Τι είναι το Πάσχα; Η προέλευση του Πάσχα
Το Πάσχα, ή Κυριακή της Ανάστασης, όπως ονομάζεται επίσης, είναι μια γιορτή προς τιμήν της ανάστασης του Κυρίου Ιησού, η οποία συνέβη τρεις μέρες μετά τη σταύρωσή Του. Ο ακριβής χρόνος της συμπίπτει κάθε χρόνο με την πρώτη Κυριακή μετά την πρώτη πανσέληνο που έπεται της εαρινής ισημερίας. Για να τιμήσουν την ανάσταση του Ιησού και να θυμηθούν τη σωτηρία και την ελπίδα που έφερε στην ανθρωπότητα, κάθε χρόνο από τον Μάρτιο έως τον Απρίλιο οι Χριστιανοί σε όλο τον κόσμο διοργανώνουν εορταστικές εκδηλώσεις την ημέρα του Πάσχα. Έτσι, αν και εμείς οι Χριστιανοί τιμούμε την ανάσταση του Ιησού, ξέρουμε γιατί επέστρεψε από τους νεκρούς και εμφανίστηκε στον άνθρωπο παρά το γεγονός ότι είχε ήδη ολοκληρώσει το έργο Του όσον αφορά τη λύτρωση; Και ποια είναι η σημασία που διέπει την ανάστασή Του και την εμφάνισή Του στον άνθρωπο;
Η έννοια της ανάστασης του Κυρίου Ιησού και της εμφάνισής Του στον άνθρωπο
Ένα βιβλίο λέει:«Το πρώτο πράγμα που έκανε ο Κύριος Ιησούς μετά την ανάστασή Του ήταν να επιτρέψει σε όλους να Τον δουν, να επιβεβαιώσει πως Αυτός υπάρχει και να επιβεβαιώσει το γεγονός της ανάστασής Του. Επιπλέον, αυτό επανέφερε τη σχέση Του με τους ανθρώπους στα επίπεδα που ήταν όταν Αυτός εργαζόταν στη σάρκα, όταν ήταν ο Χριστός που μπορούσαν να δουν και ν’ αγγίξουν. Με τον τρόπο αυτόν, ένα από τα αποτελέσματα είναι πως οι άνθρωποι δεν είχαν καμία αμφιβολία πως ο Κύριος Ιησούς είχε αναστηθεί από τους νεκρούς αφού είχε καρφωθεί στον σταυρό, όπως και δεν υπήρχε καμία αμφιβολία για το έργο του Κυρίου Ιησού για τη λύτρωση της ανθρωπότητας. Ένα άλλο αποτέλεσμα είναι πως το γεγονός ότι ο Κύριος Ιησούς εμφανίστηκε στους ανθρώπους μετά την ανάστασή Του και τους επέτρεψε να Τον δουν και να Τον αγγίξουν εδραίωσε σταθερά την ανθρωπότητα στην Εποχή της Χάριτος. Από εκεί και πέρα, οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να επιστρέψουν στην προηγούμενη εποχή, την Εποχή του Νόμου, λόγω της “εξαφάνισης” ή της “αναχώρηση” του Κυρίου Ιησού, αλλά θα συνέχιζαν προς τα εμπρός, ακολουθώντας τις διδαχές του Κυρίου Ιησού και το έργο που Αυτός είχε εκτελέσει. Κατά συνέπεια, άνοιξε επίσημα μια νέα φάση στο έργο της Εποχής της Χάριτος, ενώ, από εκεί και έπειτα, οι άνθρωποι που βρίσκονταν υπό τον νόμο, εξήλθαν επίσημα από τον νόμο και εισήλθαν σε μια νέα περίοδο, με μια νέα αρχή. Αυτές είναι το πολλαπλό