Ως εκπαιδευτικοί, θεολόγοι, ορθόδοξοι χριστιανοί και Έλληνες πολίτες, παρακολουθούμε με ανησυχία τα τελευταία χρόνια τον ηθικό αποπροσανατολισμό της κοινωνίας μας.
Η ανθρώπινη επικοινωνία γίνεται πλέον μέσω κινητών τηλεφώνων και σελίδων κοινωνικής δικτύωσης· οι εξοντωτικοί ρυθμοί και οι συνθήκες εργασίας αποξενώνουν τα μέλη των οικογενειών· η νέα γενιά διασκεδάζει με κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές, μουσική και ηλεκτρονικά παιχνίδια, που προάγουν τη βία και την παράνοια, όταν δεν εξοικειώνουν με τη μαύρη μαγεία και το σατανισμό...
Ο θεσμός του γάμου έχει διασυρθεί, οι ελεύθερες και εφήμερες σεξουαλικές σχέσεις διαφημίζονται σε βαθμό πλύσης εγκεφάλου, οι σύζυγοι τείνουν να υποκατασταθούν με "συντρόφους", που αποκτούν παιδιά και κατόπιν διαλύουν τον ερωτικό τους σύνδεσμο και συνδέονται με άλλους, με τους οποίους αποκτούν άλλα παιδιά κ.ο.κ.
Η κατάθλιψη, τα τροχαία ατυχήματα, οι εξαρτήσεις (πλέον και από την εικονική πραγματικότητα του κυβερνοχώρου) και ο καρκίνος (που η εξάπλωσή του φαίνεται να οφείλεται κατά βάσιν σε ανθρωπογενείς παράγοντες) συντρίβουν, εξουθενώνουν και τελικά εξολοθρεύουν τον άνθρωπο.
Και όλα αυτά, χωρίς να συνυπολογίσουμε τα δυσβάστακτα οικονομικά μέτρα των τελευταίων ελληνικών κυβερνήσεων, την ανεργία και τη διαφαινόμενη παντοδυναμία των διεθνών εταιριών και των τραπεζών, μπροστά στις οποίες το κράτος μοιάζει να αδυνατεί ή - χειρότερα - να αρνείται να προστατεύσει τους πολίτες του.
Το σύμφωνο συμβίωσης, που νομοθετήθηκε στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, ούτως ή άλλως αποδεικνύει ότι το ελληνικό κράτος δεν αποδίδει πλέον οποιαδήποτε αξία στο θεσμό της οικογένειας. Οι κύκλοι συμφερόντων, που ελέγχουν τη ζωή μας, δεν επιθυμούν ανθρώπους δεμένους με δεσμούς αγάπης σε υγιείς και ισορροπημένες οικογένειες, αλλά μονάδες, ανυπεράσπιστες και ανερμάτιστες.
Η επέκταση του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια απλώς συνιστά ένα βήμα παραπέρα στην αλλοτρίωση του ανθρώπινου προσώπου και της ανθρώπινης κοινωνίας, που μοιάζει πλέον όλο και περισσότερο με τα βιβλικά Σόδομα, όπου όχι μόνο υπήρχε ομοφυλοφιλία αλλά οι άνθρωποι είχαν διαφθαρεί τόσο πολύ ώστε να χάσουν κάθε σχέση με το Θεό και να στραφούν εναντίον του.
Σύμφωνα με τη χριστιανική διδασκαλία, η θεώρηση της ομοφυλοφιλίας ως "υγιούς" και "φυσιολογικής" ερωτικής επιλογής αποτελεί απάτη, με θύματα πρωτίστως τους ίδιους τους ομοφυλόφιλους αδελφούς μας και, κατ' επέκτασιν, όλους εκείνους που πιθανόν να εξωθηθούν στην ομοφυλοφιλία παραπλανημένοι από τη σχετική διαφήμιση. Η απάτη αυτή, κατά τη γνώμη μας, εξυπηρετεί μόνο τα συμφέροντα των αθέατων συσπειρώσεων που υποδουλώνουν και εκμεταλλεύονται τους ανθρώπους.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία, όταν χαρακτηρίζει μια πράξη ή μια στάση ζωής ως αμαρτία και πάθος, δεν το κάνει για να καταδικάσει τον άνθρωπο, αλλά για να τον καλέσει να απελευθερωθεί από αυτό και να προστατεύσει τον εαυτό του από τις ολέθριες συνέπειες, που με βεβαιότητα θα του προκαλέσουν οι πράξεις και οι επιλογές του. Η Εκκλησία δεν είναι δικαστήριο, αλλά καταφύγιο, και οι άγιοι διδάσκαλοι του χριστιανισμού δεν είναι ηθικιστές κατήγοροι, αλλά σοφοί και στοργικοί θεραπευτές της ανθρώπινης ψυχής από τα τραύματα, που ο ίδιος ο άνθρωπος από αδυναμία προκαλεί στον εαυτό του.
