Σύμφωνα με τις περιγραφές των κατοίκων που ήταν αυτόπτες μάρτυρες, αρχικά παρακολουθούσαν ένα κυκλικό αντικείμενο στον ουρανό... που έλαμπε με λευκό φως και είχε ουρά. Και ενώ διέσχιζε τον ουρανό για περίπου 15’, ξαφνικά μετατράπηκε σε πύρινη σφαίρα που κατέπεσε σε ερειπωμένο δάσος καταστρέφοντας ακαριαία μία έκταση μεγαλύτερη των 2.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, ενώ η φωτιά που ξέσπασε διήρκεσε για εβδομάδες καίγοντας άλλα 10.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Οι συντεταγμένες του επίκεντρου του φαινομένου είναι μήκος 101ο ανατολικά, και πλάτος 62ο βόρεια, 90 χλμ. βόρεια του οικισμού Βαναβάρα στο σημερινό κράτος του Ινσγκούσκ στη Ρωσία. Πολλά γεωδυναμικά ινστιτούτα σε ολόκληρο τον κόσμο και την περιοχή, κατέγραψαν ισχυρές σεισμικές δονήσεις και το Αστεροσκοπείο του Ινσγκούσκ παρατήρησε μια διαταραχή στο μαγνητικό πεδίο της Γης.
Η έκρηξη ήτανε πολύ ισχυρή, περίπου 20 μεγατόνους ΤΝΤ, δηλαδή 2.000 φορές μεγαλύτερη από τις εκρήξεις που έγιναν στη τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι μετά τη ρίψη των πυρηνικών βομβών. Μάλιστα, μετά από σύγκριση των αεροφωτογραφιών της Τουνγκούσκα με της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι, οι ομοιότητες που παρουσιάζουν ως προς την εικόνα και το μέγεθος της καταστροφής είναι εκπληκτικές! Τι έδειξαν οι πρώτες επιτόπιες έρευνες. Η πρώτη έρευνα στην περιοχή για τη διερεύνηση του φαινομένου έγινε ένα χρόνο μετά την εκδήλωσή του, χωρίς να φέρει κάποιο αποτέλεσμα. Ακολούθησε δεύτερη οργανωμένη αποστολή μετά από 18 χρόνια, το 1927, από μία ρωσική ομάδα επιστημόνων της οποίας τα μέλη έμειναν έκπληκτα όταν διαπίστωσαν ότι παρά την τεράστια καταστροφή (σκεφτείτε ότι τεράστια δέντρα είχαν κοπεί σε μικρές λουρίδες και είχαν πέσει σχηματίζοντας κυκλικό σχήμα αντίστοιχο των ακτινών ενός τροχού ποδηλάτου),δεν υπήρχε πουθενά κρατήρας από την πρόσκρουση στη Γη!
Ακόμη, βρήκαν κομμάτια από μεταλλικά συντρίμμια τα οποία και συνέλεξαν, ενώ δεν μπορούσαν να εξηγήσουν το γεγονός ότι κοντά στο σημείο της έκρηξης στα χρόνια που ακολούθησαν μετά το 1908 χιλιάδες άνθρωποι είχαν χάσει τη ζωή τους από μία άγνωστη ασθένεια που τα συμπτώματά της ποτέ στο παρελθόν δεν είχαν καταγραφεί στην Τουνγκούσκα.
Η τρίτη μεγάλη οργανωμένη αποστολή έγινε το 1947 με εντολή του Στάλιν οπότε και επιβεβαιώθηκε ότι υπήρχαν πολλά ίχνη ραδιενέργειας στην περιοχή. Ακολούθησαν και άλλες αποστολές, οι οποίες επίσης έφεραν σημαντικά στοιχεία στο φως, και που κάθε φορά όμως αντί να ξεδιαλύνουν την κατάσταση, μάλλον τα πράγματα μπερδεύονταν.