νόημα της εμφάνισης του Κυρίου Ιησού στην ανθρωπότητα μετά την ανάσταση». «Αφού αναστήθηκε ο Κύριος Ιησούς, εμφανίστηκε στους ανθρώπους που Αυτός θεώρησε απαραίτητο, μίλησε μαζί τους, διατύπωσε τις απαιτήσεις Του από αυτούς, αφήνοντας πίσω τις προθέσεις και τις προσδοκίες Του για τους ανθρώπους. Με άλλα λόγια, ως ο Θεός ενσαρκωμένος, δεν έχει σημασία αν ήταν κατά τον χρόνο Του στη σάρκα ή στο πνευματικό σώμα αφού είχε καρφωθεί στον σταυρό και είχε αναστηθεί· το ενδιαφέρον Του για την ανθρωπότητα και οι απαιτήσεις Του από τους ανθρώπους δεν είχαν αλλάξει. Ενδιαφερόταν για τους μαθητές αυτούς πριν βρεθεί πάνω στον σταυρό· στην καρδιά Του, ήταν ξεκάθαρος όσον αφορά την κατάσταση του κάθε ανθρώπου, κατανοούσε το ελάττωμα κάθε ανθρώπου και, φυσικά, η κατανόηση Του για κάθε άνθρωπο αφότου πέθανε, αναστήθηκε και έγινε πνευματικό σώμα, ήταν η ίδια όπως ήταν όταν Αυτός ήταν στη σάρκα. Γνώριζε πως οι άνθρωποι δεν ήταν απολύτως βέβαιοι για την ταυτότητά Του ως Χριστός, αλλά, κατά το διάστημά Του στη σάρκα, δεν διατύπωσε αυστηρές απαιτήσεις από τους ανθρώπους. Ωστόσο, αφού είχε αναστηθεί, εμφανίστηκε σ’ αυτούς και φρόντισε να βεβαιωθούν απολύτως για το γεγονός πως ο Κύριος Ιησούς είχε έλθει από τον Θεό, πως ήταν ο Θεός ενσαρκωμένος, ενώ χρησιμοποίησε το γεγονός της εμφάνισης και της ανάστασής Του ως το μεγαλύτερο όραμα και το κίνητρο της δια βίου επιδίωξης της ανθρωπότητας. Η ανάστασή Του από τον θάνατο, όχι μόνο ενδυνάμωσε όλους όσοι Τον ακολουθούσαν, αλλά έθεσε σε πλήρη εφαρμογή, ανάμεσα στην ανθρωπότητα, το έργο Του της Εποχής της Χάριτος, με αποτέλεσμα το ευαγγέλιο της σωτηρίας του Κυρίου Ιησού στην Εποχή της Χάριτος να αρχίσει να διαδίδεται σταδιακά σε κάθε γωνιά της ανθρωπότητας. Θα έλεγες πως η εμφάνιση του Κυρίου Ιησού μετά την ανάστασή Του είχε καμιά σημασία; […] Η εμφάνισή Του επέτρεψε στους ανθρώπους να αποκτήσουν μια άλλη εμπειρία και ένα άλλο αίσθημα του ενδιαφέροντος και της φροντίδας του Θεού, αποδεικνύοντας, ταυτόχρονα, δυναμικά πως ο Θεός είναι Αυτός που ανοίγει μια εποχή, που αναπτύσσει μια εποχή και Αυτός που τελειώνει μια εποχή. Μέσω της εμφάνισής Του, ενδυνάμωσε την πίστη όλων των ανθρώπων και, μέσω της εμφάνισής Του, απέδειξε στον κόσμο το γεγονός πως είναι ο Θεός ο ίδιος. Αυτό έδωσε στους ακόλουθούς Του αιώνια επιβεβαίωση, ενώ, μέσω της εμφάνισής Του, άνοιξε επίσης μια φάση του έργου Του στη νέα εποχή».
