- Όχι απολύσεις στο δημόσιο..
- Καμία επί πλέον περικοπή μισθών και συντάξεων
Προβλέπω και ας με χαρακτηρίσουν και «Κασσάνδρα» πως αυτές οι δύο διακηρύξεις, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην σύμπηξη ενός μετώπου πολιτών που ανήκουν στα μικρο – μεσαία στρώματα της κοινωνίας. Άνθρωποι που βλέπουν με αποτροπιασμό πως καλούνται να πληρώσουν σε φόρους και χαράτσια με το νέο «φορομπηχτικό» νόμο ποσά τριπλάσια έως δεκαπλάσια από αυτά που ως τώρα πλήρωναν. Άνθρωποι που καλούνται να στερήσουν αυτά τα ποσά από την τροφή τους, την ένδυσή τους, τις σπουδές των παιδιών τους, τις δόσεις των δανείων τους. Άνθρωποι που υποψιάζονται πως τα χρήματα που αυτοί θα στερήσουν από τις οικογένειές τους, ανατρέποντας εντελώς τους δικούς τους οικογενειακούς προγραμματισμούς, θα πάνε σε «χρυσούς» μισθούς και προκλητικά υψηλές συντάξεις προνομιούχων καστών και συντεχνιών ώστε να μην θιγεί στο ελάχιστο ο δικός τους αδικαιολόγητα υψηλός οικογενειακός προγραμματισμός.
Όταν οι απλοί φορολογούμενοι, τα συνήθη «υποζύγια» της Εφορίας του Ελλαδιστάν κληθούν να πληρώσουν τον φόρο εισοδήματος του 2011 ο οποίος μαζί με τα χαράτσια, τις εισφορές αλληλεγγύης και το τέλος επιτηδεύματος απειλήσει να «ροκανίσει» εν μία νυκτί το ήδη περιορισμένο και γλίσχρο οικογενειακό τους εισόδημα, την ίδια στιγμή που οι χρυσοκάνθαροι των ΔΕΚΟ, τα ρετιρέ του Δημοσίου και άλλες «ευγενείς» κατηγορίες υπαλλήλων (δικαστικοί, εφοριακοί, τελωνειακοί, υπάλληλοι Βουλής, υπάλληλοι Προεδρίας της Δημοκρατίας, τραπεζικοί, κ.α.) θα εξακολουθούν να ενθυλακώνουν μισθούς των 3000-8000 μηνιαίως και αντίστοιχες συντάξεις, έχει σκεφτεί κανείς μεγαλόσχημος της συγκυβέρνησης ότι μπορεί να αντιδράσουν στοιχειωδώς; Ότι μπορεί να πουν το γνωστό από τα παιδικά μας χρόνια «πριτς»; Ότι μπορεί εν τη πράξει να εκδηλώσουν ένα συντονισμένο «δεν πληρώνω, δεν πληρώνω»; Και τότε τι θα πράξουν οι πολιτικοί υπερεγκέφαλοι που επινόησαν αυτές τις δύο «κοινές κυβερνητικές διακηρύξεις»; Πως θα αντιμετωπίσουν την δικαιολογημένη αγανάκτηση που συσσωρεύεται χρόνια τώρα, όλο αυτό το διάστημα που το πολιτικό σύστημα αρνείται μετά βδελυγμίας να συναινέσει σε στοχευμένες μειώσεις προκλητικά υψηλών αμοιβών και συντάξεων;
Εύχομαι να βγω ψεύτης αλλά αν κρίνω από τον εαυτό μου, που θα κληθώ φέτος να πληρώσω με ΔΙΚΑ μου λεφτά που ίδρωσα για να τα βγάλω (κι όχι από την κατ’ αποκοπήν πλούσια κρατική μου επιχορήγηση – μισθό), φόρους ίσους με 1-2 μισθούς άχρηστων και πλεοναζόντων χρυσοκανθάρων του Δημοσίου, οι οποίοι επιπλέον, για να δικαιολογήσουν τον παχυλό τους μισθό με παρενοχλούν μέσω γραφειοκρατίας, φαυλότητας και «λαδώματος» στην παραγωγική δουλειά μου, πιστεύω πως αρκετοί συνέλληνες έχουμε ήδη φτάσει στα όρια της αντοχής και της ανοχής μας. Το «δεν πληρώνω, δεν πληρώνω» κύριοι του οικονομικού επιτελείου κατά τη γνώμη μου είναι το επόμενο πιθανό μας βήμα. Και τότε, «μολών λαβέ» αγαπητέ Υπουργέ μου επί των Οικονομικών. Έτσι, για να δεις και από πρώτο χέρι πόσο πάει το «μπιλιμπόκι» που λένε και στο χωριό μου.
Akenaton
