Η αλήθεια είναι ότι θέλουν να βγάλουν εκατομμύρια πατώντας πάνω στα πτώματα των Ελλήνων. Κι αυτά τα εκατομμύρια δε θέλουν καν να τα βγάλουν απλά από τα δανεικά και τα ληστρικά τους επιτόκια. Θέλουν να τα πάρουν απευθείας από το πορτοφόλι και του τελευταίου Ελληνα, δίνοντάς τον βορά στις πολυεθνικές τους. Κι ας μείνει χωρίς να έχει να ταΐσει τα παιδιά του. Κι ας βλέπει, ανήμπορος, τα παιδιά του να πεθαίνουν…
Ποιο είναι το τελευταίο κρούσμα που αποδεικνύει, χωρίς πλέον να αφήνει καμία αμφιβολία, τα σχέδια της τρόικας εις βάρος των ίδιων μας των ζωών; Δε φτάνει που υποχρέωσαν την κυβέρνηση να ψηφίσει την κατάπτυστη ρύθμιση για τη συνταγογράφηση δραστικής ουσίας, η οποία αφήνει τον ελληνικό λαό εκτεθειμένο στα φάρμακα-δολοφόνους, στα ανώνυμα γενόσημα του Τρίτου κόσμου με τις τόσες και τόσες παρενέργειες, που νομοτελειακά οδηγεί σε αύξηση των δημόσιων δαπανών και στέλνει 20.000 οικογένειες στο δρόμο… Όχι, δεν τους έφτασε που υποχρέωσαν μια ολόκληρη χώρα να πετσοκόψει τις ζωές του λαού της (παρά τη συνολική αντίθεση όλων των εμπλεκομένων) για βγάλουν κέρδη οι πολυεθνικές τους. Τώρα ζητούν τη θανατική μας καταδίκη υπογεγραμμένη, απορρίπτοντας συλλήβδην όλες τις εξαιρέσεις από τη συνταγογράφηση δραστικής.
Όπως είναι απολύτως αυτονόητο, στη συνταγογράφηση δραστικής ουσίας θα υπήρχαν κάποιες εξαιρέσεις. Δε μπορεί, για παράδειγμα, να συνταγογραφεί δραστική ο παιδίατρος. Δεν μπορεί να μην ξέρει τι φάρμακο δίνει σε ένα παιδάκι! Το ίδιο ισχύει, βέβαια, και για τους υπερήλικες. Δεν είναι δυνατόν, ένας άνθρωπος η υγεία του οποίου βρίσκεται σε μια ευαίσθητη ισορροπία και μπορεί να επηρεαστεί από το παραμικρό να παίρνει κάθε φορά και διαφορετικό φάρμακο, ανάλογα με το ποιο είναι το φθηνότερο που έχει εκείνη τη στιγμή το φαρμακείο!
Ετσι, όπως συμβαίνει σε όλες τις νομοθετικές ρυθμίσεις (και πολύ περισσότερο με όσες έχουν να κάνουν με την Υγεία) καταγράφηκαν κάποιες εξαιρέσεις στη συνταγογράφηση δραστικής ουσίας. Πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις, για τις οποίες θα επιτρεπόταν η συνταγογράφηση επώνυμου φαρμάκου, με μόνο στόχο να προστατεύεται η ίδια η ζωή του ασθενούς. Μεταξύ άλλων, σύμφωνα με το σχεδιασμό, θα επιτρεπόταν η συνταγογράφηση επώνυμου φαρμάκου στις ακόλουθες απολύτως προφανείς περιπτώσεις:
- Χρόνιες παθήσεις: Είναι ιατρικώς εξαιρετικά επικίνδυνο να χορηγείται κάθε φορά διαφορετικό φάρμακο σε ανθρώπους που ταλαιπωρούνται επί χρόνια από μια συγκεκριμένη ασθένεια. Θέτει ευθέως σε κίνδυνο τη ζωή τους.
- Ηδη ρυθμισμένοι ασθενείς: Όταν ο ασθενής λαμβάνει συγκεκριμένα φάρμακα επί χρόνια, μπορεί και δεκαετίες ολόκληρες, ο οργανισμός του έχει «ρυθμιστεί» -όπως είναι η ορολογία- σε αυτά τα συγκεκριμένα φάρμακα. Αυτό σημαίνει πως, αν πλέον του συνταγογραφείται απλά η δραστική και, άρα, αλλάξει η φαρμακευτική του αγωγή, μπορεί να αντιμετωπίσει σοβαρότατα προβλήματα, ξεκινώντας από ισχυρά αλλεργικά σοκ, που θα θέσουν σε κίνδυνο τη ζωή του.