Από αυτά τα λόγια μπορούμε να δούμε ότι υπάρχει βαθύ νόημα στο ότι ο Κύριος Ιησούς εμφανίστηκε πολλές φορές στους μαθητές Του αφού επέστρεψε από τους νεκρούς και ότι πίσω του κρύβεται η επιμελής φροντίδα και σκέψη του Θεού! Ο Ιησούς γνώριζε ότι, αν και όσοι Τον ακολουθούσαν τότε είχαν ακούσει πολλές από τις διδασκαλίες Του και είχαν δει πολλά θαύματα που εκτέλεσε ο Κύριος και ισχυρίζονταν ότι ο Ιησούς ήταν ο Κύριός τους και ο Υιός του Θεού, δεν κατανοούσαν ωστόσο πραγματικά το γεγονός ότι ο Ιησούς ήταν ο Χριστός και ο ίδιος ο Θεός. Όταν ο Ιησούς συνελήφθη από τις ρωμαϊκές αρχές και Τον ράβδιζαν και Τον χλεύαζαν οι στρατιώτες, πολλοί από εκείνους που Τον ακολουθούσαν άρχισαν να έχουν αμφιβολίες για την ταυτότητά Του και η πίστη τους στον Κύριο γίνονταν όλο και πιο αδύναμη. Ιδιαίτερα όταν ο Κύριος Ιησούς πέθανε μετά τη σταύρωσή Του, πολλοί απογοητεύθηκαν εντελώς από Αυτόν και εκείνο που είχε ξεκινήσει ως αμφιβολία έγινε άρνηση του Κυρίου Ιησού. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο όπως αυτό, αν ο Κύριος Ιησούς δεν είχε εμφανιστεί στον άνθρωπο μετά την ανάστασή Του, πολλοί από εκείνους που Τον ακολουθούσαν δεν θα πίστευαν πια στον Ιησού Χριστό και θα είχαν επιστρέψει στην Εποχή του Νόμου και θα συνέχιζαν να τηρούν τον νόμο της Παλαιάς Διαθήκης. Ο Θεός, ωστόσο, εξέτασε εξονυχιστικά τα εσώψυχα του ανθρώπου και κατανόησε τις αδυναμίες του και ήξερε ότι οι άνθρωποι έχουν μικρό ανάστημα. Έτσι, ο Κύριος Ιησούς επέστρεψε από τους νεκρούς και εμφανίστηκε στους μαθητές Του πολλές φορές, μίλησε μαζί τους, τους έδειξε το πνευματικό Του σώμα μετά την ανάσταση και έφαγε μαζί τους και τους εξέθεσε τις Γραφές. Σκοπός του κάνοντάς τα όλα αυτά είναι να δώσει την ευκαιρία σε όσους Τον ακολουθούσαν να είναι βέβαιοι από τα βάθη της καρδιάς τους ότι ο Κύριος Ιησούς είχε επιστρέψει πραγματικά από τους νεκρούς, ότι ήταν ακόμη ο ίδιος Ιησούς που είχε αγαπήσει τον άνθρωπο και είχε αισθανθεί έλεος γι’ αυτόν, ότι ο Κύριος Ιησούς ήταν ο ίδιος ο ενσαρκωμένος Θεός και ο Μεσσίας που προφήτευε η Βίβλος και θα ερχόταν να λυτρώσει την ανθρωπότητα. Δεν αμφέβαλλαν, ούτε αρνούνταν πια τον Κύριο Ιησού, αλλά, αντιθέτως, πίστεψαν ειλικρινά σ’ Αυτόν και αναγνώρισαν τον Ιησού Χριστό ως Κύριό τους. Από αυτό μπορούμε να δούμε ότι, με την ανάσταση και την εμφάνιση στον άνθρωπο, ο Ιησούς ενίσχυσε την πίστη των ανθρώπων ώστε να πιστεύουν και να ακολουθούν τον Κύριο, φέρνοντας έτσι τον άνθρωπο πλησιέστερα στον Θεό. Αυτή είναι μία πτυχή της έννοιας της ανάστασης του Ιησού.
