν, τό ἐπικοινωνιακό ἀφήγημα ἄλλαξε καί ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης ἐμφανίζεται ξαφνικά ὡς... «μέγας Ἀλέξανδρος» τῆς διπλωματίας.
Τήν ἴδια στιγμή ἡ Τουρκία προχωρᾶ σταθερά σέ μιά πολυμέτωπη κλιμάκωση. Τά μή ἐπανδρωμένα ἀεροσκάφη ἔχουν γίνει μόνιμο «ντεκόρ» στόν οὐρανό τοῦ Αἰγαίου, οἱ ὑπερπτήσεις ἔφτασαν μέχρι τήν Ἀλεξανδρούπολη, καί σέ διπλωματικό ἐπίπεδο οἱ ἐμπρηστικές δηλώσεις ἔρχονται ἀπανωτές καί ζητοῦν ἀποστρατικοποίηση τῶν νησιῶν. Παράλληλα ἐπιχειρεῖται γιά ἀκόμη μιά φορά ἡ ἐργαλειοποίηση τῶν μεταναστευτικῶν ροῶν, πού προϊδεάζουν γιά μιά νέα φάση ὑβριδικοῦ πολέμου.
Ἀκόμα καί στόν τουριστικό τομέα, ἡ Ἄγκυρα διεξάγει ἀνοιχτό πόλεμο ἱστορικῆς καπηλείας, ἐπιστρατεύοντας τήν τουριστική καμπάνια «Turkagean», καί ἐπιδιώκοντας νά καθιερώσουν διεθνῶς τόν ὅρο «τουρκικό Αἰγαῖο». Δεῖγμα ἐθνικοῦ θράσους. ἄλλα καί της - πάντα - ληστρικῆς διάθεσης τοῦ τουρκικοῦ «πολιτισμοῦ», ἡ οἰκειοποίηση μιά ἀρχαιοελληνικῆς ὀνομασίας πού ὁδήγησε στήν ἐπινόηση ἑνός ὅρου - ἔκτρωμα: «Τουρκοαιγαῖο».
Μεγάλη καθυστέρηση στήν ἀνάδειξη τῆς ἀπειλῆς
Μόλις ἡ Τουρκία ἀποφάσισε νά πατήσει «γκάζι» στήν προκλητικότητα, τότε μόνο ὁ Ἕλληνας πρωθυπουργός ἄρχισε σπασμωδικά νά ἀναζητεῖ διπλωματικές ἐπαφές γιά «διεθνοποίηση» τοῦ τουρκικοῦ ἀναθεωρητισμοῦ. Καί μοιραία δημιουργεῖται ἡ ἀπορία, γιά ποιό λόγο δέν ἔγινε νωρίτερα κάτι τέτοιο;
Εἶναι δεδομένο πώς ἡ χώρα μας ἔχασε μεγάλες εὐκαιρίες λόγῳ τῆς παθητικότητας τῆς, καί συνεχίζει νά χάνει κι ἄλλες. Δέν ἐκμεταλλευτήκαμε θεσμικά τήν εὐκαιρία τοῦ Οὐκρανικοῦ, γιά νά ἀναδείξουμε τόν ρόλο τοῦ παράνομου εἰσβολέα πού ἔχει ἡ Τουρκία στήν Κύπρο.
Ὁ πρωθυπουργός καί ἡ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, συμπεριφέρονταν σάν νά μήν ὑφίσταται παράνομη κατοχή ἐδαφῶν στήν Κύπρο, σά νά μήν ἔχει πατήσει κατοχική μπότα σέ μιά χώρα - μέλος τῆς Ε.Ε. Πρός ὄφελος τῆς δυτικῆς συμμαχίας παρά τῶν ἐθνικῶν μας θεμάτων, οἱ ἡγέτες μας προτίμησαν νά προβάλουν στή Βουλή τούς νεοναζί του τάγματος Ἀζόφ, παρά νά ἀναδείξουν ἐξ' ἀρχῆς καί μέ συντεταγμένο τρόπο, τό Κυπριακό ζήτημα.
Ἔπρεπε νά φτάσουμε χρονικά μέχρι τήν ὁμιλία στό ἀμερικανικό Κογκρέσο, γιά νά εἰπωθοῦν τά πρῶτα ψελλίσματα γιά τήν Κύπρο. Καί πάλι ὅμως, ὁ πρωθυπουργός δέν ἐκμεταλλεύτηκε τή χρυσή εὐκαιρία γιά νά πραγματοποιήσει μιά κίνηση - μάτ πρός τήν Τουρκία, πού θά ἦταν ἕνα ἐπίσημο αἴτημα πρός τίς ΗΠΑ, γιά νά ἐνταχθεῖ ἡ Κύπρος στό ΝΑΤΟ. Μιά εὐφυέστατη πρόταση τοῦ καθηγητῆ Μάζῃ, ὁ ὁποῖος εἰσηγήθηκε αὐτή τή στρατηγική κίνηση πού θά ὑποχρέωνε τήν Τουρκία στήν ἄσκηση ἑνός ἀκόμα βέτο ἐντός τοῦ ΝΑΤΟ (πέρα ἀπό Σουηδία - Φινλανδία), γεγονός πού θά τήν καθιστοῦσε αὐτόματα ὡς ἕνα πολύ δυσλειτουργικό μέλος τῆς συμμαχίας, μέ ὅτι θά συνεπαγόταν αὐτό γιά τό μέλλον της.
