Οι "μισθοφορικές λεγεώνες" έτοιμες για δράση
Το μόνο σίγουρο είναι πώς η ειδική κατηγορία στρατιωτών που λειτουργούν ως μισθοφόροι δεν είναι κάτι καινούριο.
Οι πρώτοι διδάξαντες, αν και με εθνικά κυρίως κριτήρια συμφερόντων, είναι η Γαλλική Λεγεώνα των Ξένων που έχει δεκάδες χρόνια ύπαρξης και θεωρείται από τις πιο ισχυρές στρατιωτικές μονάδες του κόσμου. Οι μισθοφόροι στρατιώτες είναι μια μονάδα πολέμου που έχει ως καθαρό επάγγελμα το να είναι ετοιμοπόλεμη και να εκτελεί καθήκοντα με ψυχρή ικανότητα, όποια και αν είναι αυτά.
Έτσι δεν είναι παράξενη η σκέψη για χρήση ιδιωτικών εταιριών ασφαλείας που θα αναλάβουν να προφυλάξουν με μισό κόστος σε χρήμα αλλά και μηδενικό πολιτικό κόστος αντίστοιχα. Οι εταιρίες αυτές ήδη είναι σε ατζέντα συνομιλιών τόσο σε ΝΑΤΟ όσο και στο SCO με πρωτοστατούντες τις ΗΠΑ και τη Ρωσία αντίστοιχα. Ειδικά στη δεύτερη, δηλαδή τη συμμαχία της Σαγκάης (SCO)έχει ενδιαφέρον να δει κάποιος πώς εξελίσσεται η νομοθεσία και οι προϋποθέσεις από την Κίνα για να αναπτυχθεί ο κλάδος ποιοτικά. Δείγμα των παραπάνω σκέψεων αποτελεί επιπροσθέτως και η επιτάχυνση της δίκης για τα μέλη της πρώην Blackwater(σήμερα Academi και μέλος μιας κοινοπραξίας εταιριών) έτσι ώστε να υπάρχει καθαρό υπόβαθρο ανάθεσης/διαγωνισμού.
Δηλώσεις από Ε.Ε. για στοχευμένες επιχειρήσεις κατά λαθρεμπόρων που μεταφέρουν παράνομα φορτία ενώ στέλνουν και ανθρώπους στην Ευρώπη έχουν προωθήσει πολύ ψηλά το ζήτημα, αφού ουδείς στις Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες δεν αναζητεί να επωμιστεί ένα τεράστιο επιχειρησιακό και πολιτικό κόστος. Προτιμούν γενικότερα να δοθεί με συμβόλαιο μια τέτοια πράξη που θα εγγυηθεί και το αποτέλεσμα. Πρόσθετο κριτήριο είναι η δυνατότητα άρνησης σχέσης με αυτές τις δυνάμεις καθώς οι ίδιες λειτουργούν πολλές φορές χωρίς διακριτικά (π.χ.Ουκρανία) και έχουν αρκετή "ευελιξία" όταν μπαίνει θέμα διεθνών νόμων και συνθηκών για βιαιοπραγίες.
Μεγάλο πεδίο δράσης έχει αναπτυχθεί για τις συγκεκριμένες εταιρίες και στην Αφρική, όπου τα κράτη αδυνατούν εκ των πραγμάτων να προστατεύσουν υποδομές και επενδύσεις ιδιωτικών εταιριών με ξένα συμφέροντα στις χώρες τους. Δεν είναι λίγες οι επιθέσεις, άλλωστε, σε πετρελαιοπηγές χωρών σε θαλάσσιες αλλά και χερσαίες εγκαταστάσεις.
Στην Ελλάδα ακόμα δεν έχει πάρει διαστάσεις το θέμα, αλλά η υπογραφή των ενεργειακών αγωγών με Ρωσία και μια ανάπτυξη ενός δικτύου υποδομών μεταφοράς ενεργειακών κοιτασμάτων είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα ανοίξει και πρόσκληση για τις παραπάνω εταιρίες, στο να μετέχουν,δηλαδή, στο σχέδιο ενεργειακής ασφαλείας που θα δημιουργηθεί.
Η πραγματικότητα δείχνει το παραπάνω, ειδικά αν θυμηθεί κάποιος πώς ακριβώς πριν ένα χρόνο είχε τεθεί ζήτημα για την φύλαξη της Αμυγδαλέζας και του χώρου υποδοχής των παράνομων μεταναστών από την εταιρία G4S και τι θόρυβο είχε προκαλέσει αυτό. Η δικαιολογία ήταν όντως τόσο για το θέμα κόστους όσο και για το ότι οι ιδιωτικοί φύλακες των εταιριών αυτών είχαν ειδική εκπαίδευση απέναντι στον έλεγχο και την καταστολή επικίνδυνων καταστάσεων. --- ---
Αλέξανδρος Νίκλαν
Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας
geopolitics
