Μία φωτογραφία πού συγκλονίζει...
Εἶναι ἀλήθεια πώς ἡ Ἐκκλησία,
εἰδικά στή σύγχρονη πολυτάραχη
πραγματικότητα, ἀποτελεῖ
τό μοναδικό πλέον "ἀποκούμπι"
τῶν βασανισμένων
ἀνθρώπινων ψυχῶν.
Παρατηρεῖται πάντως ὅτι
οἱ δυσκολίες τῆς ζωῆς
ἀνανεώνουν
ἀνανεώνουν
τήν σχέση μας μέ τήν
Ἐκκλησία.
Ἐκκλησία.
Ἀκόμα καί
ὁ πιό σκληρόκαρδος
ὁ πιό σκληρόκαρδος
ἄνθρωπος,
ὅταν τόν ἐπισκεφτεῖ
ὅταν τόν ἐπισκεφτεῖ
μία ἀρρώστια καί τόν ὁδηγήσει
στό κρεββάτι τοῦ πόνου, λυγίζει καί
ἀναγεννᾶται μέσα του ἡ δίψα
γιά Θεό. Ἰδιαίτερα μάλιστα, ὅταν βρίσκεται στό
μεταίχμιο μεταξύ ζωῆς
μεταίχμιο μεταξύ ζωῆς
καί θανάτου, ἡ ἀνάγκη ἀπό τήν στοργή καί τήν
εὐλογία τῆς Ἐκκλησίας
εὐλογία τῆς Ἐκκλησίας
καθίσταται ἀδίρητη. Καί τότε οἱ ἐργάτες Της,
οἱ ταπεινοί λευίτες,
οἱ ταπεινοί λευίτες,
θά τρέξουν γιά νά τήν παρέχουν ἀφειδῶς....