Υποδύονται τους ασθενείς για να φάνε ένα πιάτο φαΐ
Σύγχρονοι "άθλιοι" ψάχνουν για ένα πιάτο φαΐ και ένα μέρος για να κοιμηθούν στα νοσοκομεία. Υποκρίνονται πως είναι άρρωστοι ενώ φτάνουν στο σημείο να δημιουργούν ψεύτικους καβγάδες
Φτωχοί και ανήμποροι άνθρωποι που έχουν δει
τη ζωή τους να αλλάζει από τη μια στιγμή στην
άλλη ψάχνουν τρόπους για να εισαχθούν σε κάποιο νοσοκομείο.
τη ζωή τους να αλλάζει από τη μια στιγμή στην
άλλη ψάχνουν τρόπους για να εισαχθούν σε κάποιο νοσοκομείο.
Υποκρίνονται ότι έχουν πρόβλημα υγείας ενώ
φτάνουν στο σημείο να δείχνουν πως είναι
ψυχικά διαταραγμένοι για να νοσηλευτούν
έστω για μια μέρα για να φάνε ένα πιάτο φαΐ
και να έχουν μια σκεπή πάνω από το κεφάλι
τους.
Όπως αναφέρει το "Έθνος της Κυριακής",
εκατοντάδες είναι οιάστεγοι που υποδύονται
τους αρρώστους στις γενικές εφημερίες των
δημόσιων νοσοκομείων, με στόχο να βρουν
στέγη και φαγητό.
Μάλιστα προσθέτει πως κάποιοι δεν διστάζουν
να στήσουν έως και ψεύτικους καβγάδες
έξω από τα αστυνομικά τμήματα, πολλές φορές
μαζί με τους συγγενείς τους, έτσι ώστε με
εισαγγελική παρέμβαση να εξασφαλίσουν
την εισαγωγή τους για εγκλεισμό στο
Δρομοκαΐτειο ώστε να βρουν, στην κυριολεξία,
ένα κομμάτι ψωμί και ένα κρεβάτι να κοιμηθούν!
Όπως καταγγέλλουν εκπρόσωποι των
εργαζομένων σε νοσοκομεία, όπως το
Λαϊκό και ο Ευαγγελισμός, δεκάδες είναι
πλέον οι περιπτώσεις αστέγων, που ενώ
εισήχθησαν κανονικά για νοσηλεία και τα
προβλήματα της υγείας τους αντιμετωπίστηκαν,
η παραμονή τους παρατείνεται, καθώς
δεν υπάρχουν κρεβάτια στους ξενώνες φιλοξενίας.
"Εσείς δεν ξέρετε τι σημαίνει να ξυπνάς
κάθε πρωί και η πρώτη σκέψη της ημέρας
να είναι πού θα κοιμηθώ και τι θα φάω
σήμερα. Να μην μπορείς να ξεφύγεις στιγμή",
λέει στην εφημερίδα ο κ. Γιάννης.
"Μέσα σ' έναν χρόνο έχασα τρία μαγαζιά
και η οικογένειά μου διαλύθηκε.
Μη βγάζετε φωτογραφίες γιατί έχω
δυο παιδιά και δεν θέλω να με δουν
σ' αυτά τα χάλια. Να μην μπορείς να
ελπίζεις σε τίποτα, να σου περνάει
πολλές φορές από το μυαλό ότι καλύτερα
θα ήταν να αυτοκτονήσεις", προσθέτει.
Όπως εξομολογούνται στην εφημερίδα,
η κατάσταση που ζουν είναι ένας
συμβολικός θάνατος.
Παράλληλα, σύμφωνα με τη Μη
Κυβερνητική Οργάνωση Κλίμακα,
υπολογίζεται ότι οι άνθρωποι που
ζουν στους δρόμους τα τελευταία
δύο χρόνια στη χώρα μας είναι από 17.000
έως 20.000 άτομα.
Τέλος, όπως σημειώνει στο 'Εθνος, ο πρόεδρος
εργαζομένων στο Λαϊκό και μέλος της
εκτελεστικής επιτροπής στην Πανελλήνια
Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Δημόσια
Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ), Τάσος Αντωνόπουλος,
"η ανθρώπινη αξιοπρέπεια πλέον έχει
καταλήξει σ' ένα νοσοκομείο. Κατά δεκάδες
έρχονται οι άστεγοι για δήθεν περίθαλψη,
αλλά στη συνέχεια μας ζητούν στέγη, φαγητό,
ενώ κάποιοι έχουν μήνες να κάνουν μπάνιο.
Σε κάθε εφημερία έχουμε πάνω από 15
περιστατικά! Οι κοινωνικές υπηρεσίες δεν
διαθέτουν τις κατάλληλες δομές για να
βοηθήσουν αυτούς τους ανθρώπους.