Εκτός αυτού, ο Ιησούς εμφανίστηκε και εργάστηκε ενσαρκωμένος, περάτωσε πλήρως την Εποχή του Νόμου και ξεκίνησε την Εποχή της Χάριτος. Αφού αναστήθηκε, ο Ιησούς επέτρεψε στους ανθρώπους να διαπιστώσουν ακόμη σαφέστερα ότι, μολονότι ο ενσαρκωμένος Ιησούς Χριστός είχε σταυρωθεί, είχε νικήσει εντούτοις την αμαρτία και τον θάνατο, είχε κατανικήσει τον Σατανά και είχε ολοκληρώσει το έργο Του της λύτρωσης και είχε δοξαστεί. Ο Κύριος Ιησούς ξεκίνησε μια νέα εποχή, έβγαλε εντελώς τους ανθρώπους από την Εποχή του Νόμου της Παλαιάς Διαθήκης και τους εδραίωσε σταθερά στην Εποχή της Χάριτος, κι έτσι τους επέτρεψε να δεχτούν την καθοδήγηση, την ποίμανση και το πότισμα του Θεού στην Εποχή της Χάριτος. Με αυτόν τον τρόπο, αν και ο Ιησούς αναστήθηκε και ανελήφθη στον ουρανό και δεν έτρωγε πλέον, ούτε κατοικούσε ή έμενε με τον άνθρωπο, ο άνθρωπος εξακολουθούσε να μπορεί να προσεύχεται και να επικαλείται το όνομα του Ιησού, να τηρεί τις διδασκαλίες Του, να Τον ακολουθεί με ανυπέρβλητη πίστη και να διαδίδει το Ευαγγέλιο του Κυρίου. Ειδικότερα όταν ο Κύριος Ιησούς αναστήθηκε και εμφανίστηκε στους μαθητές που Τον ακολουθούσαν, η πίστη τους γιγαντώθηκε και, όσον αφορά τη διάδοση του ευαγγελίου του Κυρίου ή το να γίνουν μάρτυρές Του, δεν φοβόντουσαν καμία δυσκολία ή κίνδυνο, ήταν ακατάβλητοι στην αφοσίωσή τους και αφιέρωσαν τα πάντα για την εξάπλωση του ευαγγελίου, και μάλιστα μαρτύρησαν για τον Κύριο. Τελικά, το ευαγγέλιο του Ιησού διαδόθηκε σε ολόκληρο το σύμπαν και σε όλο τον κόσμο και οι οπαδοί του Κυρίου Ιησού αυξάνονταν συνεχώς σε αριθμό, μέχρις ότου να έχουν ακούσει όλοι σε κάθε νοικοκυριό το ευαγγέλιό Του και να έχει γίνει γνωστό σε όλους.
Αφού επέστρεψε από τους νεκρούς, ο Κύριος Ιησούς εμφανίστηκε στους ανθρώπους, ήλθε σε επαφή μαζί τους και τους μίλησε, εξέθεσε τις Γραφές και επικοινώνησε μαζί τους κι έφαγε δίπλα τους και ούτω καθεξής. Αυτές οι πράξεις έδωσαν τη δυνατότητα σε όσους ακολουθούσαν τον Κύριο Ιησού να νιώσουν τη φροντίδα και την ανησυχία Του για τον άνθρωπο και να επιβεβαιώσουν ότι ο Ιησούς ήταν πράγματι ο ίδιος ο Θεός, ο ενσαρκωμένος Χριστός, και οι πράξεις αυτές εδραίωσαν σταθερά τους οπαδούς του Θεού στην Εποχή της Χάριτος. Επιπλέον, άρχισε τότε να εξαπλώνεται το έργο της λύτρωσης του Ιησού, μέχρι να φτάσει σε ολόκληρο το σύμπαν και σε όλο τον κόσμο. Είναι επομένως προφανές ότι η σημασία της ανάστασης του Ιησού και της εμφάνισής Του στην ανθρωπότητα είναι τόσο βαθιά, ώστε μέσα στις πράξεις αυτές δεν κρύβεται μόνον η επιμελής φροντίδα και σκέψη του Θεού, αλλά και η σοφία και η παντοδυναμία Του!
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, ας ευχαριστήσουμε τη διαφώτιση και την καθοδήγηση του Θεού που μας επέτρεψαν να κατανοήσουμε το νόημα της ανάστασης του Ιησού και μας έδωσαν την ευκαιρία να αντιληφθούμε μέσα στο έργο Του για μία ακόμη φορά τη φροντίδα και την ανησυχία του Θεού για μας τους ανθρώπους. Δόξα τω Θεό!
