Κατα καιρούς η ελληνική πολιτεία ασχολείται με ανύπαρκτες μειονότητες παρά με της Βορείου Ηπείρου
Το 1916 ήταν η μόνη φορά που εκπροσωπήθηκε η μειονότητα
Από την
Κατερίνα Κανάκη
Κατερίνα Κανάκη
Το τραγικό συμβάν στους Βουλιαράτες της Βορείου Ηπείρου
υπενθύμισε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο την αδήριτη ανάγκη της υπεράσπισης από την ελληνική Πολιτεία
υπενθύμισε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο την αδήριτη ανάγκη της υπεράσπισης από την ελληνική Πολιτεία
των δικαιωμάτων των Ελλήνων της περιοχής.
Ανατρέχοντας στη μακρά και επώδυνη ιστορία του βορειοηπειρωτικού ζητήματος, εντοπίσαμε κάτι που ίσως ελάχιστοι γνωρίζουν: ότι έναν αιώνα πριν, το 1915, υπήρξε -αν και μετ’ εμποδίων- εκπροσώπηση της μειονότητας στο ελληνικό Κοινοβούλιο.
Αρχικά, πρώτη φορά εκλέχθηκαν Ελληνες της Βορείου Ηπείρου στις εκλογές της 31ης Μαΐου 1915, στις οποίες ψήφισαν και οι περιοχές που μόλις είχαν απελευθερωθεί, δηλαδή η Ηπειρος, η Μακεδονία και τα νησιά του Αιγαίου.
Μόλις λίγους μήνες μετά, τον Αύγουστο, ο Ελευθέριος Βενιζέλος σχηματίζει κυβέρνηση, της οποίας όμως ο βίος απεδείχθη εξαιρετικά βραχύς, λόγω διαφωνιών του με τον βασιλιά Κωνσταντίνο Α΄. Με τη χώρα να βιώνει τον Εθνικό Διχασμό, κηρύσσονται εκ νέου εκλογές στις 6 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους από την κυβέρνηση Σκουλούδη, η οποία και
επικράτησε τελικώς, αφού το Κόμμα των Εθνικοφρόνων εξέλεξε 256 βουλευτές. Ακολούθησαν το Νεωτεριστικόν Κόμμα, το Νεοελληνικόν, το Συντηρητικόν, το Εθνικόν, το Προοδευτικόν, καθώς και η Μακεδονική Ομάδα.
Τότε, στη Βουλή που σχηματίστηκε, συνολικά 19 βουλευτές εκλέχθηκαν από το κόμμα των Ανεξαρτήτων Βουλευτών Βορείου Ηπείρου, αν και υπάρχει διχογνωμία ως προς τον αριθμό, καθώς κάποιες πηγές μιλούν για 16 βουλευτές.
Σύμφωνα με τους ιστορικούς, στην εναρκτήρια συνεδρίαση της νέας Βουλής των Ελλήνων μετά τις εκλογές, στις 11 Ιανουαρίου 1916, οι αντιπρόσωποι βουλευτές της περιοχής όχι μόνο συμμετείχαν κανονικά, αλλά έγιναν και δεκτοί με θερμότατο χειροκρότημα και επευφημίες από ολόκληρη την εθνική αντιπροσωπία.
Αυτή είναι η πρώτη και η τελευταία φορά που Βορειοηπειρώτες βουλευτές συμμετείχαν στο κοινοβουλευτικό έργο της ελληνικής Βουλής, αν και η εκπροσώπησή τους έγινε με μεγάλες δυσκολίες. Κι αυτό, διότι πηγές αναφέρουν πως εμποδίστηκαν από τους Ιταλούς στο να πάρουν μέρος στις συνεδριάσεις του Κοινοβουλίου μετά το 1916, όποτε και η Ιταλία εγκατέστησε στρατό στην περιοχή, αναγκάζοντας τους Ελληνες να αποσυρθούν.
Μόλις λίγους μήνες μετά, τον Αύγουστο, ο Ελευθέριος Βενιζέλος σχηματίζει κυβέρνηση, της οποίας όμως ο βίος απεδείχθη εξαιρετικά βραχύς, λόγω διαφωνιών του με τον βασιλιά Κωνσταντίνο Α΄. Με τη χώρα να βιώνει τον Εθνικό Διχασμό, κηρύσσονται εκ νέου εκλογές στις 6 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους από την κυβέρνηση Σκουλούδη, η οποία και
επικράτησε τελικώς, αφού το Κόμμα των Εθνικοφρόνων εξέλεξε 256 βουλευτές. Ακολούθησαν το Νεωτεριστικόν Κόμμα, το Νεοελληνικόν, το Συντηρητικόν, το Εθνικόν, το Προοδευτικόν, καθώς και η Μακεδονική Ομάδα.
Τότε, στη Βουλή που σχηματίστηκε, συνολικά 19 βουλευτές εκλέχθηκαν από το κόμμα των Ανεξαρτήτων Βουλευτών Βορείου Ηπείρου, αν και υπάρχει διχογνωμία ως προς τον αριθμό, καθώς κάποιες πηγές μιλούν για 16 βουλευτές.
Σύμφωνα με τους ιστορικούς, στην εναρκτήρια συνεδρίαση της νέας Βουλής των Ελλήνων μετά τις εκλογές, στις 11 Ιανουαρίου 1916, οι αντιπρόσωποι βουλευτές της περιοχής όχι μόνο συμμετείχαν κανονικά, αλλά έγιναν και δεκτοί με θερμότατο χειροκρότημα και επευφημίες από ολόκληρη την εθνική αντιπροσωπία.
Αυτή είναι η πρώτη και η τελευταία φορά που Βορειοηπειρώτες βουλευτές συμμετείχαν στο κοινοβουλευτικό έργο της ελληνικής Βουλής, αν και η εκπροσώπησή τους έγινε με μεγάλες δυσκολίες. Κι αυτό, διότι πηγές αναφέρουν πως εμποδίστηκαν από τους Ιταλούς στο να πάρουν μέρος στις συνεδριάσεις του Κοινοβουλίου μετά το 1916, όποτε και η Ιταλία εγκατέστησε στρατό στην περιοχή, αναγκάζοντας τους Ελληνες να αποσυρθούν.