π. Ευάγγελος
Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΑΣ ΣΤΑ ΜΑΥΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ
Ηταν Ὀκτώβριος τοῦ 1943. Οἱ σκληροί Γερμανοί εἶχαν ἑτοιμασθεῖ γιά μιά ἀκόμη φορά νά σκορπίσουν τόν θάνατο πρίν ἀποχωρήσουν ἀπό τή Θήβα καί ἀφήσουν πίσω τους μιά ἐρειπωμένη συνοικία της. Οἱ πληροφορίες τους ἔλεγαν ὅτι στό Τάχι ἦταν κρυμμένα πολλά πυρομαχικά τά ὁποῖα θά χρησιμοποιοῦσαν οἱ ἀντάρτες ἐναντίον τους. Δέν εἶχαν ἄδικο. Πράγματι, στό σημεῖο πού βρίσκεται σήμερα τό καμπαναριό ὑπῆρχε ἕνας μικρός βοηθητικός χῶρος ὅπου ἦταν γεμάτος μέ πυρομαχικά. Ἡ διαταγή πού ἔδωσαν οἱ Γερμανοί πάγωσε τίς καρδιές τῶν κατοίκων καί αὔξησε τό ἐσωτερικό δράμα τῆς ἀγωνίας τῶν γονέων γιά τά παιδιά τους, ὅλων γιά ὅλους, ἀδελφούς, ἀῤῥώστους, γυναῖκες καί παιδιά… Ὅλοι συγκεντρώθηκαν ἔξω ἀπό τό Ναό, ἐνῶ ἀπέναντί τους τό ἐκτελεστικό ἀπόσπασμα περίμενε τό σύνθημα τοῦ ἀξιωματικοῦ γιά νά στείλει τό καυτό μολύβι στά σώματά τους.
Παράλληλα ζήτησαν κατάλογο μέ τά ὀνόματα τῶν ἀνδρῶν ἀπό 16 ἐτῶν καί πάνω, μέ τή διαταγή ὅτι ὅποιος δέν ἦταν παρών νά τόν ἀναζητοῦσαν καί νά τόν ἐκτελοῦσαν ἐπί τόπου. Ἔγινε ἐξωνυχιστικός ἔλεγχος παντοῦ. Καί ποῦ δέν ἔψαξαν. Μέχρι καί στό Ναό μπῆκαν γιά νά ἐντοπίσουν ἐκεῖνο πού ἤθελαν. Τήν εἴσοδο τοῦ μικροῦ αὐτοῦ χώρου, ἔκλεινε μιά ξύλινη πόρτα, ἡ ὁποία ἀνοιγόκλεινε μέ τό φύσημα τοῦ ἀέρα καί παράτεινε τήν ἀγωνία τῶν ἀπελπισμένων, πού παρακολουθοῦσαν τόν ἀξιωματικό νά φτάνει μέχρι τήν εἴσοδο τοῦ χώρου αὐτοῦ, ἀλλά νά μήν μπαίνει μέσα, έχοντας νεκρωμένη την στρατιωτική του διαίσθηση αλλά και την ἀνθρώπινη περιέργεια. Μάλιστα όταν οι κάτοικοι έστειλαν τον μικρό τότε και τώρα μακαριστό Αναστάσιο Πλατή για να κλείσει την πόρτα του χώρου όπου βρίσκονταν τα πυρομαχικά ο Ναζί αντέδρασε χειροδικώντας επάνω στο παιδί. Σέ λίγο οἱ Ναζί ἔφυγαν. Ἔφυγαν ἄπρακτοι. Κατευθύνθηκαν πρός τή νότια πλευρά τῆς Ἐπαρχίας. Οἱ διασωθέντες ἄντρες καί γυναῖκες καί παιδιά ἀμέσως ἔτρεξαν μέσα στό Ναό. Μέ κεριά καί λαμπάδες, γονυκλισίες, μυστικές προσευχές καί δάκρυα εὐχαριστοῦσαν τόν Ἅγιο πού τούς ἔσωσε.
Τόν εὐχαριστοῦσαν διότι ἐκεῖνος ἦταν πού ἐμπόδισε τόν Γερμανό ἀξιωματικό νά ἐντοπίσει τά πυρομαχικά καί νά στείλει τούς ἐνορίτες του στό θάνατο, ἐνῶ ὁ Ναός του νά γινόταν στάκτες καί ἐρείπια. Ἄς τόν εὐχαριστοῦμε λοιπόν καί ἄς Τόν παρακαλοῦμε νά μην στερήσει ποτέ ἀπό τήν Ἐνορία μας τήν Εὐλογία, τή Χάρη καί Προστασία Του.