Το Γιατί απέκτησε την Ισχύ και το Πώς την διαχειρίστηκε θα παραμείνουν τα μοναδικά κριτήρια αξιολόγησης των Εθνών μέσα στις χιλιετίες…
Η συμπεριφορά του νικητή βλέπετε κρίνει και την πραγματική του φύση, αφού σε κάθε εποχή υπήρχαν νικητές και ηττημένοι.
Αυτή η σύγκριση φανερώνει την διαχρονική υπεροχή του Ελληνικού πολιτισμού που θα μπορούσε να συγκριθεί μόνο με τον πυρφόρο μαχητή που γκρεμίζει πύλες για να ρίξει άπλετο φως σε σκοτεινά υπόγεια – αποθήκες ψυχών. Ναι, αυτός ήταν ο ρόλος της Ελληνικής ισχύος και όχι η γενοκτονία των τοπικών πληθυσμών ώστε να καρπωθεί ανενόχλητος τους πόρους άλλων λαών.
Ακόμα και με το ξίφος, οι Έλληνες ηγέτες υπηρετούσαν τον Σκοπό, το Πνεύμα σε αντίθεση δυστυχώς με όλες τις άλλες αυτοκρατορίες της οικουμένης αλλά και με την σύγχρονη χρηματωπιστωτική λαίλαπα που παραπέμπει στην στυνγή βαρβαρότητα των Ούννων.
Τρανή απόδειξη, ο πρώτος που η ιστορία ονόμασε ”Μέγα”. Ο Αλέξανδρος που ένωσε τους Έλληνες και αποθέωσε τον Ελληνικό πολιτισμό στα πέρατα του γνωστού κόσμου. Ο Εκπολιτιστής Ηγέτης που κάποιες ασημαντότητες ασθμαίνοντας προσπαθούν να τον συγκρίνουν με τους σφαγείς των αιώνων. Βασιζόμενοι πάντα στην αμάθεια των νέων γεννεών που έντεχνα καλλιεργούν για να επιβάλλουν την Λήθη εναντι της Αληθείας.
Μα ποιός ηγέτης στην ιστορία έγινε δεκτός με πανηγύρισμούς ακόμα και από την οικογένεια του αντίπαλου αυτοκράτορα; Ποιός ηγέτης μνημονεύεται εδώ και αιώνες από τους λαούς που υποτίθεται ότι κατέσφαξε; Ο Τζέκινγκς Χαν; Ο Ταμερλάνος; Ο Χίτλερ; Ή μήπως νομίζετε ότι θα μνημονεύετε ο Σόρος από τις επόμενες γενιές;
Το γιατί ο Μέγας Αλέξανδρος υμνείται ακόμα σαν Θεός από τους λαούς της Ανατολήςδείχνει το πραγματικό άδολο φως του Ελληνισμού απέναντι στην λύσσα των άλλων κατακτητών. Ο Μέγας Αλέξανδρος μεταλαμπάδευε έναν ανώτερο πολιτισμό. Έναν πολιτισμό που προστάτευε τον αδύνατο απέναντι στις ορέξεις του δυνατού. Έφερνε την γυναίκα και το παιδί ως ισότιμα μέλη της κοινωνίας όταν πριν την έλευση του εθεωρούντο “Res” (αντικείμενα).
Ο Μέγας Αλέξανδρος σφράγιζε τις πύλες απέναντι στο σκότος διδάσκοντας τον Ελληνικό ανθρωπισμό στους λαούς. Ο Ελληνισμός δεν πήγαινε ως κατακτητής αλλά ως απελευθερωτής από τα δεσμά της Τυραννίας, της Αμαθείας, της Κτηνωδίας.
Ο Ελληνισμός δεν ήταν ληστής και δολοφόνος. Απόδειξη, ο αμύθητος θησαυρός της Βακτριανής που έμεινε ανέγγιχτος από τους ‘Ελληνες βασιλείς αλλά έμελλε να εκποιηθεί από τους Ταλιμπάν και τους σύγχρονους “απελευθερωτές”… Όταν όλες οι άλλες εκφάνσεις επεκτατισμού συνοδεύοντο από ανείπωτες σφαγές και γενοκτονίες. Ο τοπικός πληθυσμός έπρεπε να εξαλειφθεί για να ληστευούν οι φυσικοί πόροι χωρίς αντίσταση.
Διότι ο μεγαλύτερος αντίπαλος του βάρβαρου κατακτητή, του Ούννου ή Οθωμανού σφαγέα είναι το Έθνος που είναι ζυμωμένο με την Γη του. Διότι δεν πρόκειται να την παραδώσει, δεν θα την ατιμάσει.
Αυτήν την θηριωδία ζούμε δυστυχώς και σήμερα. Ποιός θα αμφισβητήσει την επίθεση που δέχεται η Ελλάδα στους τομείς της παιδείας και της υγείας από αυτούς που επιβουλεύονται τα “ασημικά” της; Από τους “συνωστισμούς” στα Γενόσημα του θανάτου, η κοιτίδα του Πανελληνισμού παραμένει ο στόχος των παγκόσμιων εξουσιαστών…
…και η απάντηση θα έλθει μόνο όταν το άδολο αυτό φως ξαναλάμψει στην κοιτίδα του και φωτίσει την ανθρωπότητα δείχνοντας ότι η απάντηση στην ασυδοσία των τοκογλύφων, μπορεί να είναι μόνο Ελληνική!