Ἀντ' αὐτοῦ, κλεισμένοι μέσα στήν ἀτολμία μας, ἐπιτρέπουμε στήν Ἄγκυρα νά θέτει ὡς ἀντάλλαγμα γιά τήν ἄρση τοῦ βέτο πρός Σουηδία καί Φινλανδία, τήν ἀναγνώριση τοῦ ψευδοκράτους στήν Κύπρο.
Ἀντί νά ἐκμεταλλευόμαστε ὅλα τά παράθυρα τῶν εὐκαιριῶν πού ἀνοίγονται, συνεχίζουμε νά παρέχουμε γῆ καί ὕδωρ (πρός τίς ΗΠΑ) καί ἐξοπλισμούς (πρός τήν Οὐκρανία γιά λογαριασμό τῶν ΗΠΑ), παραμένοντας στάσιμοι νά ζητιανεύουμε κάποια φιλελληνικά ψίχουλα διπλωματίας, ἀπό ΝΑΤΟ καί Κομισιόν.
Οἱ σύμμαχοι ζητοῦν πολλά καί ἐπιστρέφουν ψίχουλα
Καί παρά τήν πολιτική μας ὀσφυοκαμψία, ἡ ἀπάντηση πού παίρνουμε ἀπό τούς ἑταίρους, εἶναι μιά προκλητική νοοτροπία ἴσων ἀποστάσεων πού καταλήγει στό «βρεῖτε τα μεταξύ σας». Καμία ἀπολύτως ἐξασφάλιση δέν ἔχει δοθεῖ ἀπό τούς συμμάχους ἀπέναντι στήν τουρκική ἀπειλή, καί αὐτό θυμίζει ἔντονα τήν μοῖρα τῆς Οὐκρανίας.
Τήν ἴδια στιγμή πού μαθαίνουμε ἀπό ξένους ἀξιωματούχους το ὅτι ἀδειάζουν τά νησιά μᾶς ἀπό ἐξοπλισμό, ἡ ἑλληνική κυβέρνηση (καί ὄχι οἱ Ἕλληνες πολῖτες) συμπεριφέρεται ὡς ὁρκισμένος ἐχθρός τῆς Ρωσίας, συμμετέχει μέ πάθος σέ ὅλες τίς κυρώσεις ἐναντίον της, ἀκολουθεῖ πιστά ὅλες τίς ἐνέργειες πού ἀπαιτοῦν οἱ ΗΠΑ, μέ τρανό παράδειγμα τήν ἀπίστευτη πειρατεία ἐναντίον τοῦ ἰρανικοῦ τάνκερ, ὅπου μέ ἀπόφαση τοῦ Ἑλληνικοῦ κράτους μεταφορτώθηκε ἰρανικό πετρέλαιο σέ τάνκερ πού ἦταν ναυλωμένα ἀπό τίς ἀμερικανικές ἀρχές.
Ἡ κυβέρνηση συνεχίζει νά ρίχνει ὅλο τό βάρος τῶν διπλωματικῶν της κινήσεων σέ μιά μονότονη ἐπικοινωνιακή ἀνάδειξη τοῦ δίκαιου, καί μιά ἀπεγνωσμένη ἀναζήτηση εὐκαιριακῶν συμμάχων. Τo νά ἔχεις τό διεθνές δίκαιο μέ τό μέρος σου δέν ἀρκεῖ ἀπό μόνο του γιά νά σοῦ ἐξασφαλίσει τήν ἐδαφική ἀκεραιότητα σοῦ ὡς χώρα. Εἰδικά ὅταν ἔχεις ἀπέναντι σοῦ μιά χώρα πού ζεῖ καί ἀναπνέει διαχρονικά μόνο μέσῳ τοῦ ἀναθεωρητισμοῦ.
Χρειάζεται μιά ἄμεση ἀλλαγή πλεύσης ἀπό τήν ἑλληνική πλευρά, ὥστε νά ἀρχίσουμε νά δημιουργοῦμε τίς ἐξελίξεις καί ὄχι νά ἀκολουθοῦμε παθητικά τήν οὐρά τους. Τό καλοκαίρι αὐτό μυρίζει «μπαρούτι», καί ὁ κίνδυνος μιᾶς ἐθνικῆς δοκιμασίας εἶναι μεγάλος. Ἡ πολιτική τοῦ κατευνασμοῦ μας ἔφερε μέχρι τό «ἀμήν», καί δέν μπορεῖ νά συνεχιστεῖ.
