Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΟΥ !!!


Παρασκευή, 16 Μαρτίου 2012

Μια χούφτα Ελλήνων αποτίναξε τον τουρκικό ζυγό!

Ο αριθμός των κλεφτών στην επαρχία μας υπολογίζεται γύρω στους 100 πρίν το 1770 και στους 100 - 150 μετά το 1770. Δεδομένου ότι ο αριθμός των αρχηγών καπεταναίων, κυμαίνονταν στους 8 με 10, και των ανδρών και των παλλικαριών του καθενός τουλάχιστον στους 20 - 25 άνδρες. Εννοείται ότι τις παραμονές της Εθνικής Επανάστασης ο αριθμός είχε αυξηθεί και ήταν περισσότεροι.
Κατά τον Αμβρ. Φρατζή γνωστοί αρχηγοί ήταν: Κρεμαστιώτης Πάνος ( κατάγονταν από την Κρεμαστή ). Υπήρξε ξακουστός στα έτη 1775 - 1787. Είχε εξολοθρεύσει πολλούς Τούρκους και είχε γίνει ο υπερασπιστής του τυραννισμένου λαού μας. Επανειλημμένως περιφέρονταν στην ανατολική Πελοπόννησο και με το “μπαϊράκι του συνέτριψε τα αποσπάσματα που εστέλλον εναντίον του από την Τρίπολιν”.
 Κατά τον διωγμό των κλεφτών δολοφονήθηκε την 16η Μαρτίου 1787 κατόπιν προδοσίας σε ενέδρα ( καρτέρι ), που του έστησαν οι Τούρκοι στο Γεράκι μαζί με τα 35 παλικάρια του.
Καρακίτσος Γεώργιος Νικόλαος και Παναγιώτης. Κατάγονταν από την Λογκάστρα της Σπάρτης, αλλά είχαν καταφύγει στο Ζάρακα όπου και έδρασαν. Με τη προστασία τους κάλυπταν ολόκληρη την οροσειρά του Πάρνωνα μέχρι Μαλέα και Έλος.
Στρατηγούλης Πέτρος, Τσάκωνας(ή Τζακώνης) Ανδρέας. Συνεργάζονταν με το Ζαχαριά.
Στους ανωτέρω πρέπει να προστεθεί και ο ονομαστός Ζαχαριάς ( Μπαρμπιτσιώτης ), γιατί σημείωσε δράση και στην περιφέρεια Έλους, “οι κλέφτες εσκορπίσανε, γινήκαν τρία μπουλούκια και ο Γιώργης πάει στο Μαλεβά κι ο Ζαχαριάς στο Έλος”. Την περιοχή Έλους, προκειμένου να την έχει δική του την είχε απαιτήσει από τους Τούρκους που του την είχαν παραχωρήσει, έπειτα από το επεισόδιο του με τον Μπέη της Μονεμβασίας Αλή, εξαιτίας της αρπαγής απ’ αυτόν μιας κοπέλας από τον Κοσμά.
Βιβλιογραφία: Η Λακωνία κατά την Τουρκοκρατίαν και Βενετοκρατίαν 1460-1824