Εδώ όμως μετριέται ο πολιτισμός της κάθε
χώρας. Δεν μπορείς όταν αντιμετωπίζεις
επείγοντα περιστατικά, όπως ένα έμφραγμα
ή μια αιμορραγία, να έχεις και τους άστεγους
στα πόδια σου. Υπάρχει τρομερό πρόβλημα".
φτάνουν στο σημείο να δείχνουν πως είναι
ψυχικά διαταραγμένοι για να νοσηλευτούν
έστω για μια μέρα για να φάνε ένα πιάτο φαΐ
και να έχουν μια σκεπή πάνω από το κεφάλι
τους.
Όπως αναφέρει το "Έθνος της Κυριακής",
εκατοντάδες είναι οιάστεγοι που υποδύονται
τους αρρώστους στις γενικές εφημερίες των
δημόσιων νοσοκομείων, με στόχο να βρουν
στέγη και φαγητό.
Μάλιστα προσθέτει πως κάποιοι δεν διστάζουν
να στήσουν έως και ψεύτικους καβγάδες
έξω από τα αστυνομικά τμήματα, πολλές φορές
μαζί με τους συγγενείς τους, έτσι ώστε με
εισαγγελική παρέμβαση να εξασφαλίσουν
την εισαγωγή τους για εγκλεισμό στο
Δρομοκαΐτειο ώστε να βρουν, στην κυριολεξία,
ένα κομμάτι ψωμί και ένα κρεβάτι να κοιμηθούν!
Όπως καταγγέλλουν εκπρόσωποι των
εργαζομένων σε νοσοκομεία, όπως το
Λαϊκό και ο Ευαγγελισμός, δεκάδες είναι
πλέον οι περιπτώσεις αστέγων, που ενώ
εισήχθησαν κανονικά για νοσηλεία και τα
προβλήματα της υγείας τους αντιμετωπίστηκαν,
η παραμονή τους παρατείνεται, καθώς
δεν υπάρχουν κρεβάτια στους ξενώνες φιλοξενίας.
"Εσείς δεν ξέρετε τι σημαίνει να ξυπνάς
κάθε πρωί και η πρώτη σκέψη της ημέρας
να είναι πού θα κοιμηθώ και τι θα φάω
σήμερα. Να μην μπορείς να ξεφύγεις στιγμή",
λέει στην εφημερίδα ο κ. Γιάννης.
"Μέσα σ' έναν χρόνο έχασα τρία μαγαζιά
και η οικογένειά μου διαλύθηκε.
Μη βγάζετε φωτογραφίες γιατί έχω
δυο παιδιά και δεν θέλω να με δουν
σ' αυτά τα χάλια. Να μην μπορείς να
ελπίζεις σε τίποτα, να σου περνάει
πολλές φορές από το μυαλό ότι καλύτερα
θα ήταν να αυτοκτονήσεις", προσθέτει.
Όπως εξομολογούνται στην εφημερίδα,
η κατάσταση που ζουν είναι ένας
συμβολικός θάνατος.
Παράλληλα, σύμφωνα με τη Μη
Κυβερνητική Οργάνωση Κλίμακα,
υπολογίζεται ότι οι άνθρωποι που
ζουν στους δρόμους τα τελευταία
δύο χρόνια στη χώρα μας είναι από 17.000
έως 20.000 άτομα.
Τέλος, όπως σημειώνει στο 'Εθνος, ο πρόεδρος
εργαζομένων στο Λαϊκό και μέλος της
εκτελεστικής επιτροπής στην Πανελλήνια
Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Δημόσια
Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ), Τάσος Αντωνόπουλος,
"η ανθρώπινη αξιοπρέπεια πλέον έχει
καταλήξει σ' ένα νοσοκομείο. Κατά δεκάδες
έρχονται οι άστεγοι για δήθεν περίθαλψη,
αλλά στη συνέχεια μας ζητούν στέγη, φαγητό,
ενώ κάποιοι έχουν μήνες να κάνουν μπάνιο.
Σε κάθε εφημερία έχουμε πάνω από 15
περιστατικά! Οι κοινωνικές υπηρεσίες δεν
διαθέτουν τις κατάλληλες δομές για να
βοηθήσουν αυτούς τους ανθρώπους.
Εδώ όμως μετριέται ο πολιτισμός της κάθε
χώρας. Δεν μπορείς όταν αντιμετωπίζεις
επείγοντα περιστατικά, όπως ένα έμφραγμα
ή μια αιμορραγία, να έχεις και τους άστεγους
στα πόδια σου. Υπάρχει τρομερό πρόβλημα".
http://permisospress.blogspot.com/
