- κ. Λούκος Κων/νος (Γεωπόνος – Κόρινθος): ”Δεν υπάρχει εξήγηση από πλευράς γεωπονικής επιστημονικής. Πρόκειται για ένα ΔΙΑΡΚΕΣ ΘΑΥΜΑ”.
- κ. Μακρυγιάννης Π. (Γεωπόνος): ”… Αλλά σα γεωπόνος, είμαι σε θέση να ξέρω πολύ καλά, ότι οι τοίχοι θα είχαν ανοίξει και σπάσει από τις ρίζες ενός μόνο δέντρου, πόσο μάλλον δεκαεπτά”.
- κ. Ράπτης Γεώργιος (Δασολόγος – Ναύπακτος): ”Το όλο φαινόμενο υπερβαίνει κάθε λογική, φυσική και επιστημονική εξήγηση του ανθρώπου”.
- κ. Μπεληγιάννης Ελευθέριος (Πολιτικός Μηχανικός – Αθήνα): ”Όταν ο αέρας αυτός (της ρεματιάς) έχει τη δυνατότητα να ξεριζώνει δέντρα, καταλαβαίνει κανείς, τι δυνάμεις εξασκούνται από τα 17 δέντρα για την ανατροπή της στέγης”.
- κ. Σταυρογιάννη – Περρή Ελένη (Αρχιτέκτων - Καλαμάτα): ”Φαινόμενο επιστημονικά ανεξήγητο. Οι δυνάμεις βάρους και αέρος σε συνάρτηση, θα έπρεπε λόγω θέσεως του εξωκλησιού, αλλά και λόγω της προχείρου κατασκευής αυτού, προς δε και της παλαιότητάς του να είχαν διαλύσει το κτίσμα. Τούτο όμως, παραμένει επί τόσους αιώνας χωρίς σοβαρές φθορές”.
- κ. Παλλας (Διευθυντής Αρχαιοτήτων – Κόρινθος): ”Βάσει των φυσικών νόμων, τουλάχιστον τα μεγάλα αυτά δέντρα, λόγω κλίσεως, ύψους, περιμέτρου έπρεπε να είχαν γκρεμισθεί. Δια να στέκουν αγέρωχα, είναι κάτι που η επιστήμη δεν μπορεί να δώσει εξήγηση”.
- κ. Τίγκας Αναστάσιος (Θεολόγος, Αρχαιολόγος, Ιστορικός – Ηράκλειο Αττικής): ” Η όλη ανάπτυξις, ύπαρξις και ζωή των δέντρων επί της στέγης του ναού της Οσιοπαρθενομάρτυρος Θεοδώρας εκπλήσσει, αντιβαίνει προς πάσα λογικήν και φυσικήν εξήγησιν του ανθρώπου. Καταδεικνύει μίαν σπανίαν ιδιαιτερότητα, την επέμβασιν του Θεού επί της δημιουργίας Του, το θαύμα”.
Η Εκκλησία-Θαύμα
Εορτάζει 11 Σεπτεμβριου
Η Θεοδώρα, σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, γεννημένη από γονείς φτωχούς, είχε ως τόπο κατοικίας της ένα μικρό χωριό κάπου στη Μεσσηνία.
Εκεί, ζούσε μαζί με τους γονείς της και τις δύο αδελφές της. Εκείνο τον καιρό, κάπου στον 10ο αιώνα, υπήρχε στη χώρα νόμος του κράτους που ανάγκαζε τα αρσενικά μέλη των οικογενειών, να μπαίνουν στους κόλπους της εκκλησίας και να γίνονται στρατιώτες, ώστε να προστατεύουν την περιουσία της. Στην οικογένεια της Θεοδώρας όμως, όπως προείπαμε δεν υπήρχαν παιδιά αρσενικά, και ο πατέρας της ως υπερήλικας αδυνατούσε να κάνει αυτή την εργασία. Έτσι, η Θεοδώρα αποφάσισε να πάρει το δύσκολο έργο στις πλάτες της και να καταταγεί εκείνη μεταμφιέζοντας τον εαυτό της σε άντρα.
Έτσι κι έγινε, η νεαρή κοπέλα, έπειτα από λίγο καιρό κατάφερε να εισχωρήσει στο στρατόπεδο του γειτονικού μοναστηριού και σύντομα, μεταμορφώθηκε σε έναν λεβεντόκορμο μισθοφόρο στρατιώτη που το όνομά του ήταν Θεόδωρος.
Τα χρόνια περνούσαν και μια μέρα ο Θοδωρής στάλθηκε από τη μονή σε κάποια γειτονική πόλη, όπου θα διανυκτέρευε για μερικά βράδια σε σπίτια χριστιανών ώσπου να επιστρέψει. Η μοίρα όμως φύλαγε κακά μαντάτα για τον Θεόδωρο και ξαφνικά βρέθηκε να κατηγορείται από την οικογένεια μιας νεαρής κοπέλας στης οποίας το σπίτι είχε διανυκτερεύσει, ότι την άφησε έγκυο! Ο Θεόδωρος σύντομα προσήχθη σε τοπικό δικαστήριο όπου ορίστηκε η εκτέλεσή του.
Τελικά ο μοναχός οδηγήθηκε σ' ένα ερημικό μέρος κοντά στο χωριό «Βάστα» και αφού προσευχήθηκε εκτελέστηκε με αποκεφαλισμό. Σύμφωνα με την παράδοση, η Αγία Θεοδώρα κατά τη διάρκεια της προσευχής της είπε: «Κύριε, το σώμα μου να γίνει Ναός, το αίμα μου ποτάμι, και τα μαλλιά μου δέντρα».
Αφού έγινε αντιληπτό από όλους το λάθος που έκαναν(ότι δηλαδή σκότωσαν άδικα μια γυναίκα πιστεύοντας πως ήταν ο άντρας που είχε αφήσει έγκυο τη νεαρή κοπέλα που αναφέραμε νωρίτερα) έγινε σύντομα το μνήμα της τόπος προσκυνήματος και η Θεοδώρα χαρακτηρίστηκε «Αγία». Τον 12ο αιώνα στον τόπο του μνήματός της, έκτισαν κάποιοι ένα εκκλησάκι που στη στέγη του κατά περίεργο τρόπο φύτρωσαν δέντρα, δεκαεπτά στο σύνολο, των οποίων οι ρίζες τους χάνονται μέσα στην πέτρινη σκεπή του μικρού ναού. Και έτσι λοιπόν, σύμφωνα με τη χριστιανική παράδοση, το σώμα της Αγίας έγινε ναός, τα μαλλιά της δέντρα, και το αίμα της ποτάμι, καθώς δίπλα ακριβώς από το εκκλησάκι κυλάει ένας μικρός αλλά όμορφος ποταμός.