- Φάρμακα που περιλαμβάνουν δύο δραστικές: Σε αυτές τις περιπτώσεις η συνταγογράφηση δραστικής ισοδυναμεί με παραλογισμό. Πώς θα συνταγογραφήσει ο γιατρός μία δραστική, όταν το φάρμακο περιέχει –για παράδειγμα- δύο; Θα συνταγογραφήσει τη μία; Και ποια; Και η άλλη, την οποία απαιτεί η θεραπεία του ασθενούς του;
- Παιδιά: Το αναφέραμε, ήδη, ότι την ώρα που διαμορφώνεται ο οργανισμός του ανθρώπου, στην ευαίσθητη παιδική ηλικία, όταν προκύπτουν θέματα που –αν δεν αντιμετωπισθούν άμεσα και ακριβώς με τον ενδεδειγμένο τρόπο- μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο ακόμη και τη ζωή του μωρού και του παιδιού, ο γιατρός έχει απόλυτη ανάγκη να γνωρίζει ακριβώς τι συνταγογραφεί. Φανταστείτε όταν θα δίνουμε στα παιδιά μας ό,τι βρεθεί μπροστά στο ράφι του φαρμακείου…
- Υπερήλικες: Ο οργανισμός του ανθρώπου, μετά από μια ηλικία, βασίζεται σε μια υπερ-ευαίσθητη ισορροπία. Δεν είναι μόνο τα πολλά και διαφορετικά θέματα υγείας που ανακύπτουν, αλλά και η ισορροπία των διαφορετικών φαρμάκων που λαμβάνει ο ασθενής, μεταξύ τους. Ο γιατρός έχει απόλυτη ανάγκη να γνωρίζει ποια ακριβώς είναι τα άλλα φάρμακα που λαμβάνει ο ασθενής του πριν του χορηγήσει κάποιο νέο. Φαντάζεστε τι θα γίνει αν ο γιατρός δεν ξέρει καν τι φάρμακο θα πάρει ο ασθενής του, όπως θα συμβαίνει με τη συνταγογράφηση δραστικής; Απλά, θα θρηνήσουμε θύματα.
- Φάρμακα με εξαρτήματα: Στις περιπτώσεις φαρμάκων που διαθέτουν και κάποιο εξάρτημα (όπως, για παράδειγμα οι εισπνευστήρες των εισπνεόμενων σκευασμάτων για το άσθμα) είναι επίσης αδύνατον για τον γιατρό να συνταγογραφεί δραστική, αφού δεν ξέρει αν το όποιο άλλο φάρμακο με την ίδια δραστική θα διαθέτει το εξάρτημα και αν αυτό θα είναι το κατάλληλο για την περίπτωση του ασθενούς.
Όλα τα προαναφερθέντα είναι αυτονόητα και δε χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να καταλάβει ότι, αν αυτές οι περιπτώσεις ενταχθούν στη συνταγογράφηση δραστικής, άμεσα θα καταδικαστούν σε θάνατο ολόκληρα τμήματα του ελληνικού λαού. Ετσι, την ώρα που οι πάντες ξεσηκωνόντουσαν εναντίον της αναίσχυντης απαίτησης της τρόικας να μας επιβάλει τη δραστική ουσία, θεωρούσαμε τουλάχιστον ότι αυτές οι κατηγορίες θα παρέμεναν στη συνταγογράφηση επώνυμου φαρμάκου.
Κι όμως. Η μανία της τρόικας να θυσιάσει τις ζωές των Ελλήνων για να βγάλουν εκατομμύρια οι πολυεθνικές των δανειστών μας είναι τέτοια, που ούτε εδώ σταμάτησαν. Όταν έφτασαν στον Καρόνε όλες οι εφαρμοστικές υπουργικές αποφάσεις του πολυνομοσχεδίου που κατέστησε το Μνημόνιο 3 νόμο του ελληνικού κράτους, τις αποδέχθηκε όλες, εκτός από αυτή. Με τον απίστευτο κυνισμό που διακρίνει τους τροϊκανούς ακόμη και όταν αποφασίζουν να μας πετσοκόψουν τις ζωές, έγραψε ένα τεράστιο ΟΧΙ με κόκκινα γράμματα πάνω στο χαρτί και επέστρεψε την υπουργική απόφαση που αφορά στις αυτονόητες περιπτώσεις για τις οποίες θα συνεχίσει η συνταγογράφηση επώνυμου φαρμάκου… Και ξεκαθάρισε ότι η τρόικα επιμένει και αυτές οι περιπτώσεις, που αφορούν στο αν θα ζήσουν ή θα πεθάνουν τα παιδιά μας και οι γέροντές μας, να υπαχθούν στη ρύθμιση της συνταγογράφησης δραστικής ουσίας!
Και, βέβαια, αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να το δεχτεί κανένας Ελληνας πρωθυπουργός, γιατί ξέρει ότι δε μπορεί να συνδέσει το όνομά του στην Ιστορία με τη γενοκτονία του λαού του. Ετσι, ο Αντώνης Σαμαράς διεμήνυσε στον Καρόνε ότι αυτό δεν πρόκειται να περάσει. Ο Καρόνε δε συγκινήθηκε, βέβαια, και έρχεται την Τετάρτη να μας «συνετίσει»…
Εδώ, όμως, μιλάμε για ένα θέμα που, αν περάσει το «έτσι θέλω» της τρόικας, τα πιο ευαίσθητα κομμάτια του ελληνικού λαού θα έχουν άμεσο πρόβλημα επιβίωσης.
Αρα, η τρόικα μας στριμώχνει πολύ κοντά σε ένα σημείο που, απλά, δε θα έχουμε τίποτα να χάσουμε αν πούμε ένα μεγάλο ΟΧΙ.
Και, ασφαλώς, αυτό πρέπει να κάνει την Τετάρτη ο Αντώνης Σαμαράς. Αν δε θέλει να θρηνήσουμε, σε μερικές εβδομάδες, το πρώτο νεκρό παιδί…