Τούτο δεν αφορά μόνο στο πάθος της ομοφυλοφιλίας, αλλά σε όλα τα πάθη, από τα οποία υποφέρει ο καθένας μας και τα οποία μας κάνουν να πληγώνουμε τον εαυτό μας και τους άλλους.
Οι άνθρωποι δεν έχουμε μόνο πάθη και ελαττώματα, αλλά και αρετές. Ένας ομοφυλόφιλος δεν απορρίπτεται ως πρόσωπο· προειδοποιείται όμως με σεβασμό ότι οι επιλογές του τον απομακρύνουν από την αληθινή αγάπη και την αληθινή χαρά, πράγμα που συμβαίνει συχνά και στους ετεροφυλόφιλους εξαιτίας άλλων παθών και για άλλους λόγους. Κανείς μας δεν είναι αναμάρτητος, ούτε δικαστής των αδελφών του. Μόνο ο Ιησούς Χριστός είναι αναμάρτητος, ο Οποίος "δεν ήρθε για να κρίνει, αλλά για να σώσει τον κόσμο" (Ιω. 12, 47).
Ακόμη και εκείνοι που εξαπατούν και εκμεταλλεύονται τους ανθρώπους (δεν αναφερόμαστε στους ομοφυλόφιλους αυτή τη στιγμή) είναι προσκεκλημένοι από τον Ιησού Χριστό και την Εκκλησία, που Εκείνος ίδρυσε, να μετανοήσουν, αν θέλουν, και να σωθούν.
Υπό τις παρούσες συνθήκες της ηθικής και πνευματικής σύγχυσης και της ενορχηστρωμένης παραπληροφόρησης, που κυριαρχούν γύρω μας, θα πούμε μόνο τούτα:
Παρακαλούμε το ελληνικό κράτος, του οποίου είμαστε πολίτες και εκπαιδευτικοί λειτουργοί, να συμπεριφερθεί συνετά και να προστατεύσει τον άνθρωπο και την οικογένεια (λαμβάνοντας πραγματικά μέτρα για την προάσπισή τους), αντί να τα υπονομεύει· ιδιαίτερα η θεσμοθέτηση της υιοθεσίας παιδιών ομόφυλα ζευγάρια (όσο κι αν τα αγαπούν) με θλίψη επισημαίνουμε ότι θα δυναμιτίσει την ψυχική ισορροπία ανυπεράσπιστων υπάρξεων.
Θέλουμε να πούμε στους ομοφυλόφιλους συνανθρώπους και κάθε άνθρωπο ότι η Εκκλησία είναι καταφύγιο για όλους. Η μετάνοια, η εξομολόγηση, η συμμετοχή στη Θεία Ευχαριστία είναι αυθεντικές προτάσεις ζωής. Όταν οι λανθασμένες επιλογές στη ζωή πληγώνουν, ο Χριστός και η Εκκλησία είναι η μόνη διέξοδος, ως η μόνη «οδός, αλήθεια και ζωή». Στην παραβολή του ασώτου υιού, η οποία είναι ένα από τα σημαντικότερα και ανθρωπιστικότερα κείμενα της παγκόσμιας γραμματείας, αντιδιαστέλλεται η αλλοτρίωση από την προσκόλληση σε φθαρτές και εφήμερες σχέσεις από τη συμμετοχή στο αιωνίως εόρτιο δείπνο της βασιλείας του Θεού. Στο δείπνο αυτό όλοι είναι καλεσμένοι, ενώ η επιστροφή και η συμμετοχή κάθε ανθρώπου σε αυτό είναι γεγονός χαράς στον ουρανό και τη γη.
Με αγάπη Χριστού
Παγκρήτιος Σύνδεσμος Θεολόγων
